برای من روزهای فرد تماما تمرین صبر و سکوته!
طرحم که تموم شه به حدی از کنترل روی خودم میرسم که راهبان بودایی و مرتاضان هندی نرسیده باشن.

دو نفر از همکارانم همچنان معتقدن که کرونا فریب قرن بوده و آمریکا برای کنترل جهان سومی‌ها خصوصا جوانان ایرانی‌ از طریق اینستاگرام در دوره‌ی قرنطینه و بعد هم با تزریق واکسن؛ این ویروس رو ساخته.

امروز یه خانم مسن اومد که در پاسخ به سوال "شما خانومِ...؟" گفت: "مامانِ جواد!"
مامانِ جواد قربون صدقه‌هاش در لول دیگری از ابراز محبت بودن. بی‌اغراق در تمام مدت و در حین وارد کردن نسخه‌ش داشت با تمام قوا و مثل یه مامان‌بزرگ مهربون قربون صدقه‌‌ی انگشتای دستم و ناخنای لاک زده‌م که دارن براش نسخه وارد میکنن، چشم‌هام که دارن داروهاش رو چک میکنن و لب و دهنم که دارن باهاش حرف میزنن و میخندن؛ می‌رفت!
خلاصه جواد جان نمیدونم کی هستی و کجایی ولی واقعا مامان خوبی داری! :))))
#طرح_در_بورکینافاسو

توجه به اخلاقیات در عده‌ای از افراد به این صورته که غریبه و آشنا، پیر و جوون از زبان و قضاوت‌های اینا در امان نیستن ولی معتقدن قاتل رو نباید قضاوت کنیم! ما که همه‌ی داستان رو نمیدونیم شاید دلیلی داشته.

یکی از مراکزی که درش کار میکنم مرکز بیماری‌های اعصاب و روانه. امروز یه بیمار سایکوز و بسیار تحریک‌پذیر داشتم که نزدیک بود بهم حمله کنه. دارو؟ نداشتم. نگهبان؟ نداشتم. زنگ اضطراری؟ مشکل داشت و کار نمیکرد!
بیمار بعدی استیبل بود؛ میخواستم با روانشناس صحبت کنم که بیمارم ازش مشاوره بگیره که متوجه شدم دستگیره در مشکل داره و در از بیرون قفل شده‌. یه لحظه به این فکر کردم که اگه بیمار قبلی در رو بسته بود چه اتفاقی می‌‌افتاد؟! این فقط یه گوشه‌ از وضعیت امنیت من در محل کاره.
#طرح

احساس فاصله‌ای که هربار یه پزشکی میمره یا کشته میشه با سایر مردم حس میکنم یه چیزی فراتر از حد توان گفتنمه. انگار قبل از آزاد شدن برده‌ها سیاه پوست باشم و اطرافم پر از آدمای سفیدپوسته که کشته شدنِ یه سیاه در بهترین حالت هیچ حسی بجز "آخِی" در اونها برنمی‌انگیزه.

من آدم صبوری‌ام. تو حال خودمم اکثراً. مدام به رفتارام فکر می‌کنم که گند نزنم یا کمتر بزنم و در کنارش مدام مراقبم کسی رو اذیت نکنم. اما تازگیا یادگرفتم عبور کنم. هرچیزی که اذیتم کنه رو حذف می‌کنم. اگه حذف شدنی نبود، خود بدبختمو حذف می‌کنم. دیگه مثل قبل تحمل نمی‌کنم. این‌جوری انگار بیشتر آزاد و بی‌ترس زندگی می‌کنم.

منظورتون چیه که شیربرنج با نمک یا شکر؟! معلومه که شکر! حلیم با نمک کم بود؟ تو رو خدا اینقدر کفر نعمت نکنید.

بنده‌ی شیربرنج داغ در شب‌های سردم.

دلم هوای شیراز و آش سبزی پنجِ صبح با پیاز داغ فراوون و لیموترش و سنگگ تازه کرده.