این روزا بین ادمی که می خواد زندگیو جدی بگیره یا همه چیو یک باره رها کنه معلقم،
در معلق ترین نقطه زندگیمم.

کاش اون که میگه اسونه یه دقیقه جا من بود

تصادفی؟!
_«بهش اعتقاد ندارم»

بعضی از ما همیشه حس کردیم خود واقعیمون خیلی سرده و بهتره پنهونش کنیم تا نمیدونم اطرافیانمون از دست ندیم یا صمیمی به نظر بیایم یا صد دلیل دیگ
ولی تنها کسی که اذیت میشد ما بودیم.
خیلی وقته حس واقعی پیش کسی ندارم، الا دو سه نفر،که واقعا گوشی و ساعت پیش اونا معنی نداره و خود واقعیمم و احساساتمو به راحتی بروز میدم چه خوشحالی باشه چه غم باشه چه خشم و...
فقط با اوناس که در زمان حالم.
ولی در مقابل بقیه ادم ها، که ناخواگاه پیششون خود واقعیتون نیستین، فیک بخورد نکنین، از خودتون دور نشین و شخصیت خودتون به کل گم نکنین،خیلی اذیت میشین و خدا خدا می کنین که از جمع دور شین و به دایره امن خودتون برگردین
از رو تجربه میگم، چون بد درگیر این مسئله بودم، نه که بد اخلاق باشین فقط خودتون باشین همین
اگه شوخی برات جالب نیست، نخند
اگه نیاز به حرفی برا گفتن هست، بگو
اگه حرفی برای گفتن نیست،سکوت کن
اگه حقی برا دفاع هست،نترس دفاع کن
اگه حرفی به توام گفته میشه، گوش کن
اگه نه، نپرس
فازت نمی خونه، قرار اخرت باشه و..
مهم نیست کی رو به روته
فقط از خودت دور نشو
هیچی با ارزش تر از راحت بودن و اذیت نشدنت نیست
کشید خودم به این نکته برسم.

گفت؛ «قسم به حقارت واژه و شکوه سکوت،
گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست.»

بچه ها سریال لیست پرواز پیشنهاد میدم ببینین من کم موندم تموم کنم
خیلی خوب بود?

قدیما موج زندگی چه ساده و خالص جزر مد داشت ، الانم جزر مد داره، ولی نه با امواجی که به دل بشینه▫️▫️

کلا چند روزه باغم?
کامل روحم جلا پیدا کرد