چون بدونِ من
خوشحال‌تری.

اونجا که طرز تایپ کردن، حرف زدن و تیکه‌ کلام‌هاتون شبیه هم میشه. :)

«گاهی که صبح از رختخواب بیرون می‌آیی با خود می‌اندیشی که دیگر طاقتش را نداری؛ اما از درون خنده‌ات میگیرد، چون تمام دفعات دیگری که این حس را داشته‌ای به یاد می‌آوری.»

انگار همش دلم می‌خواد برم به تک تک دوستام بگم: ببخشید که از حرف زدن باهام لذت نمی‌برین، براتون کسل کننده شدم و ببخشید که مجبورین منو تحمل کنید.

دیدی اِی تنها اُمیدم،
آنچه که گفتی شنیدم؟

تو از دور
درد منو نمیبینی
میگم خوبه
ولی نیست
چون جای
دل شکستن نیست.

اما هر کسی حق دارد حداقل یک بار در زندگی‌اش،
احساس کند وجودش در زندگیِ کسی اهمیتی دارد.

‏آدما خیلی کُندن. تو پله بالا رفتن، راه رفتن تو پیاده رو، رانندگی، تو فهمیدن.