محبس خویشتن منم، از این حصار خسته‌ام
من همه تن انالحقم، کجاست دار؟ خسته‌ام

نوچ اینکه من با ۲۲ سال سن هنوز یه روز برفی رو به چشم ندیدم زیاد منصفانه نیست.

بله آقای شهریار
درس این زندگی از بهر ندانستن ماست
اینهمه درس بخوانیم و ندانیم که چه؟

اینکه دل به دل راه نداره ناراحتم میکنه.

من یادم نیست دیشب شام چی خوردم
ولی یادمه پارسال این موقع چی بهم گفتی.

از فصل یک به اینور game of thrones اینجوری بودم که لعنتیییی چرا تا الان اینقدر مقاومت میکردم در برابر دیدنش

نیمه دوم شهریور یه جوریه، نیست؟

بدون هیچ تلاشی، هیچ علاقه‌ای دیگه به گوشی و مجازی ندارم و بر خلاف گذشته دیگه اصلا برام مهم نیست. فکر کنم خوبه...

من حیث المجموع احساس فرسودگی میکنم باباجان.

این بلاند دیت‌ها هیچیم که نباشه حداقل نشون میده چقدر تفکرا سطحی و آشغال شده.