https://avayeseymare.ir/?p=27354

✅«و آسمان را هم از تو می‌گیرند»

شهر ِ کلافه از لنت و لاشه و اگزوز و لجن
ریه‌ایم را در زرورقِ صبحی نیامده پیچیده‌ام
تو هم خیابان‌هایت را در قابِ اعدادِ جوغ کرده
جا نگذار
یا لا اقل این شهردارهای مهندسی شده را
از مجوزِ سایه‌ی چنارها بردار
تا هر پنجره‌ای
به اندازه‌ی ابعادِ نبودن‌اش
عوارضِ ترافیکِ آسمان را نپردازد
مگر پنت هاوس‌های شکم آورده را نمی‌بینی
مگر نمی‌شنوی که همه‌ی دهان‌های رسمی از طبیعتِ خود لق خورده‌اند
و فضاهای سبز با هر قانونِ کورتاژ شده‌ای
کنار می‌آیند
آه ای هراسِ در جانم افتاده
ای هراسِ بی‌سببِ ناب
می‌دانم تا از خوابِ فردا سر بردارم
دوباره مثلِ بارهای دیگر
چیزهایی از هر خیابان کم شده است
و پنجره‌ها کورتر شده‌اند
و ما در بی‌کرانیِ آمارهای دقیق
و در تراشه‌های مدون شده‌ی مو لای درز نرفته‌ی آنان
گم و گورتر شده‌ایم
و بی‌خیابان تر و
مجازی‌تر . . .

تبریز . آذر ۴۰۳

*توضیح: جوغ: کاربرد لری همان جوع است، گرسنگی شدید.

سروده: روح‌الله رویین | سرچشمه : سیمره‌ی شماره‌ی 758(هشتم بهمن‌ماه 1403)

https://avayeseymare.ir/?p=27318

سیمره‌ی ۷۴۷ جاری شد…

هفت‌صدو‌چهل‌و هفتمین شماره‌ی هفته‌نامه‌ی منطقه‌ای سیمره، روز سه‌‌شنبه 29 آبان‌ماه (1403) به صاحب‌امتیازی سودابه آزادگان و مدیرمسئولی کیانوش رستمی، چاپ شد و روی پیش‌خوان دکه‌های مطبوعاتی قرار گرفت.
به گزارشآوای سیمره؛ این شماره در بردارنده‌ی مطالب و مقالات متنوعی است از جمله:

تیتریک:*
– بهره‌کشي از جنگل‌ها را متوقف کنيد  / سیدمحمد قاسمی

سرمقاله:
–   درس مدارا براي جهان خشونت‌زده‌ي ما (به مناسبت ۱۶ نوامبر روز جهاني مدارا) / دکتر مجتبا ترکارانی

یادداشت‌ها:
– قاتلان يقه سفيد و قتل پزشکان! / کرم تیموری
– سرمايه، بازار و تکنولوژي براي استان کرمانشاه / دکتر سهراب دل‌انگیزان
– کلوزآپِ زاگرس  رنج‌نامه‌ي يک اکوسيستم / محسن تيزهوش
– دردهاي گران زندگي /احمد لطفي
– مقام مشك / فرید رحمتی
-وفاق و نفاق و چالش‌هاي پيش روي دولت پزشکيان / دکتر عبدالرضا شهبازی
– آدم‌هاي آينه‌اي… / ماشا اکبری
–  فردوسي و انسان معاصر / دکتر مرتضا ادیب
-مجريان رسانه‌ي ملي يا بازيگران تبليغات؟!  / وحید حاج‌سعیدی
– آثار مخرب مديران بي‌تخصص و بي‌سواد در لرستان / مسعود خوشنام
– ماهي‌گيران درياچه‌ي کيو / خلیل جمشیدی

مقاله:*
-از دغدغه‌ي نوشتن تا سوداي صدارت؛ لرستان همه‌چيز او بود/ حميد ايزدپناه، شاعر، تاريخ‌پژوه و باستان‌شناس(بخش شانزدهم ) / محمدکاظم علی‌پور
– نقد و بررسي کتاب معين‌السلطنه و ۱۲ مرد اعدامي / بخش سوم/ اردشیر کشاورز
– پیشینه‌ی دانشگاه علوم پزشکی لرستان / دکتر فتح‌الله شفیع‌زاده

گزارش:
– يک‌پژوهشگر: «مويه» يکي از ارکان اصلي ادبيات شفاهي مردم لرستان است
– نوجوان دبيرستاني چرا سيگار مي‌کشد؟ / مهدیه ملک‌شیخی

شعر پارسی:
ایرج رحمان‌پور / علی زیودار/ امیر هوشنگ گراوند / سیمین دریکوندی

شعر بومی:*
–  عزیز نادری

لرستان‌پژوهی:
-مستندنگاري ماجراهاي من و سياست/ فصل دوم/ بخش ۶۵ انتخابات مجلس ششم / ترهان ۹/ علی‌گودرزیان
–حفره‌هاي زماني در تک‌بيت‌هاي لرستان(۲۲) / دکتر شیرزاد بسطامی

اخبار:
– سلسله نشست‌هاي بنياد ايران‌شناسي با مديران تأثيرگذار / جامعه، ذي‌نفع فعاليت‌هاي حوزه‌ي فرهنگ و هنر است
– استاندار: خدمات مديريت شهري لرستان در شأن مردم نيست
– شهردار خبر داد؛ خرم‌آباد ميزبان شهرداران و سفيران آسيايي مي‌شود
– خرم‌آباد، قهرمان مسابقات تکواندو بانوان لرستان شد
-رييس اتاق بازرگاني لرستان مطرح کرد؛  تشکيل ميز تخصصي حوزه‌هاي اقتصادي در استان لرستان
– استاندار: ظرفيت گردشگري لرستان بين‌المللي است
– ۳۳۴ عمليات امدارساني هلال احمر در لرستان انجام شد

@seymareweekly

*✅ هزینه‌ب ناکارآمدی مدیریتی را از جیب مردم برندارید!*
عبداله رمضان‌زاده: زیان‌دهی شرکت‌های خودروساز ناشی از سوء‌مدیریت، ساختار سازمانی متورم، عدم شفافیت و فساد است.

با گران‌فروشی غیررقابتی فقط مردم ضرر می‌کنند.

قول داده بودید از جیب مردم هزینه نکنید پس به جای گران کردن، ساختار مدیریتی و سازمانی را اصلاح کنید

سد گاشمار هواااااااااار از وعده‌های توخالی!

جناب استاندار! مطلعیم که به تازگی از تنگه و محل احداث سد گاشمار(گاوشمار) که نمی‌دانیم چگونه نام مجعول «معشوره» بر آن نهاده شده است، بازدید کرده‌اید.
تقاضای نخست‌مان آن است که نام تاریخی این تنگه‌ی مهم و استراتژیک لرستان را به این سد برگردانید و از این به بعد در همه‌ی مکاتبات و اسناد اداری و فنی، «سد گاشِمار» جای نام مجعول و بی‌معنای «سد معشوره» را بگیرد. گاشِمار از نظر جغرافیا و فرهنگ بومی لرستان، تنگه‌ی مهمی است که اینک مجال پرداختن به آن نیست؛ ولی مهم است که این سد دقیقاً به نام تاریخی و شناخته شده‌ی آن نام‌گذاری و به رسمیت شناخته شود. دوم آن‌که، مطابق اسناد خود دولت از جمله اسناد برنامه‌ی هفتم توسعه، شروع این سد در سال ۱۳۸۸ خورشیدی و قرار بر آن بوده‌است که در سال ۱۴۰۷ با همه‌ی ضمائم و سازه‌های جانبی و پایین‌دستی به‌طور کامل ساخته شده و بهره‌برداری از آن آغاز گردد. بنابراین ساخت این سد مربوط به همان سال نخست ریاست جمهوری احمدی‌نژاد است که تا توانست از آن به نفع خودش نزد مردم لرستان بهره‌برداری تبلیغاتی کرد ولی به‌رغم آن همه هیاهوی تبلیغاتی، طی ۸ سال کاری برای اجرای این پروژه انجام نداد. بنابراین اکنون ۱۵ سال است که مردم لرستان منتظر ساخت این سد هستند.
موضوع سوم، ظرفیت این سد است؛ پیش‌بینی اولیه در قبل از انقلاب۷ /۱ میلیارد متر مکعب بوده است که در دوران احمدی‌نژاد صحبت ۱ میلیارد و در دوران روحانی به 0/5 میلیارد و شاید هم کمتر کاهش می‌یابد!

جناب استاندار!
این برای مردم لرستان قابل قبول نیست! دلیلی ندارد که از حدود ۱۲ میلیارد متر مکعب حجم روان‌آب‌های استان در سال‌های نرمال، تنها به اندازه‌ی ۲۰۰ میلیون مترمکعب توان ذخیره‌سازی به صورت سد داشته باشیم. آیا این تبعیض و ظلم در حق مردم لرستان نیست؟! آیا این خلاف عدالت اجتماعی و عدالت زیست محیطی و رفع تبعیض بین مناطق و استان‌های مختلف کشور نیست؟! آیا خدای بزرگ از مسئولان می‌پذیرد که سهم استان پایین‌دست ما از مصرف آب کشاورزی کشور ۱۷ درصد (حدود ۱۵ میلیارد متر مکعب) و استان کویری قرار گرفته در شرق لرستان ۶ درصد (حدود ۵ میلیارد متر مکعب) و سهم لرستان 3/1 درصد (حدود 1/5 میلیارد متر مکعب) باشد؟! وجدان بشری می‌پذیرد که استان‌های جنوب و شرق لرستان به ترتیب ۸۰ و 86/5 درصد اراضی‌شان آبی و متوسط کشوری هم ۶۰ درصد وانگهی این درصد در لرستان پرآب تنها ۲۷ درصد باشد؟!
نمی‌خواهیم حساب و کتاب این ظلم و بی‌عدالتی را اکنون با شما بکنیم بلکه، آن‌چه حالا باید وجهه همت و سعی شما باشد آن که به کمتر از ۱ میلیارد متر مکعب برای ظرفیت سد گاشمار رضایت ندهید. ۱۵۰ هزار هکتار زمین دیم و تشنه و مرغوب شهرستان‌های کوهدشت، رومشکان، چگنی و پل‌دختر منتظر آب این سد هستند.

جناب استاندار!
چرا نباید کوهدشت و رومشکان و پل‌دختر لرستان، خوزستان و دشت مغان دوم کشور از نظر تولید زراعی و باغی و دامی و صنایع جانبی باشند؟! منظور آن‌که، ظرفیت ۵۰۰ میلیون متر مکعب و شاید هم کمتر برای سد گاشمار تحول چشم‌گیری از نظر توسعه‌ی استان و هم‌چنین تولید اقلام مورد نیاز و وارداتی کشور به حساب نمی‌آید. تقاضا آن است که ظرفیت سد حداقل ۱ میلیارد متر مکعب باشد که دست کم بتوانیم ۱۰۰ هزار هکتار را آبی کنیم.
و بالاخره موضوع آخر، کسب مجوز ماده‌ی ۲۳ و تعیین تکلیف اعتبار مورد نیاز است که در جدول پیش‌بینی اعتبار برنامه هفتم هم آمده‌است. مطلع‌اید که همان چندرغاز سال ۱۴۰۳ را منوط به اخذ مجوز ماده‌ی ۲۳ تا پایان شهریور کرده‌اند که فکر نمی کنم اخذ شده باشد. معلوم است که خود وزارت نیرو هم در ۱۵ سال گذشته تمایلی به کسب این مجوز نداشته است وگرنه، با تکمیل مدارک و توجیه برنامه و بودجه، سال‌ها پیش می‌توانست این جواز را برای این سد کسب کند. این که در برنامه هفتم قید شده است که تنها ۱۰ درصد از بودجه کلان مورد نیاز ساخت این سد از منابع عمومی است هم خود قوز بالا قوزی است که نیازمند پیدا کردن سرمایه‌گذار و… است.
به‌ هر حال، روبه‌راه کردن کار و بار این سازه‌ی مهم آبی لرستان همت ویژه‌ای می‌طلبد که امیدواریم در جناب‌عالی وجود داشته باشد. این را هم بدانیم که احداث سد گاشِمار مطابق آن چه معروض داشتیم علاوه بر عواید استانی می‌تواند برکات زیادی هم برای مملکت داشته باشد که از جمله آن‌ها کمک شایان توجه به امنیت غذایی جامعه و کاهش واردات از بیگانگان است.

✍️نویسنده: دکتر مراد سپه‌وند | سرچشمه : سیمره‌ی شماره‌ی 746 (22 آبان‌ماه 1403)

@seymareweekly

گوریا؛ طبیعت‌گرایی فرمالیستی

مستند «گوریا» در62 دقیقه و در ابتدای دهه‌ی نود توسط «لیلا فولادوند» و «محمدحسین نظری» در مورد تالاب‌های لرستان ساخته شد؛

نگاه ویژه‌ي تیم سازنده برآمده از رویکرد اجتماعی با دغدغه‌ی خاص به حفاظت از محیط‌زیست و نگهداشتِ تنوع‌زیستی به ساخت اثری چشم‌گیر و متفاوت تبدیل شد؛ سازندگان در محتوای کار به میزانسنی زیبایی‌شناسانه در نگاه بصری توجه کرده‌ و در فرم نیز یک گام محکم و رو به جلو را برداشته‌ تا امروز شاهد بلوغ آنان در آثار جدید باشیم. مستند در تمامی لحظات خود پلان‌هایی را به نمایش می‌گذارد که حاصل تلاش و دانش بومی هستند.
گوریا یک تابلوی نقاشی با ساختارِ انعکاسی است و از توانایی اکوسیستم سخن می‌گوید؛ آن‌چه از اکولوژی بگوید، مسیر را برای رسیدن به توسعه‌ی پایدار به جامعه نشان خواهد داد. برای اجتماعی که از معنا تهی شده، پرداختن به سینمایی که فُرم آن وام گرفته از طبیعت باشد، کاستی‌های بی‌شمار اقتصادی را در گوش‌های سنگین‌شده فریاد کشیده و کاملاً شفاف در پیشگاه چشم‌هایی که نمی‌خواهند با واقعیت روبه‌رو شوند، به نمایش در خواهد آمد.
این مستند تنها راویتِ زیبایی‌های چند تالاب نبوده و هشداری خردمندانه برای اهل تفکر است، اما امروز شرایط در تالاب‌های استان مطلوب نیست و این همان سکانس پایانی گوریاست.
سازندگان از یک فرمِ منسجم در ساختار روایی استفاده کرده‌اند و این می‎تواند شرایط آینده را پیش‌گویی کند و این معجزه سینماست. در زبان تصویر، ژانرهای گوناگونی برای بیان وجود دارند که برای طبیعت، مستند یک شیوه‌ی درست در ارائه‌ی تصویری گویا از چالش‌هاست. زوجِ سازنده برای پرداخت نهایی، طبیعت‌گرایی در نمای بصری را الگوی خود قرار داده‌اند تا با گذر از چالش‌های مالی به کمک محتوایی برگرفته از تحقیق و پژوهش، تنها به ذات هنری اندیشه کرده و این‌گونه یک اثر مستقل را تولید کنند.
در گوریا، می‌توان عناصر حافظ در اکوسیستم را به‌خوبی مشاهده کرد. دوربین این مستند از تک‌تک اتفاقات پیرامون تالاب‌های پل‌دختر لحظه‌های سینمایی ساخته و این می‌تواند در تغییر نگرش یک نسل مؤثر باشد. این فیلم در چند قسمت از شبکه‌های مختلف پخش شده و امروز در فضای مجازی نیز در‌ دسترس است اما هنوز هم کارکرد آموزشی خود را حفظ کرده و این بدان معناست که در موضوع حفاظت از محیط‌زیست در استان لرستان هنوز هم به پویایی به جهت توقف بهره‌کشی‌ها نرسیده‌ایم؛ جامعه لرستان به تقویت نگاه آموزشی برای نگهداشت اکوسیستم‌های آبی نیازمند است.
این‌جاست که گوریا می‌تواند در ساختاری طبیعت‌گرایانه اثربخشی درخوری داشته باشد؛ برای رسیدن به یک جامعه‌ی پویا نیازمند تابیدن نور بر بخش‌های تاریک جامعه هستیم. بی‌شک، محیط زیست، یکی از حوزه‌های اساسی مورد توجه انسان است که شفاف‌شدن مشکلات حاکم بر آن الزامی است زیرا برای رسیدن به پایداری توسعه، حفاظتِ استاندارد از محیط‌زیست طبیعی یک راهبردِ آینده‌محور است. طبیعت سرشار از چالش‌‌هایی است که منشأ انسانی دارند و باید در ژانری توانا به تصویر کشیده شوند تا بشر با سرعت کمتری به‌سمت بهره‌‌برداری از آن برود. این در حالی است که در تالاب‌های لرستان کمترین نظارت وجود داشته و دغدغه حفاظت در اولویت نبوده و نیست؛ از بین رفتن بخش‌های زیادی از تالاب‌های پلدختر، بروجرد و درود گواهی نماهای واقع‌گرای مستند گوریاست که از یک دهه پیش، امروز را تصویر کرده‌اند.
هر اجتماعی نیازمند یک سینمای حقیقت‌گو است؛ این حقیقت‌گرایی یک عزم بسیار محکم برای جست‌وجوی معناست؛ معنایی که باید آن را برای مخاطب به تصویر کشید. در این فیلم با یک متن منسجم روبرو می شویم که در کنار دوربینی پویا به شایستگی مهاجرت پرندگان را توصیف می‌کنند. مستند به آن‌چه در محیط پیرامونی در حال گذار است وفادار بوده و گفتار متن آن با یک هوشمندی رندانه مخاطب را به تفکر وادار می‌کند و این همان چیزی است که می‌تواند در دانشگاه‌های سراسر کشور به یک مسترکلاس آموزشی به جهت رفتار درست با طبیعت منجر شود.
مستند «گوریا» تاریخ انقضا ندارد، زیرا توانسته اجتماع، اقتصاد و محیط‌زیست را حولِ یک محور جمع کرده و این درکی درست از مشاهده می‌خواهد و این مشاهده از چشم‌هایی می‌آید که داده‌های محیطی را به‌صورت کاملاً ارگانیک به مرحله پرسش رسانده و دیگر خبری از برداشت شخصی نیست.

نویسنده : محسن تیزهوش | سرچشمه : سیمره‌ی شماره‌ی 746 (22 آبان‌ماه 1403)

@seymareweekly

✅نشست «بازنمود دوره‌ی تاریخی خودسری در مویه‌های لکی» برگزار شد؛

«مویه» یکی از ارکان اصلی ادبیات شفاهی مردم لرستان است /«خودسری» سیاه‌ترین دوره‌‌ی تاریخ لرستان

نشست «بازنمود دوره‌ی تاریخی خودسری در مویه‌های لکی»، عصر روز چهارشنبه بیست‌وسوم آبان‌ماه، به همت گروه تاریخ بنیاد ایران‌شناسی شاخه‌ی لرستان در سالن کرم‌اللهی مجتمع شهید آوینی خرم‌آباد، برگزار شد.
به گزارشآوای سیمره، سخن‌ران ویژه‌ی این نشست «علی زیودار»، از کوشندگان و پژوهشگران فرهنگ عامه‌ی لرستان بود.
زیودار در آغاز به دوره‌ی تاریخی خودسری در لرستان و چرا این دوره را خودسری می‌نامند، اشاره کرد و گفت:« یکی از سیاه‌ترین دوره‌های تاریخ لرستان، دوره‌ای موسوم به خودسری است.»
وی افزود:«جنگ و جدال، کشت‌وکشتار، اعدام و زندان، یاغی‌گری و شب‌گردی، دزدی و غارت، همه و همه حاصل این دوره‌ی کوتاه اما سیاهِ تاریخی است.»
علی زیودار در ادامه با بیان این‌که این دوره از زمان مرگ ناصرالدین‌شاه قاجاز آغاز می‌شود و تا سال ۱۳۱۲ ادامه می‌یابد، توضیح داد:« البته آثار این دوره تا سال‌های پس از جنگ جهانی دوم در زندگی مردم این خطه استمرار می‌یاید.»
وی ادامه داد:« در این دوره، عشایر و خان‌های محلی در برابر حکومت مرکزی قرار می‌گیرند و دولت مرکزی برای سرکوب آن‌ها، بارها به این خطه لشکرکشی می‌کند.»
این کوشنده‌ی فرهنگی، افزود:« حاصل این دوره برای لرستان علاوه بر قتل، کشتار، تبعید، اعدام، یاغی‌گری، زندان و اعدام، فقر و فلاکت مردم است.»
وی گفت:« اعدام یکی از روش‌های مستقیم سران برای ایجاد ترس در بین بقیه بوده، خیلی‌ها یاغی بودند اما یاغی‌گری معنای منفی نداشته و به معنی ایستادگی در برابر ظالم بود.»
زیودار در ادامه‌ی سخنان خود، یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های فرهنگی مردم لرستان را، «ادبیات شفاهی» آن دانست و تشریح کرد:« این ویژگی در همه‌ی شئونات زندگی آن‌ها حضور دارد.»
او با تاکید بر این‌که ادبیات شفاهی بخش مهی از فولکلور است، گفت:« فولکلور یا فرهنگ عامه بازتاب روحیات، خلقیات و آرزوهای هر ملتی است و ریشه‌ در اعماق جامعه دارد بنابراین مسایلی که در فرهنگ رسمی به راحتی قابل شناسایی نیستند می‌توان با واکاوی فرهنگ عامه، بازشناسی کرد.»
وی «مویه» را یکی از ارکان اصلی ادبیات شفاهی مردم لرستان برشمرد و توضیح داد:« مویه در آیین عزاداری مورد استفاد قرار می‌گیرد، مویه‌ها تک‌بیت‌هایی با وزن ده‌هجایی است که در وصف درگذشتگان و نحوه‌ی مرگ آنان سروده می‌شود و در آیین عزا زنان و مردان به شیوه‌های خاص می‌خوانند.»
زیودار گفت:« اهمیت بیت‌های مویه از آن جهت است که عزا در میان صاحبان و خالقان این بیت‌ها ریشه‌دارتر از شادی است. اگر قدری به عقب‌تر برگردیم خواهیم دید که انگاره‌های مفرغی نیز نمایش‌گر بازخورد این اندیشه‌ی لرها به موضوع مرگ می‌باشد.»
وی افزود:« غلبه‌ی سنتِ عزداری و خصلت شاعرپیشگی باعث خلق نوع خاصی از ادبیات عامه بر پایه‌ی عزا شده‌است.»
علی زیودار با اشاره به این‌که در دروه‌ی خودسری که مرگ مردان و جوانان اتفاق هر روزه‌ای است، اظهار داشت:« بدین‌روی مویه‌سرایی نیز رونق می‌گیرد؛ مویه‌هایی متناسب با حوادث و شرایط این دوره‌ی تاریخی سروده می‌شود که بسیاری از این بیت‌ها امروزه به دست ما رسیده‌است.»
این شاعر و نویسنده در ادامه افزود:« با بررسی این ابیات، رد پای جنگ، زندان، اعدام، شیون قاچاقی، یاغی‌گری و نظایر این‌ها دیده می‌شود.»
زیودار در ادامه به بررسی ابیاتی از مویه‌های لکی برجای مانده از دوره‌ی خودسری پرداخت و توضیح داد:«تفنگ، قطار فشنگ، سنگر، خون، یاغی، شبگردی، شیون قاچاقی و مانند این‌ها، از جمله مفاهیمی است که به‌صورت مکرر در مویه‌های    لکی به کار رفته است.»
وی ادامه داد:« این مفاهیم عمدتاً در توصیف رزم جوانانی است که در جنگ‌ها و درگیری‌ها کشته‌ شده‌‌اند. به‌کارگیری اصطلاحات و نام‌های برخی ادوات در تعداد زیادی از این دسته از مویه‌ها به‌گونه‌ای است که نمی‌توان آن‌ها را به جنگ‌های دورتر مثل جنگ‌های توسعه‌طلبانه‌ی کریم‌خان زند و یا جنگ‌های سه‌گانه‌ی اتابکان لر با تیمور لنگ دانست.»
این پژوهشگر فرهنگ عامه افزود:« وجود واژه‌هایی مانند فشنگ قزاقی، طیاره، دوربین و برنو در این مویه‌ها ما را به این موضوع رهنمون می‌سازد که خلق این دسته از مویه‌ها در زمانه‌ای نزدیک‌تر و حدود یک‌صد تا یک‌صد و پنجاه سال اخیر سروده‌شده‌اند.»
زیودار با یادآروی این نکته که این برهه‌ی زمانی عملاً مصادف با دوره‌ی تاریخی خودسری است، گفت:«ناامنی‌‌ها و جنگ و جدال‌های این دوره، بر همه‌ی شئونات مردم منطقه تاثیر مستقیم و عمیق می‌گذارد....

?ادامه و متن کامل این خبر را در تارنمای آوای سیمره بخوانید:
https://avayeseymare.ir/?p=26080

آقای استاندار معشوره را کوچک نساز!

بنا به خبرها، آقای استاندار شاهرخی روز جمعه هجدهم آبان‌ماه از سد معشوره(گاشمار) بازدید کرده و گفته «باید با پیگیری از مرکز و استفاده از ظرفیت نمایندگان به‌دنبال افزایش اعتبارات این سد باشیم تا سریع‌تر شاهد تکمیل آن باشیم و مردم از مزایای آن بهره‌مند شوند.»
نفس بازدید استاندار از این پروژه، ارزشمند است. اما در این رابطه مواردی شایسته‌ی یادآوری است:
۱- محل تأمین بودجه‌ی سد گاشمار(معشوره) وفق مصوبه‌ی دولت در سفر استانی به‌صورت ده درصد از منابع عمومی و نود درصد بخش خصوصی پیش‌بینی شده است.
۲- بخش خصوصی تنها در صورتی در این سد سرمایه‌گذاری می‌کند که راهی برای بازگشت سرمایه و سوددهی‌اش وجود داشته باشد.
۳- نیروگاه هزارمگاواتی این سد و تولید و فروش برق به بازار داخلی یا بین‌المللی تنها راه بازگشت سرمایه‌ی سرمایه‌گذار است.
۴- سازمان برنامه‌ی دولت مستعجل مخبر در روزهای پایانی استقرارش، در مصوبه‌ی ماده بیست و سه سد، ظرفیت مخزن سد را از حدود یک میلیارد متر مکعب به حدود پانصد م.م.م کاهش داد و نیروگاه هزار مگاواتی آن را به یک مینی نیروگاه هشتاد مگاواتی تقلیل داد.
۵- وقتی این پروژه در زمان افتتاح درآمدی نداشته باشد، بخش خصوصی که خیر نیست تا در این سد پول خرج کند.
-پرسش اول از آقای استاندار شاهرخی: وقتی محلی برای بازگشت سرمایه و سود سرمایه‌گذار وجود ندارد، چطور می‌خواهید بخش خصوصی را به پول خرج کردن در این پروژه راضی کنید؟
-پرسش دوم از آقای استاندار شاهرخی: برنامه شما برای اصلاح مصوبه‌ی ظالمانه ماده‌ی بیست و سه سد در دولت سیزدهم، نصف کردن ظرفیت سد و حذف نیروگاه پاک آن چیست؟ در حالی که کشور نیاز مبرم به برق دارد.
-سد معشوره اگر با پانصد م.م.م ظرفیت مخزن ساخته شود نه زمستان جلوی سیل را می گیرد نه تابستان آب کافی برای استان و پایین دست دارد.
-پرسش مهم از آقای استاندار شاهرخی: چرا به‌جای اصلاح مصوبه‌ی سد، به‌دنبال اجرای مصوبه‌ای هستید که در حکم کشتن سد معشوره است؟ معشوره با مخزن کم‌تر از یک میلیارد متر مکعب همان بهتر که ساخته نشود. والسلام/ ۱۹ آبان‌ماه ۱۴۰۳

نویسنده : علی زیودار، | سرچشمه : سیمره‌ی شماره‌ی 746 (22 آبان‌ماه 1403)

@seymareweekly

✅اسدالله عباس‌زاده مشاور استاندار لرستان شد

سید سعید شاهرخی، استاندار لرستان، با صدور حکمی، اسدالله عباس‌زاده را به عنوان مشاور خود منصوب کرد.

@seymareweekly