#یادمون_باشه

۱-نیازی نیست خیلی سریع به جایی برسیم.
آرام حرکت کنیم و اجازه بدهیم ضربان قلب، سرعت گامهای روح و جسم را مشخص کند.

۲-همه کارها را با هم انجام ندهیم. خودمان را زیر بار کارهای متعدد آشفته نکنیم. برای خودمان ظرفیت مشخص کنیم و اجازه بدهیم بعضی کارها بماند برای بعد.

۳-به کسانی که قلب مان را شاد و آوازخوان می‌کنند نزدیک بمانیم و از آنچه اضطراب می‌آفریند فاصله بگیریم.
۴-بازدم را فراموش نکنیم.
همه چیز را نباید درون خود حبس کنیم اما صبر هم داشته باشیم؛ برای رویاهایمان و برای رشد.???

@donyaye_rangitar??

هر شب قبل از خواب،
بى آنكه با خبر باشى،
جولان ميدهى در خيالم
گاه با لبخندى گوشه ى لب
گاه با اشكى سرازير از گونه
به هر جان كندنى شده،
خودَت را نه
خيالت را حبس ميكنم در خوابم!
#علي_قاضي_نظام

و شب‌به‌خیر...???

@donyaye_rangitar??

واقعا چند نفر از شما می توانید یک ساعت روی یک صندلی بنشینید، بدون تلویزیون، رادیو، روزنامه یا انجام هر کار دیگری، فقط یک ساعت در فضای خلوت و درسکوت و بی عملی بنشینید؟
  این تنها چیزی است که شما نیاز دارید.
فقط یک ساعت است.
بسیاری از ما نمی توانیم برای یک ساعت در جایی که هیچ اتفاقی نمی افتد، تنها باشیم.
ما همیشه باید کاری انجام دهیم،
اینطور نیست؟
اگر تنها هستیم باید تلویزیون روشن باشد یا باید با چیزی مشغول باشیم. اما ما دوست نداریم در جایی که هیچ اتفاقی نمی افتد تنها باشیم.
با این حال به شما می گویم
این بهترین زمان زندگی شماست: " تنها بودن، بدون هیچ اتفاقی "

#رابرت_آدامز

@donyaye_rangitar??

مدام با خودش مبارزه کرد
مدام به خودش باخت و باخت و باخت ...

- علی والی

@donyaye_rangitar

و شب به خیر..

دیشب به خودم گفتم:
شعور یک گیاه در وسط زمستان، از تابستان گذشته نمی آید،
از بهاری می آید که فرا می‌رسد.

گیاه به روزهایى که رفته نمی اندیشد، به روزهایى می اندیشد که می آیند!
اگر گیاهان یقین دارند که بهار خواهد آمد، چرا ما انسان ها باور نداریم که روزی خواهیم توانست به هر آن چه می‌خواهیم، دست یابیم؟

- جبران خلیل جبران -

@donyaye_rangitar

گاهی باید سفر کرد، از این همه تکرار. گاهی باید عبور کرد، از کنار درختان ایستاده، از کنار کوه‌های بی‌هدف. گاهی باید گذشت، از کنار آدم‌هایی که از یک جا ماندن و تکرار خسته‌اند. گاهی آنقدر تکرار روزها دلت را میزند، که بی‌هوا بار و بندیل می‌بندی، و خودت را به دستان نوازشگر جاده می‌سپاری. گاهی آدم محتاج میشود به حواس‌پرتی، به تماشای خطوط ممتدی که پشت عبور جاده‌ها جا می‌مانند، و به تو یادآور میشوند که دلتنگی‌ها تمام خواهند شد. گاهی باید تنها سفر کرد، که هیچ چیز به اندازه‌ی یک سکوت طولانی، حال آدم را خوب نمیکند …

@donyaye_rangitar

آدم خودتون باشید؛
اینکه آدم برای خودش باشه
خیلی مهمه..
بخاطر خودش لبخند بزنه
برای خودش کار کنه
برای خودش بخوابه و
برای خودش زندگی کنه...

@donyaye_rangitar

پاییز دارد تمام می‌شود و من مثل ماهیِ غمگینی‌ام که تُنگش را کنار دریا گذاشته‌اند و تمام این مدت، هیچ موج بلندی او را نبلعیده و هیچ سنگی تُنگ لعنتی‌اش را نشکسته و آفتاب تابیده و آبِ تُنگش ته کشیده و دارد کنار دریا از بی آبی تلف می‌شود و قسمتش از بی‌کرانِ دریا، فقط نگاه کردن بوده...
پاییز دارد ته می‌کشد و من جز تماشای خیابان و عابران از پشت شیشه‌، برای دلم هیچ کار دیگری نکرده‌ام. برای دلی که جان می‌داد برای زرد و نارنجی‌ها و بادها و باران‌ها و قدم زدن در خیابان‌ها...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

@donyaye_rangitar

همه‌چیز مرتب است. برف مفصلی در اتاق باریده، و هیولای زیر تخت در آشپزخانه می‌رقصد. پیراهنم روی مبل دراز کشیده و فیلم می‌بیند.
من؟ من با بادها به دورها رفته‌ام.

#حمید_سلیمی

@donyaye_rangitar

و شب بخیر ..

با دل و جان کوشم و عاقبت ِ کارم را
می سپارم به خدا
هر چه خودش خواست...همان.

#معصومه_صابر

@donyaye_rangitar