۲۶روز دیگه،من به جوانی نزدیک و به پیری نزدیکتر میشم.
کاش زمان در ۱۸سالگی متوقف میشد
این واپسین روزها عجیب داره غمگینم میکنه.

وسپا برام بخر و im yours.

بالاخره تسلیم شدم و امپول دگزارو تزریق کردم؛اگه بازم خوب نشم میام اینجا به وزیر بهداشت و درمان ناسزا میگم??

عصرانه ی پاییز.

به ماچه که اسرائیل حمله کرده به غزه پدسگا چرا اینترنت مارو ضعیف میکنین؟!
گرفتاری شدیم از دست این آخوندا بخدا.

مامان یادته میگفتی«انقدر حواس پرتی آخر خودتم جامیزاری»
کاش میشد مامان؛کاش میشد خودمو جابزارم تو روزایی که کثیف کردن لباسای جدید تقریبا عادتم بود
تو روزایی که تنها افسردگی پاییزیم بخاطر کثیف شدن چکمه های سفیدم بود
کاش میشد خودمو جابزارم تو روزایی که خسته ازمدرسه میومدم و بوی غذات که توی راهروی خونه پیچیده بود خستگیمو ازتنم درمیاورد
تو روزایی که ازم امضا میگرفتی با کامپیوتر زیاد بازی نکنم
کاش میشد بعضی وقتا آدم خودشو جابزاره مامان؛
تو تولد ۱۰سالگی مثلا که براش دوچرخه خریدن
تو ۶سالگی که میبرنش پارک بهش اسکیت سواری یادمیدن
خودشو جابزاره تو روزایی که مامانش یه دستشو میگیره باباش دست دیگه‌شو و بعد از روی جدول بلندش میکنن
خودشو جابزاره توی روزای هنر-ورزش-ورزش
چمیدونم اصلا بین جوونیای مامان باباش بتونه خودشو جابزاره
کاش میشد آدم خودشو تو اولین تنهابیرون رفتنای نوجوونیش جابزاره
تو نیمکت مدرسه ی راهنماییش
تو اولین بوسه از سمت کسی که عاشقشه
توی تولد۱۵سالگی،وقتی که فکرمیکنه یک تنه حریف دنیاست
خودشو جابزاره تو حواسِ کسی
آلبوم خاطراتی
جیب پیراهنی چیزی
چیه این بزرگ شدن و هی جلو رفتن؟!
خب بگو مامان چطوری ازاین حواس پرتتر بشم که خودمو جابزارم هان؟!

رسما اینروزها طبق کرونومتر اخرم ۱۵ساعت کارکرده بودم و درس خونده بودم.
خدایا امیدوارانه ازت نتیجه میخوام که خستگیم در بره،همین.