یا اباعبدالله تو تنها امام‌زاده‌ای هستی که نذر روغن‌های ریخته‌رو قبول می‌کنی.

[با احتیاط بسیار دانلود شود.]

مقتل و ذکر.

همین.

انتظار عاشوراء کسی را عاشورائی نمی‌کند؛ انتخاب عاشوراء امّا چرا. سرّ مطلب در محدودیّت‌های اوّلی‌ست و بی‌لحظگی‌های دوّمی.

شاید از یک‌منظر عزای اباعبدالله دو جهت مهم داشته باشد. یکی نفس عزا و عزاداری که به خودی خود موضوعیّت دارد و فارغ از آن‌چه بود، هست و خواهد شد باید عزا را در خود آمیخت و این هنر ما نیست که وحوش بیابان هم خیمه‌ی عزایی دارند.
دیگر آن‌که هرعزایی، عزم‌هایی به همراه می‌آورد. عزای ثروتمندان، عزم ارث و میراث می‌آورد، عزای دانشمندان، عزم شناخت و آشنایی با آثار و همین‌طور عزای هرگروهی، عزمی. امّا عزای اباعبدالله علیه‌السلام به حکم مظهریّت محوّل الحول و الاحوال، عزم تغییر حول و احوال آدمی را می‌طلبد. پس بنگر که شور عزا را در عزاخانه دفن نکرده باشی.

چه می‌دونم؟ مثلاً بیا محرّم‌‌رو بنداز تو پاییز بگو برا تو کردم.

آقا توروخدا برای غدیر هرکاری می‌کنید حواس‌تون باشه اسم حضرت رو روی چیزهای یه بار مصرف که معمولاً دور ریخته می‌شه و کم‌تر به متبرّکه بودن‌ش توجّه می‌کنن، نزنید. یه نماد جدایی، یا هرجور دیگه‌ای که خلاقیّت شریف‌تون اقتضاء می‌کنه پیاده‌ش کنید.
خیلی غمه. جشن تموم می‌شه و می‌بینی کلّی از کاغذهایی که رو دل‌شون نام امیرالمؤمنین حک شده، کنار پوست شکلات و آبنبات افتادن. نکنه کاغذها شکایت‌مون‌رو بکنن به حضرت.

چند چیز را راجع به شما نمی‌دانم. مثلاً نمی‌دانم خانه‌تان کدام شهر و کجای آن است. نمی‌دانم جزء آن‌هایی هستید که محلّه‌شان مذهبی‌ست یا آن‌ها که تا چند خیابانی دور و برشان اصلاً هیئت یا حسینیّه‌ای پیدا نمی‌شود. خودتان را هم نمی‌دانم که آیا جیب‌تان هرلباسی را می‌خرد یا آن‌که لباس‌هاتان غالباً بی‌جیب‌ند. نه. این‌ها را نمی‌دانم.
امّا می‌دانم که آن‌قدر مولا را دوست‌دارید که برای‌ تبیین حقّ‌ش خیلی‌ها کارها را انجام بدهید و بی‌خستگی، خستگی را خسته کنید.
با این‌حال فکر می‌کنم #برای_غدیر بتوان کاری کرد که شمال‌نشین و جنوب‌منزل‌های‌مان در آن سهیم و شریک باشند بی‌آن‌که جا و جیب، مارا هم از جدا کند..
بیایید به توصیّه‌ی خیلی از دوستان اهل‌بیت عمل کنیم و از امروز به‌دنبال پرچم برویم و بیرون و درون خانه‌ را رنگِ علوی بزنیم. نشان دهیم می‌توان به حدّ یک پرچم هم به ‌غدیر بی‌تفاوت نبود و چند روزی، قلبِ دیوار را وقفِ مولا کنیم.
که آب‌تنی در برکه‌ی غدیر، طهارت ورود در صحرای کربلاست.

«برای کدام ممبرها ادمینی می‌کنیم:» فصل۴.