هرکس تقاص نخستین لحظه‌ی خود را می‌دهد.

امیل چوران
دردسر متولد شدن

ما در تعقیب آن چیزهایی هستیم که به خاطر عذاب تعقیبشان می‌کنیم؛ نیازمندی به عذاب. عذاب مطالبه‌ی حقیقی ما برابر رستگاری است؛ زیرک‌ترین و مستترترین مطالبه.

امیل چوران
دردسر متولد شدن

وقتی بدنم چنین از من می‌گریزد، در شگفت می‌شوم که چطور، با چنین مُرداری بر روی دستم، با تسلیم شدنِ اندامم بستیزم؟

امیل چوران
دردسر متولد شدن

آلاریک ادعا می‌کرد که عفریته‌ای او را علیه روم برانگیخته است. هر تمدنِ تهی شده‌ای، چشم‌به‌راه بربرِ خود است و هر بربری چشم‌به‌راه عفریته‌ی خود.

امیل چوران
دردسر متولد شدن

هرگاه زمان عذابم می‌دهد به خود می‌گویم یکی از ما باید عقب بکشد.
ناممکن است این جدال ظالمانه برای همیشه ادامه یابد.

امیل چوران

رسالت من رنج بردن برای تمام کسانی است که رنج می‌برند بی‌آنکه بدانند. من باید به جای آن‌ها تقاص ناآگاهی‌شان، تقاص اقبال‌شان را در غفلت از این‌که چه اندازه غمگینند بدهم.

امیل چوران
دردسر متولد شدن

لوتر مرده اثر لوکاس فورتناگل. نقابی عامی، پرخاشگری و مرعوب‌کننده همچون نقاب خوکی والا‌مقام، که به‌طور کامل خصوصیات انسانی را عرضه می‌کند که نمی‌توانیم او را به‌خاطر گفتن این جمله به قدر کافی تحسین کنیم: "رؤیاها کاذبند؛ اگر در رختخوابت برینی، آن‌گاه حقیقت دارد."

امیل چوران
دردسر متولد شدن

همه‌چیز حول درد می‌گردد و بقیه فرعیاتند یا حتی وجود ندارند، زیرا ما تنها آن چیزی را به خاطر می‌آوریم که صدمه‌ای برساند‌.
تنها حس‌های دردناک واقعی‌اند و تجربه‌ی حس‌های دیگر کم‌وبیش بی‌فایده است.

امیل چوران
دردسر متولد شدن