سه راه برای کمک به نوجوانان در ابراز احساسات

۱- همدلانه پاسخ دهید
وقتی نوجوانان از ناراحتی‌هایشان می‌گویند، اغلب وسوسه می‌شویم نصیحت‌شان کنیم یا سؤال‌هایی از آنها بپرسیم. شاید این راه‌ها هم مفید باشند، اما آن‌چه نوجوان بیش از هر چیز می‌خواهد همدلی است. وقتی نوجوانان احساسات دردناکی را با شما اشتراک می‌گذارند، ابتدا با مهربانی پاسخ دهید و بگویید: «بسیار متاسفم که چنین احساسی داری!» گفتن این جمله اغلب همان حمایتی را که نوجوانان به دنبال آن هستند، به آن‌ها می‌دهد و دالان‌های رابطه را باز نگاه می‌دارد.

۲- به جزییات بپردازید
صحبت کردن درباره‌ی احساسات تسکین‌دهنده است. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که صحبت از احساسات به‌ویژه زمانی اثربخش‌تر است که آنها را به‌دقت توصیف کنیم. وقتی با دقت گوش می‌دهیم، می‌توانیم به نوجوانان کمک کنیم تا دقیق‌ترین کلمات را برای بیان احساسات خود پیدا کنند.
وقتی نوجوان شما می‌گوید که احساس اضطراب دارد، از او درباره‌ی علتش بپرسید، سپس با دقت به آنچه می‌گوید گوش دهید. سعی کنید اصطلاحات و عبارت‌های دقیق‌تری برای احساسی که دارند ارائه دهید. مثلا با توجه به چیزی که بیان کرده‌اند، ممکن است بگویید: «آره، فکر کنم دلیل اضطرابت رو می‌فهمم. حتی شاید احساس ناامیدی، نگرانی یا دلواپسی هم داشته باشی. درسته؟!»

۳- به شیوه‌های غیرکلامی ابراز احساسات رسمیت دهید
بسیاری از نوجوانان تمایل ندارند درباره‌ی احساسات خود صحبت کنند و این اشکالی ندارد. راه‌های سالم بسیاری برای تخلیه‌ی احساسات وجود دارد که الزاما کلامی نیستند. بسیاری افراد عواطف‌شان را با انجام فعالیت‌های جسمی یا کارهای هنری، یک گریه‌ی حسابی یا گوش دادن به موسیقی تخلیه می‌کنند. بنابراین، به روش‌های سالمی که نوجوان‌تان از طریق آن‌ها احساساتش را بیان و تخلیه می‌کند، توجه کنید، آن‌ها را به رسمیت بشناسید و اگر هر یک از این روش‌ها (مثلا گریه کردن برای پسران) آلوده به انواع کلیشه‌هاست، از آن‌ها کلیشه‌زدایی کنید.

لطفا این مطلب را با آموزشگران و معلمانی که می‌شناسید به اشتراک بگذارید. متشکریم.

✏️ @AfroozSchool

ثبت نام در کارگاه آنلاین و رایگان «گذرگاه‌های مشارکت» آغاز شد.

کارگاه گذرگاه‌های مشارکت، آموزشگران و تسهیلگرانِ یادگیری را با مهارت‌هایی مشارکتی برای پرورش کنجکاوی، تفکر انتقادی و همدلی و اعتماد در دانش‌آموزان آشنا می‌کند تا دانش‌آموزان بتوانند با مشاهده‌گری، پرسشگری و به‌اشتراک‌گذاریِ دیدگاه‌هایشان، مسیرهای بررسیِ محیطِ پیرامون و تجربه‌های افراد دیگر را برای خود هموار کنند. این کارگاه آنلاین و رایگان در چهار جلسه‌ی دو ساعته برای آموزشگران و تسهیلگرانی برگزار می‌شود که می‌خواهند به‌جای انتقالِ یک دانش مشخص، دانش‌آموزان را در کاوش‌های پژوهش‌محور و جست‌وجوگری‌های خلاقانه‌شان درباره‌ی جامعه، مکان و تجربه‌های مشترک همراهی کنند.
هایدی فانینگ و مایکل وینیکاف طراحان این دوره، پژوهشگر و متخصص یادگیری مشارکتی و جست‌وجوگرانه هستند.

اطلاعات بیشتر در مورد کارگاه

فرم ثبت نام:
https://forms.gle/ZSVoxSpBYoyyF44Y7

لطفا خبر برگزاری این کارگاه را با آموزشگران و علاقه‌مندانی که می‌شناسید به اشتراک بگذارید.

✏️ @AfroozSchool

ثبت‌نام در کارگاه «مستندسازی در خدمتِ یادگیری» شروع شد.

پیگیری و ثبتِ فعالیت‌های دانش‌آموزان در کلاس درس نقشِ مهمی در پیشبردِ انواع شکل‌های ارزیابی دارد؛ این ثبت‌وضبط‌ها نه‌تنها به معلم کمک می‌کند تصویر دقیقی از مسیری که در کلاس درس طی می‌شود به دست آورد، بلکه والدین با مشاهده‌ی مسیری که فرزندان‌ِشان در کلاس طی کرده‌اند، درکِ ملموس و مؤثری از وضعیتِ تحصیلیِ آن‌ها پیدا می‌کنند. اما پرسشِ مهمِ پیش روی بسیاری از آموزشگران این است که چگونه می‌توانیم فراتر از این کاربردها، نگاهی خلاقانه به مستندسازی داشته باشیم و مستندسازیِ یادگیری را بخشی از فرآیندِ طراحیِ آموزشی ببینیم؟

در این کارگاهِ کوتاه می‌کوشیم نگاهی دوباره به این پرسش‌ها داشته باشیم و با انجامِ فعالیت‌هایی به مستندسازیِ یادگیری و نقشِ آن در طراحیِ آموزشی بپردازیم. این کارگاه آنلاین و رایگان در دو جلسه‌ی نود دقیقه‌ای برای آموزشگرانی طراحی شده است که می‌خواهند به جنبه‌های خلاقانه‌ی مستندسازیِ یادگیری بپردازند و آن را در طراحی و بازطراحی به کار گیرند.

اطلاعات بیشتر:
https://bit.ly/4c1Vr0C

لینک ثبت‌نام:
https://forms.gle/nq6y1CeDx3D4NuxG8

لطفاً خبر برگزاری این کارگاه را با آموزشگران و علاقه‌مندانی که می‌شناسید به اشتراک بگذارید. متشکریم.

✏️ @AfroozSchool

سه راهکار برای اینکه نوجوانان را به آغاز صحبت ترغیب کنیم
۱-سؤال‌های خود را متمرکز کنید.
به‌جای اینکه از نوجوانان بپرسید «امروز مدرسه چطور بود؟» یا «امروز چه کارایی کردی؟» تلاش کنید سؤال‌های متمرکزتری بپرسید؛ مثلاً: «بهترین و سخت‌ترین قسمت امروزت چی بود؟» یا «کتابی رو که برای این کلاس میخونی دوست داری؟»
اگر از موضوعاتِ کلی فاصله بگیرید و درباره‌ی موضوعات خاص سؤال کنید، نوجوانان به احتمال زیاد بیشتر با سؤالِ شما درگیر می‌شوند و به آن پاسخ خواهند داد.

۲- با شیوه‌ی ارتباطی دل‌خواهِ آن‌ها هماهنگ شوید.
نوجوانان تنها در شرایطی که در آن احساسِ راحتی کنند افکارشان را با شما به‌اشتراک می‌گذارند.
بعضی بچه‌ها با مکالمه‌ای که رو در رو نیست، راحت‌ترند و بهتر صحبت می‌کنند؛ مانندِ زمانی که در حال پیاده‌روی‌ یا سوار ماشین هستند؛ بعضی دیگر تنها زمانی که حس می‌کنند مکالمه نمی‌تواند خیلی طول بکشد، سر صحبت را باز می کنند، مانندِ زمانی که می‌خواهند از خانه خارج شوند یا در حال رفتن به رختخواب هستند. بسیار مهم است که از این فرصت‌ها برای ارتباط با بچه‌ها و احترام به شرایط دل‌خواه آن‌ها استفاده کنیم.

۳- بدون یک قصد و نیتِ خاص در کنار آن‌ها حضور داشته باشید.
اغلبِ اوقات، زمانی که همه‌چیز آرام است، احتمال اینکه بچه‌‌ها افکارشان را با شما به‌اشتراک بگذارند بیشتر است؛ مثلاً وقتی دارند برنامه‌ای تماشا می‌کنند، به آن‌ها ملحق شوید و مدتی در سکوت کنار آن‌ها باشید. حتی می‌توانید از این زمان استفاده کنید و در حال تماشای برنامه، لباس‌هایی را که قبلاً خشک شده‌اند و قصدِ تا کردنِ‌شان را دارید، مرتب کنید. چیزی که اهمیت دارد این‌ است که بدون یک برنامه‌ی خاص یا انتظار از پیش‌تعریف‌شده و بدون تلاش برای دستیابی به هدفی خاص، فقط کنار آن‌ها حضور داشته باشید و آن لحظه را تجربه کنید.

✏️ @AfroozSchool

قابل توجه دوستانی که در کارگاه «قلمِ بی‌قرار؛ درکِ متن از دریچه‌ی سوادِ انتقادی» ثبت‌نام کرده‌اند:
ایمیل‌ تایید ثبت‌نام برای کسانی که در این کارگاه پذیرفته شده‌اند، ارسال شده‌است. لطفا در صورتی‌که ایمیلی دریافت نکرده‌اید، به ما اطلاع دهید.
✏️ @AfroozSchool