نمیدونم اینکه من تمام سوالات همکلاسی هام رو براشون توضیح میدم ولی یک نفر نمی تونه به من توضیح بده بیشتر افتخار آمیزه یا غم انگیز

اگه یه خواهر داشتم الان از استرس و وسواس مزخرفم نسبت به امتحان فردا باهاش صحبت می کردم و نمی نشستم گریه کنم

ونسان: «ميدونى، من به دست ها خيلى نگاه ميكنم. غريبن اين دست ها. همه چى رو زود لو ميدن. پيرى اول از همه روى دست ها ميشينه. ترس روى دست ها ميشينه. وقتى عاشق ميشى، دست هات اول از همه عاشق ميشن.»

بخشى از نامه هاى ونگوگ

من از ديوانگی، خالی نخواهم بود تا هستم.

اوحدی