midsummer:

نقطه‌ای در اواسط دهه‌ی بیست زندگی، زمانی که جوانی شما به مثابه عذری موجه منقضی می‌شود و از آن به بعد مسئول موقعیت خود در زندگی خواهید بود، حتی اگر هنوز با گذشته‌ی خود درگیر هستید یا برای آینده برنامه‌ریزی می‌کنید. این امر به نوعی سبب می‌شود گذر زمان را بیش از پیش احساس کنید.

اول، در لسان انگلیسی بهشان می‌گویند «استیک‌هولدر». در فارسی می‌گویند «می‌خوام مهاجرت کنم ولی مادرم مخالفت می‌کنه»، «می‌خوام سرمایه‌گذاری کنم ولی دوست صمیمیم می‌گه نکن»، «می‌خوام با دوستام برم بیرون ولی بابام می‌گه نه»، یا حتی «فلان کارمند خیلی خوبه اما رییسم می‌گه باید تعدیل نیرو کنیم». یعنی هر کسی که در تصمیم آدمیزاد بالاخره نفعی دارد و در نتیجه نظری. آها، ترجمه فارسی/غربیش هم همین است. شخص «ذینفع». 

دوم، بیشتر آدمها یاد می‌گیرند که تصمیم‌های پرسود گرفته‌نشده را بندازند گردن اشخاص ذینفع. یعنی مثالهای بالا همه با لحن حسرت‌انگیزی تبدیل می‌شوند به فعل ماضی. «اگر فلان خونه رو خریده بودم الان قیمتش ده برابر شده بود ولی زنم گفت راهروی خونه دلگیره». «اگر پدرم انقدر سختگیر نبود، دوران دانشگاه بیشتر خوش می‌گذشت». و الی آخر. 

سوم، واقعیت اینکه همه موارد حسرت‌انگیز بالا ممکن است واقعیت داشته باشند. همسر آدمیزاد ممکن است که از خانه‌‌ای خوشش نیاید یا انسان پدر سختگیری داشته باشد. ولی خیلی وقتها، آدم نقش اشخاص ذینفع را بزرگ می‌کند که مسوولیت را از دوش خودش بردارد. ‌ خیلی وقتها، خلاصه داستان این می‌شود که اگر من در یک برهوت زندگی می‌کردم و احدالناسی در تصمیم‌های من دخیل نبود، همیشه تصمیمهای درستی می‌گرفتم. آدمیزاد اما هر چقدر هم که گاهی دلش بخواهد، هرگز در خلا زندگی نمی‌کند. می‌شود با اشخاص ذینفع دعوا کرد، یا از میانشان خزید، یا به حرفهایشان اعتنا نکرد، اما هر کدام از این تصمیم‌ها خودشان یک تصمیم جداگانه هستند و عواقب خودشان را دارند. 

چهارم، زندگی آدمیزاد پر از صداست. صدای هیاهو. صدای کشمکش. صدای عشق. صدای نفرت. صدای موفقیت. صدای شکست. صدای همسر. صدای فرزند. صدای والدین. صدای مسوولیت. صدای همکارها. صدای رییس. صدای مرئوس. صدای جامعه. صدای شبکه‌های اجتماعی. صدای تنهایی. صدای دور همی. صدای خوشی. صدای غم. صدای اشخاص ذینفع هم بخشی از این مجموعه صداهاست. در سنین پایین صدای پدر و مادر بلندتر است، در سن بالاتر همسر و فرزند، همزمان صدای کار. در هر سنی، هر جغرافیایی، و هر شرایطی صداها فرق می‌کنند، و بعد قرار بر این است که آدمیزاد آواز زندگی خودش را هم بخواند. اصلی‌ترین سوال زندگی اینست که آیا نت‌های آواز خودش را در این هیاهو به یاد خواهد آورد یا نه. آیا با این همه صدا آوازش را صیقل خواهد داد یا صدایش میانشان گم خواهد شد. و این معادله دائم زندگی است که هر روز در حال حلش هستیم.

علی فرنودیان

بدتر میشه، بهتر میشه، ولی دیگه هیچوقت مثل قبل نمیشه.

?@hamkam42

«ذهنی که پر از گذشته‌ست و حسرت، جا واسه عشق و فراوانی نداره.
اگه قلبت پر از گذشته‌ست جایی برای ناشناخته نیست. جایی برای معجزه نیست. رها کن. ببخش..
و این جائیه که داری باز میکنی برای فراوانی. جائیه که داری برای خدا باز میکنی تا وارد قلبت بشه.»

نازنین هاتفی

یکی از دردناک‌ترین درس‌هایی که توی زندگی میگیری این هست که همه قرار نیست تغییر کردن رو دوست داشته باشن که این همه شامل والدینمون هم میشه. حتی اگر توی موقعیت بدی باشن و این موقعیت باعث بدبختیشون شده باشه. (این خیلی مهمه) چیزی که آشنا هست، احساس امنیت میده، حتی موندن توی موقعیت بد وقتی تبدیل به الگوی تکراری و آشنا شده باشه، احساس امنیت داره. تغییر برای این آدم‌ها خیلی سخته.

+تو موفقیتات حواست باشه کی خوشحال نیس
-همه
+میفهمم،بیا بغلم

نسخه های قبلی افاقه نکرد ،
برایمان نسخه ای تازه بپیچ دنیا...
هر صبح یه جرعه خورشید
هر شب یک‌ مشت ستاره
به وقت تب ، پاشویه با باران
به وقت درد فقط بوسه
زخمها هم سهم دریا

?@hamkam42

‏می‌دونستید تقریبا هر حالتی توی قرارهای عاشقانه به نوعی یه تعریف دقیق داره؟ مثلا اینا چندتا از نمونه‌هاشه:

کَت‌فیشینگ(Catfishing):
حالتی که کسی با پروفایل فیک توی مجازی سعی می‌کنه مخ بزنه (اینجا کسی اینجوری باشه ۹۹درصد سایبریه، یه درصد هم مریضه)

‏کیتِن‌فیشینگ(kittenfishing):
وقتی که یکی خودشو ادیت شده و با ویرایش بهت عرضه می‌کنه، مثلا فقط عکس‌های قدیمی یا از زوایای خاص که خوب افتاده رو برات می‌فرسته، یا توی دادن اطلاعات شخصی یه کلاغ چهل کلاغ می‌کنه که خوب جلوه کنه

‏استَشینگ(Stashing):
دوست‌دختر یا دوست‌پسر مخفی، وقتی پارتنرتون شما رو به کسی معرفی نمی‌کنه (این حالتیه که یا از رابطه هنوز مطمئن نیست، یا شما موقتاً حضور داری تا کیس باب میلش پیدا بشه)

‏گوستینگ(Ghosting):
روح شدن، وقتی پارتنرتون بدون هیچ خبری یهو غیب می‌شه و می‌پیچه به بازی

‏زامبینگ(Zombie-ing):
وقتی اونی که غیبش زده دوباره برگرده، مثل مُرده‌ای که دوباره زنده شده. (اینا لفظِ آقامون داریوش مبنی بر اون که رفته دیگه هیچوخ نمیاد رو به چالش کشیدن)

‏کاشنینگ(Coushioning):
وقتی وسط رابطه می‌فهمید بدرد هم نمی‌خورید و بجای مستقیماً و یهو کات کردن، ترجیح می‌دید هی با بقیه تیک و تاک بزنید تا رابطه خود به خود سرد بشه

‏بِنچینگ(Benching):
توی آب نمک خوابوندن کسی، روی نیمکت ذخیره نگه داشتن کسی، همون داداشی گفتن دخترا (همون نفر بعدی‌ای که قبل از کات کردن با شما زیر سر گذاشتنش)

‏کَچ اند ریلیز(Catch and Release):
وقتی یکی خودشو جِر می‌ده بدستت بیاره و وقتی بدست آورد ولت می‌کنه کصخلِ (مردم سلامت روان ندارن بخدا)

‏برِدکرامبینگ(Breadcrumbing):
فرقش با کچ اند ریلیز اینه که این بابا در ظاهر دوستت داره ولی در باطن هیچ تلاشی برای بدست آوردنت نمی‌کنه (بلاتکلیفِ خاک بر سر)

‏اِسلو فِید(Slow Fade):
کم کم محو شدن، حالتی که ریز ریز سرد می‌شه، مثلا جواب پیاماتو مثل قبل و درست نمی‌ده و اینجور حرکات

کافینگ سیزِن(Cuffing Season):
رودخونه فصلی شنیدید؟ این آدمشه؛ یعنی توی زمان‌های خاص دنبال رابطه می‌گرده. می‌گن تو فصول سرد اینجور آدما فعال‌تر می‌شن (بعلت احساس نیاز برای هم آغوشی و مسایل خاک بر سریِ بعدش)

وقتی پدری به پسرش محبت می کنه جفتشون می خندن
وقتی پسری به پدرش محبت می کنه جفتشون گریه می کنن

اگه دیگه خودتو دوست نداری، بگرد و ببین تیکه‌های اعتماد به نفست رو توی چه اتفاق هایی توسط چه آدمایی از دست دادی...