خانم روان درمانگر میگفت: اختلال خوردن،‌انتقام بدن، از زمان هایی هست که نگذاشتیم مغزمون‌ استراحت کنه

جالب نیست؟ که معده این وسط هیچ کاره ست؟

توی این دوره و زمونه که به اسم آدمهای سمی، همدیگه رو حذف میکنیم
به اسم مشاوره رفتن، به آدمهای متوقع و طلبکار از بقیه تبدیل میشیم،
هنوز میگم بهترین دارایی آدم ، دوست خوب هست.
بیشتر آدمها سمی نیستند، بلکه بلد نیستند رفتار درست چیه.

آدم سمی کسی هست که می‌دونه این رفتار تو رو اذیت می‌کنه و عمدا به قصد اذیت و ازار دوباره انجام میده.(نظر من هست که می‌تونه درست نباشه)

انزوا فقط در انزوا موجود است، وقتی آن را با کسی سهیم شدی تبخیر می شود.

📕خیره به خورشید
👤اروین دی یالوم

توی باشگاه چند تا دختر هستند که موهای بلند و دیوانه کننده ای دارند.
هر چقدر از زیبایی این موهای زیبا بگم، حق مطلب ادا نمیشه.
دوست دارم برم از تک تکشون بپرسم به غیر از خودت ، کسی هست که قدر این موها رو بدونه؟
کسی هست که برای شونه زدن به این موها لحظه شماری کنه؟

الان به گذشته که نگاه میکنیم میگیم چه خوب شد فلان سال، نترسیدیم و اون تصمیمی بزرگ رو گرفتیم.
چقدر خوب شد اون تغییر رو انجام دادیم.
گاهی هم میگیم ای کاش فلان سال شهامت داشتیم و اون برنامه رو اجرا میکردیم و امسال خیلی خیلی جلوتر بودیم.

این روزها باید یه تصمیم مهم بگیریم. یکم برامون دعا کنید بهترین قدم رو برداریم.

‏- به چه کسی می‌گویند آدم «امن» ؟
- به کسی که وقتی جای زخم‌هایت را به او نشان دادی، از آن پس، همه تلاشش را می‌کند که از آن سمت به تو آسیبی نرسد.

_Siamak ghasemi

این آهنگ رو با هندزفری گوش‌بدید.
بیشتر واقعی میشه

ترافیک جاده ها رو میبینم
میگم خدا رو شکر این هفته ای که گذشت جایی نرفتیم.
خود ترافیک سخت نیست برام ، افرادی که از چپ سبقت میگیرن یا میخوان مثلا زرنگ باشن و راه بگیرن، رو اعصاب هستن

راه رسیدن به اهداف، داشتن نظم شخصیه.
نظم شخصی این نیست که همه چیز مرتب و منظم سر جای خودش باشه.

نظم شخصی یعنی من بدونم چه چیزی برام اولویت داره و چقدر براش انرژی میذارم و چه چیزی در اولویت دوم و سوم و چهارم قرار می گیره. چه چیزی رو امروز می‌خوام و از خواستن چه چیزی می‌تونم صرف‌نظر کنم.
در این صورته که رسیدن به اهدافی که دارم امکان پذیره.[ نقل به مضمون]

+اپیزود عزت نفس، محمدرضا شعبانعلی
#پادکست

فکر میکنم سال 88 بود با یه وبلاگی آشنا شدم. وبلاگهای همدیگه رو میخوندیم و کامنت میذاشتیم و کم کم با هم دوست شدیم.

تلفنی در ارتباط بودیم. اینم بگم که ایشون خیلی خیلی انسان با مرام و با معرفتی هستند.

جمعه بعد این همه سال از نزدیک همدیگه رو دیدیم.

چه تجربه بی نظیری بود.
با کلمه نمیتونم توصیف کنم. فقط اینجا نوشتم به یادگار بمونه.