بی گاهِ روز
خلوت گزیده گانِ ساحلِ آرامِ زندگی
در زیرِ آفتابِ فرو رفته در غبار
خمیازه می کشند
ابلیس
از خوفِ خاطراتِ کج اندیشِ شومشان
یک لحظه می گذرد
بی گدار و مست
و اضطراب
با پایِ آبله
در کوچه های بی هدفِ باردارِ روز
آبستنِ تخیّلِ مرموز می شود

خلوت گزیده گان
انگشت بر تصّورِ بیهوده می کِشند
اندام ِ سست شان
در استحاله ی خاموشِ خاطره
تکثیر می شود

و روزِ بی فروغ
در غربتِ تباهیِ اندیشه هایشان
تکرارِ قصه ی بی حاصلِ شکست
تکرارِ هر چه بود
تکرارِ هر چه هست.

#احمد_نجاتی

با اندوه بسیار ، دوست اندیشمند و فرهیخته و ایراندوست ، میرزا شکور زاده از میان ما رفت.
انسانی بزرگ که همواره نام ایران بر زبان و ذهنش جاری بود.
یاد و نامش گرامی باد

ترانه

حالا فقط یه عکس
تو قاب خاطره
مونده برام به جا
کنار پنجره

انگار که ماه من
جا مونده تو غروب
یه قرنه میگذره
از اون روزای خوب

شبیه معجزه
یه شب منو ببر
دلم میخواد با تو
یه کم برم سفر

همیشه با منی
ولی خیالیه
بدون تو شبام
سکوت خالیه

کجای اون روزا
رها شدی زمن
چی مونده که بگم
جز انتحارِ تن

منو فقط چشات
می‌تونه خواب کنه
سکوت تلخمو
پر از جواب کنه

تو این قفس منو
نذار به بیش و کم
نذار بدون تو
دوباره گم بشم

#احمد_نجاتی

به شب اعتماد نکن
هر شامگاه
خورشید را می بلعد
و ماه را
پس می دهد

#احمد_نجاتی

https://t.me/nejati_ahmad/579

قرن هاست در خودم زندانی ام
تمام ِ این کوچه های بن‌بست را
پیاده دویده ام
هیچ بزرگراهی
مرا به بیرون از شهر
هدایت نکرد

شهر
اندیشه ای نداشت
تنها شاعرانی غمگین
در کافه های دنج ِ خیابان هایش
از رنج می سرودند
و مردمانی صبور
که در پیاده رو هایش
انگار تا همیشه
در رفت و آمد بودند

شهر
هنوز هم
پر از کوچه های بن‌بست است
هنوز هم
در حال خونریزی ست
و هنوز
زخم هایش را
هر روز بالا می آورد

#احمد_نجاتی

https://t.me/nejati_ahmad/578

طوری زیسته ام
که انگار هیچ وقت نبوده ام

همین چند پاییز ِ پیش
از پیاده‌رو های بولوار الیزابت که می گذشتم
ناگهان غمگین شده بودم
چقدر برگ های زرد و نارنجی
در دست های باد ولگرد می چرخیدند و رها می شدند

زنی فالگیر
به پارک دعوتم کرده بود
سرنوشتم را کف دستم گذاشت و رفت !

نمی دانستم از پس ِ این همه سال
به سکوتی طولانی خواهم رسید
نمی دانستم
که آن همه شعر
آن همه واژه های دور از ذهن
مرا به این همه تنهایی خواهد رساند

حالا دیگر
به چیزی نمی اندیشم
تنها با خودم
در رویاهایی دور دست
خواب ِ کودکی ام را می بینم
خواب هفت سالگی ام را
خواب ستاره ها را ...

#احمد_نجاتی

کوتاه نمی آید این تنهایی
باید بروم
در شیار دور ِکوهی
کلبه ای بسازم
آن گاه
به یک شعر غم انگیز
دعوتش کنم

باید شعری بگویم
با موسیقی باد
با واژه های سکوت
با هجاهای تنهایی

رهایم نمی کند این شعر...

#احمد_نجاتی

https://t.me/nejati_ahmad/575

نردبان

چه کسی دارد از نردبان بالا می‌رود؟
دارم فکر می‌کنم
این کلاغ
جمعه‌ها تا غروب کجا می‌رود
و وقتی برمی‌گردد چرا اصلاً سرحال نیست؟

شاید
اول به سراغ فروغ می‌رود
بعد هم سروقتِ کسی که پیراهن پیغمبران برایش خیلی گشاد بود
و قدّش کوتاه‌تر از یک هجای بلند...
نمی‌دانم
غروب هر جمعه
از سر قبر عاشقی می‌آید یا از لب گور شاعری
که مخاطبش فقط خودش بود
و فقط گاهی خدا سری به شعرهاش می‌زند
فقط
جمعه‌ها خیلی جلو می‌آید
کف حیاط رو به پنجره می‌نشیند
و تا سرِ شب به من نگاه می‌کند

آن وقت
بی‌سروصدا راهش را می‌گیرد و می‌رود
و صد قدم دورتر جیغی می‌کشد تا خواب دم صبح من کش می‌آید

دارم فکر می‌کنم
شاید این کلاغ چیزی می‌داند که سی سال با ما فاصله دارد
و افسوس می‌خورد
که چرا عمر آدم این‌قدر کوتاه است
و این یکی
چرا تا بیست سال دیگر نیست که ببیند آن وقت چه اتفاقی می‌افتد
و چه کسی دارد
از نردبان بالا می‌رود
که ستاره‌ها را گردگیری کند!

#مسعود_احمدی

?یادی کنیم از استاد بزرگ مسعود احمدی به مناسبت سالروز ولادت‌شان

??? تنها یک لبخند
---------------------------------------------------------
همه‌ام
تباه شده است سیاه
در این حجم بی‌شکلِ همه از لجن تیره‌تر از قیر
نه فقط پوستم
که روحم حتا مغز استخوانم

خدا
به‌ناچار خود را به خواب زده است یا به بی‌خیالی
که این‌همه درد را نبیند
این‌همه سنگدلی و غارت حتا تن‌فروشی سیزده‌ساله‌ها را

من
با این واژه‌های واژگون چه کنم
که کسی
به متنی پناه بیاورد لبخندی بر لب

تب می‌کنم
هر وقت که از مردم می‌نویسم از جسدهای لت و پار متحرک
از مواد مخدر
از هرچه محرک و خواب‌آورها و کشنده‌ها

این‌بار که می‌آیی
نه کتاب برایم بیاور نه مجله و روزنامه
و نه آن نامه‌ها را
که پیغمبران نوشتند نوشتند فقط برای گرسنه‌ها و پابرهنه‌ها
تنها یک لبخند بیاور
برای لب‌های مردمی ناامید و خسته و برای من آغوشی بازتر از همیشه
-------------------------------------------------------------------------
دی 1397

نام و یادشان گرامی... ❤️?❤️?❤️
#مسعوداحمدی
#مسعود_احمدی
#masoudahmadi
#masoud_ahmadi
#شعر
#شاعر
#poem
#poet