من و پرنده‌های دریاچه‌ی پارک به همدیگر عادت کرده‌ایم و حتما هفته‌ای یکبار باید همدیگر را ببینیم،،،
امانمی‌دانم چراماهی‌ها نبودند،نگرانشانم،به خودمی‌گویم نکند آنها هم می‌خواهند در خشکی زندگی کنند،شاید فکر می‌کنند اینطور به خوشبختی نزدیک‌ترند و خودرا به خشکی انداخته‌اند،نمی‌دانم.

باید مادرخوب،همسرخوب،فرزندخوب،،، بایدعروسِ خوب،زن‌داداش خوب،دوست خوب باشم،باید خونه تمیزکنم،غذادرست کنم،ظرف بشورم،،،،باید مهربون باشم،درک کنم و بفهمم،،،باید باخودم مهربون باشم و خودموهم درک کنم و برای خودم وقت بزارم،،،برای بچم وقت بزارم،باید همه‌چیز رو هندل…

در کتاب نظارت و تنبیه، فوکو نشان می‌دهد چطور معیار ما برای سنجش هرچیز مخصوصا بدن، میزان فایده و عملکرد آن است، به این ترتیب حتی بیماری‌ها و سلامتی را توضیح می‌دهد. بیمارستان و زندان و حتی مدرسه، هر سه نهادهایی هستند که قصد دارند انسان را مفید و کاری در اجتماع بار بیاورند. بیمارستان از حیث بیماری، زندان از حیث رفتاری و در نهایت مدرسه برای تربیت خط فکری و بدنی.
#CorpoGenereESocietà

شماها چقدر همتون خوشگلید!🫠

دوستی گفت اگر همه‌ی عالم کور بودن بازهم مهم بودکه چطور لباس میپوشیدی،اندامت به شکل هست؟
کمی فکرکردم،،،،
پاسخ دادم خیراما،،،
اگر خودم بینا بودم و توانایی دیدن خودم را داشتم بله،،،،
بله من عاشق رنگ بافت طرح نقش حرکت هستم:)

حتی اگر درستم نشد،هوایِ خودتو داشته باش.

مادرشوهرم یکه بزنی هست برای خودش:)
امروز باعصا جلوی ماشین‌هارا می‌گرفت و ما ازخنده روده‌بر می‌شدیم:))))
خداحفظش کند‌ برای فرزندانش.

امروزروزی بسیار زیبا و پراز قهقهه‌ای درکنار پسرها بود:)

«رود یارد کیپلینگ» تو یکی از نوشته‌هاش میگه:
"حدس یک زن
بسیار دقیق‌تر از
یقین یک مرد است."

همین‌قدر حق...!

NiNa @Kafiha

صبح دوان دوان به سمتِ پارک به راه افتادم،می‌گویم دوان‌دوان اما این یک اصطلاح است:)باعجله لباس‌های زیبایِ پیاده رویم را پوشیدم عجله داشتم تا به ماهی‌ها برسم آخر دیدنِ ماهی‌ها و اردک‌ها از واجبات است،بیست دقیقه‌ای طول کشید تا به‌آنها برسم چقدر زیبا بودند آنها همان ماهی‌های قرمزی بودند که انسان‌ها در نوروز به آب سپرده بودنشان اما حالا ماهی‌هایی سه کیلویی با رنگهای طلایی قرمز نارنجی و سفید شده بودند،می‌دانی این اطلاعات را دو پسرنوجوانِ باعشق به من دادند،پارک را مثل کفِ دستشان می‌شناختند آنها هم برای دیدنِ ماهی‌ها آمده بودند چه تصادفِ زیبایی:))))
بادوستانِ نزدیکِ جانم صحبت‌های بلندبالایی کردیم و بادوستانی دیگر هم کلام شدیم،،،،،،
می‌دانی به عشقِ کرسی راهیِ خانه شدم بله زندگیِ ما به بعداز گذاشتنِ کرسی و قبل ازآن تقسیم شده:)
نهار را روی کرسی خوردیم و حال درحال استراحتِ نیمروزی درجوارِ کرسیِ گرم و نرممان هستیم:))))