| انواع تصمیم‌گیری |

تصمیم‌گیری احساسی: که بر اساس یک احساس، خواه خشم، عشق و یا حسادت گرفته می‌شود.

تصمیم‌گیری اجتنابی: تصمیمی که فرد به دلیل ترسی که دارد آن را به تعویق می‌اندازد که موجب از دست دادن فرصت‌های زندگی می‌شود.

تصمیم‌گیری اخلاقی: تصمیمی که برای انجام آن به دلایل اخلاقی تکیه می‌کنند. مانند ادامه‌ی زندگی پر تنش به دلیل وجود فرزند.

تصمیم‌گیری تکانشی: بسیار سریع و بدون توجه به عواقب به کار گرفته می‌شود.

تصمیم‌گیری مطیعانه: این نوع تصمیم‌گیری می‌تواند آسیب زیادی به موضوع تصمیم مثلا ازدواج فرد وارد کند به طور مثال ازدواج سنتی.

تصمیم‌گیری عقلانی: این تصمیم‌گیری بر اساس واقعیت است که خطا و اشتباه در آن کمتر است.

🌱 @DrSepidehHashemiAdmin

قضاوت نکردن شامل چه مواردی است؟

1. نوع روابط عاطفی دیگران: دیگران چطور روابطشان را مدیریت می‌کنند، چه زمانی ازدواج میکنند و بچه دار میشوند، چیزی نیست که ما درمورد درست یا غلط بودنش نظر بدهیم و دخالتی در آن داشته باشیم!

2. دیگران چه اهدافی در زندگی دارند: قرار نیست «هدف» یا «رسیدن به موفقیت» برای همه ما یک معنی داشته باشه، موفقیت برای هر‌کس متفاوت و کسی نمیتواند بهتر یا بدتر بودنش رو تعیین کند!

3. دیگران چه جور شخصیتی دارند: یکی درون‌گراست یکی برون‌گرا، یکی اجتماعیست، یکی دلش خلوت خودش رو میخواهد! اینها هیچکدوم به هم برتری ندارند، اینکه کسی بیشتر حرف میزند لزوما از کسی که عموما ساکت است بهتر نیست و برعکس!

4. بدن دیگران چه فرمی دارد: به شما ارتباطی ندارد بدن دیگران چه فرمی دارد و اونها چه تغذیه ای دارند و یا چه لباسی می‌پوشند، قضاوت زیبایی و جذابیت بدن یا لباس دیگران با شما نیست!

5. دیگران چقد پولدارند یا چقدر بی پولند: اینکه کسی پول دارد یا ندارد یا اینکه چطوری دلش می‌خواهد پولش را خرج کند یا خرج نکند یک مسئله شخصیست، حساب بانکی شما نیست، پس بهتره بهش سرک نکشید!

🌱 @DrSepidehHashemiAdmin

🔮 آدابِ جدایی

1⃣ تصمیمت رو بشناس !
قبل از اینکه قدم اول رو برای اتمام رابطه برداری،از تصمیم خودت مطمئن شو.
اینکه آیا تلاش های موثرِ  لازم رو انجام دادی یا نه؟!
بارها دیدم که برخی زوجین صرفاً با زمان دادن و صبوری کردن،تصور می کنند که همه ی تلاش خودشون رو کردند.

2⃣ احترام به حریم ها !
پایان یک رابطه،به معنی بی احترامی به کسی که زمانی نزدیک ترین فرد بهت بوده،نیست. به جای مسدود کردن ،نادیده گرفتن یا بلاک کردن ،از مسیر گفتگو و احترام پیش برو.حریم شخصی رو رعایت کن و احساسات اون فرد رو هم در نظر بگیر.

3⃣ صادق اما مهربان باش !
صادق باش اما لازم نیست تحقیر و سرزنشگری تموم کنی،دلایلت رو قاطعانه ،مشفقانه و محترمانه مطرح کن !یادمون باشه که آخرین خاطره ها هم همیشه در ذهن باقی می مونن.

4⃣ تمومش کن اما زخم نزن!
با احساسات خودت صلح کن .
ممکنه بعد از جدایی دچار احساساتِ متناقضی مثل :
غم،خشم،ناامیدی ،خوشحالی،رضایت ،آسودگی یا اضطراب بشیم .این کاملاً طبیعیه به جای سرکوب کردن بهشون فضا بده تا بروز کنن و سعی کن درست پردازششون کنی.

5⃣ روابط مشترک و مرزها رو تعریف کن !
یکی از چالش‌های جدی زوجین جداشده روابط مشترکشون هست :
دوستان مشترک ،روابط کاری مشترک و ....
طبیعتا باید در موردشون گفتگو کنید و مرزهای جدیدی طراحی و رعایت کنید.

6⃣ احترام به فرآیند سوگ و از دست دادن!
بعد از جدایی،هر دو نفر نیاز به زمان برای عبور از این مرحله دارن.
این فاصله و سکوت رو برای ترمیم احساساتت بپذیر و عجله نکن برای برگشتن به زندگی قبلی یا ایجاد رابطه جدید ! بذار این احساسات ته نشین بشن تا از مرحله ی سخت گذر کنی.

@DrSepidehHashemiAdmin

?همیشه یک قلم و کاغذ دم دست خود داشته باشید ،وقتي از فرزندتان عصبانی هستید، در همان حال حرفهایتان را روی کاغذ بنویسید.

داد زدنتان را با بزرگ نوشتن کلمات نشان دهید.

با مداد سیاه خشمتان را خط خطی کنید. زمانی که آرام شدید به کاغذ نگاه کنید؛

?آیا حاضرید چنین تاثیری بر روان فرزندتان بگذارید؟

?آیا رفتارهای کودکانه آنها ارزش چنین عصبانیتی را دارد ؟

در آخر کاغذ را مچاله کرده حسابی فشار دهید در سطل بی‌اندازید ، با این کار احساس میکنید عصبانیت شما از بین رفته و حال بهتری دارید.

@DrSepidehHashemiAdmin

ویژگی‌های رفتاری افرادی که با والدین از نظر عاطفی-نابالغ بزرگ شده‌اند

علائم والدین عاطفی-نابالغ:

اگر مطمئن نیستید که والدین شما عاطفی-نابالغ بوده‌اند، برخی از نشانه‌های زیر می‌تواند سرنخ‌هایی در این زمینه به شما بدهد:

_عصبانیت و ناراحتی سریع
_کناره‌گیری و سکوت هنگام استرس یا درگیری
_واکنش دفاعی شدید هنگام بحث
_رفتار خودمحور و تمایل به مرکز توجه بودن
_ناتوانی در ارائه حمایت یا همدلی
_ بی‌توجهی به احساسات فرزندان و کم‌اهمیت شمردن آنها
_ اجتناب از مکالمات دشوار و حساس
_سرزنش و خجالت دادن فرزندان

۱۲ ویژگی افرادی که با والدین عاطفی-نابالغ بزرگ شده‌اند:

1. مشکل در تنظیم عواطف
   اولین درس‌های عاطفی ما معمولاً از والدینمان آموخته می‌شود. افرادی که در کودکی شاهد بیان سالم احساسات نبوده‌اند، در بزرگسالی ممکن است برای مدیریت احساسات خود دچار مشکل شوند. این افراد به دلیل ناآشنایی با الگوهای عاطفی سالم، ممکن است هنگام دریافت بازخوردهای منفی یا سازنده، دچار انفجار احساسی شوند و حس کنند مورد حمله قرار گرفته‌اند.

2. دشواری در تعیین مرزهای شخصی
   کودکانی که با والدین عاطفی-نابالغ رشد کرده‌اند، اغلب در بزرگسالی برای تعیین و حفظ مرزهای شخصی با مشکل مواجه می‌شوند. این افراد معمولاً نمی‌دانند چگونه نیازها و حدود خود را تعریف کنند، زیرا در کودکی به نیازها و حریم شخصی‌شان توجه کافی نشده است.

3. مشکلات ارتباطی و اجتماعی
   کسانی که از کودکی با بی‌توجهی عاطفی مواجه بوده‌اند، ممکن است روابطشان در بزرگسالی را ناایمن و تهدیدآمیز تلقی کنند. این افراد ممکن است در ارتباطات اجتماعی سرد، دور و خجالتی به نظر برسند و حتی از برقراری ارتباط با دیگران اجتناب کنند.

4. تمایل شدید به راضی کردن دیگران
   والدین نابالغ عاطفی اغلب فرزندان خود را به گونه‌ای پرورش می‌دهند که برای تأیید شدن و پذیرش، دائماً در تلاش برای راضی کردن دیگران باشند. این افراد در بزرگسالی به دلیل ترس از عدم تأیید، نیازهای خود را فدای خواسته‌های دیگران می‌کنند و اغلب با احساس عدم رضایت عاطفی در روابطشان مواجه می‌شوند.

5. کمال‌گرایی و تلاش برای بی‌عیب بودن
   فرزندان والدین بیش از حد کنترل‌گر یا هلیکوپتری اغلب با استانداردهای غیرواقعی رشد می‌کنند.
   این کمال‌گرایی در بزرگسالی به شکلی افراطی خود را نشان می‌دهد و می‌تواند مانع از انعطاف‌پذیری در کار و روابط شود و زندگی را به یک چالش دائمی تبدیل کند.

6. ترس از آسیب‌پذیر بودن
   این افراد در بزرگسالی از ابراز احساسات خود اجتناب می‌کنند و به دلیل ترس از رد شدن یا مورد قضاوت قرار گرفتن، احساسات واقعی‌شان را پنهان می‌کنند.

7. اجتناب از درگیری
   درگیری‌های سالم، بخشی طبیعی و سازنده از روابط هستند، اما والدینی که به درگیری‌ها به شکلی نامناسب واکنش نشان می‌دهند، فرزندان خود را از ورود به بحث‌ها گریزان می‌کنند. این موضوع در بزرگسالی نیز باعث می‌شود افراد در مواجهه با اختلافات، احساس ناامنی کنند و به‌طور مداوم از درگیری‌ها دوری کنند.

8. سرکوب و بی‌توجهی به احساسات خود
   کودکانی که بی‌توجهی عاطفی را تجربه کرده‌اند، اغلب احساسات خود را سرکوب می‌کنند و به‌طور کلی بی‌حس می‌شوند. این سرکوب مداوم احساسات، منجر به نوعی بی‌توجهی به عواطف و ناآگاهی نسبت به نیازهای درونی می‌شود و حتی ممکن است در نهایت به بروز بحران‌های عاطفی منجر شود.

9. ناپایداری و بی‌ثباتی در رفتار
   فرزندانی که با والدین عاطفی-نابالغ رشد کرده‌اند، معمولاً در بزرگسالی رفتاری ناپایدار و متغیر دارند. آنها ممکن است در یک روز محبت‌آمیز و در روز دیگر سرد و بی‌تفاوت باشند. این ناپایداری باعث می‌شود که اطرافیان نسبت به این افراد دچار سردرگمی شوند و حتی از آنها فاصله بگیرند.

10. استقلال بیش از حد و خودکفایی افراطی
    فرزندانی که والدینشان رفتارهای نامنظم و بی‌ثباتی داشته‌اند، به شدت به سمت استقلال و خودکفایی افراطی سوق پیدا می‌کنند. این افراد ممکن است حتی در مواقع نیاز، از درخواست کمک امتناع کنند

11. ترس از ترک شدن و طرد عاطفی
    این افراد در بزرگسالی به روابط ناسالم چسبیده و از ترس تنها ماندن، ممکن است در چرخه‌ای از روابط ناسالم و حتی سوءاستفاده بمانند.

12. وسواس فکری و هوشیاری بیش از حد
    این افراد برای تحلیل شرایط عاطفی و اجتماعی به شدت فعال هستند و این وسواس فکری می‌تواند مانع آرامش آنها شود و در نهایت باعث شود نتوانند روابط سالم و مطمئنی برقرار کنند.

@DrSepidehHashemiAdmin

?هشتمین جلسه ی کتابخوانی
?سه شنبه دوم بهمن ماه ?
⏰ساعت :۲۱ الی۲۲
?رهایی از مشکلات هیجانی
✍ متیو مک کی ، مارتا دیویس ، پاتریک فنینگ
? دکتر حسن حمیدپور ، دکتر زهرا اندوز
?انتشارات ارجمند

https://meet.google.com/hws-qjgt-zgr

شرکت در جلسات رایگان است ?

? نکات فرزندپروری...

1⃣ عجله کن :
این جمله برای ما بزرگسالان یک حرف ساده و بی ضرر هست اما در واقعیت روی ذهن کودکان اثرات منفی داره که باعث کندی اونها می‌شه . وقتی کودکان رو جایی می‌بریم و میگیم عجله کن و بدو فقط داریم یک موقعیت استرس زا براش درست میکنیم.

2⃣ آروم باش:
واقعا فکر می‌کنید این جمله روی کودکان اثر داره؟ در کل تاریخ تربیت انسان این جمله کوچکترین تاثیری نداشته و نخواهد داشت فقط انرژی کودک رو سرکوب میکنه ...بجای سرکوب کردن ،انرژی کودک رو هدایت کنید و به فعالیت های جدید تشویقشون کنید.

3⃣ یک دقیقه دیگه :
ما والدین گاهی به علت داشتن مشغله زیاد وقتی کودک از ما درخواست چیزی میکنه،مدام میگیم یک دقیقه دیگه،که متاسفانه این جمله به کودک این پیام رو میده که تو مهم نیستی،کارهای مهمتر از تو دارم.

4⃣ داری دیونم میکنی!
احتمالا ما والدین هنگام خرابکاری بچه ها خیلی این جمله رو استفاده میکنیم اما کودکان کاملا بی گناه هستند و ذهن کنجکاو اونها باعث خرابکاری میشه....برای همین وقتی خسته هستید به خودتون استراحت بدید و این جمله رو به کودکان نگویید.

5⃣ آنقد حرف نزن ،حواسمو پرت میکنی!
این جمله روی کودکان خردسال اثرات منفی دارد ،چون تو ذهنشون میگن من که چیزی نگفتم فقط سوال کردم و با تکرار بیش از حد این جمله کودک شما از دانستن و یادگیری  متنفر خواهد شد.

@DrSepidehHashemiAdmin

قضاوت نکردن شامل چه مواردی است؟

1. نوع روابط عاطفی دیگران: دیگران چطور روابطشان را مدیریت می‌کنند، چه زمانی ازدواج میکنند و بچه دار میشوند، چیزی نیست که ما درمورد درست یا غلط بودنش نظر بدهیم و دخالتی در آن داشته باشیم!

2. دیگران چه اهدافی در زندگی دارند: قرار نیست «هدف» یا «رسیدن به موفقیت» برای همه ما یک معنی داشته باشه، موفقیت برای هر‌کس متفاوت و کسی نمیتواند بهتر یا بدتر بودنش رو تعیین کند!

3. دیگران چه جور شخصیتی دارند: یکی درون‌گراست یکی برون‌گرا، یکی اجتماعیست، یکی دلش خلوت خودش رو میخواهد! اینها هیچکدوم به هم برتری ندارند، اینکه کسی بیشتر حرف میزند لزوما از کسی که عموما ساکت است بهتر نیست و برعکس!

4. بدن دیگران چه فرمی دارد: به شما ارتباطی ندارد بدن دیگران چه فرمی دارد و اونها چه تغذیه ای دارند و یا چه لباسی می‌پوشند، قضاوت زیبایی و جذابیت بدن یا لباس دیگران با شما نیست!

5. دیگران چقد پولدارند یا چقدر بی پولند: اینکه کسی پول دارد یا ندارد یا اینکه چطوری دلش می‌خواهد پولش را خرج کند یا خرج نکند یک مسئله شخصیست، حساب بانکی شما نیست، پس بهتره بهش سرک نکشید!

? @DrSepidehHashemiAdmin