#چامک_چارگوش یا#شعرمربع
#علی_رضا_پنجه_یی
https://t.me/Alirezapanjeei/4821

#poetry #poet #poem #tajikistan #iran #afghanistan #reasht
#rasht #gilan
#مسافرخانه_ی_بهشت_گیلان
#علی_رضا_پنجه_یی
#منثوره #انتشارات_دوات_معاصر #ایران#افغانستان #كتاب #كتاب_خوب #كتاب_باز #شعر_نو #آوانگارد #شعر_پیشرو #گیلان #رشت #نیمایوشیج #میرزا_کوچک_خان #نهضت_جنگل #ذوالفقارخان_مهندس #نخستین_نقشه_ها #نقشه_قدیمی_رشت #رشت
https://www.instagram.com/reel/DCaBSBMqX9d/?igsh=MXYzYnpvbXMzamozOQ==
https://t.me/davat1394/17027

•••
شب
تا گلوی صبح
فریاد ستاره‌هاست
#علی‌_رضا_پنجه_یی
از کتاب #آن_سوی_مرز_باد ۱۳۷۰
#poetry #poet #poem #tajikistan #iran #afghanistan #poëzie #japan #chain #rusha #usa #nobel
#turkey #ایران #افغانستان #چامک

#شعرهفتاد #تاتو #اینستاگرام #شعرشبانه #کتاب #گیلان #رشت
https://www.instagram.com/reel/DCMKYhNq98p/?igsh=MXh6ZzhsNnFwd3ExYw==
https://t.me/davat1394/17004

غزلی از دهه‌ی شصت
به رویای ماهم به دریا و رود
به هر آن‌چه از غم دلم را زدود
بدان لحظه‌هایی که در دفترم
به غیر از تو یادی به یادم نبود
به آن شاخساری که از بوسه‌ام
به یک رشحه گل داد و کامی ربود
چه شد کز دریغای عشقت قلم
به جز حرف آهی ز شعرم نسود
بر این اتش اما درون دلم
نمانده است جز آیه‌هایی ز دود
تویی راز پنهان و پیدای گنج
که با خنده‌ای می‌توانش گشود
چو نقش غزالی به دار توام
سزد بی تو باشد بر آن تار پود
تو آنی که جز خاطراتت نماند
که دل هر چه بودی همان را نمود
غمت کم که در پهنه‌ی اشک ِچشم
صمیمیتت عشق را می‌فزود
#علی_رضا_پنجه_یی

گویه:
این همه ذرات  در ذره‌ای  کجا گنجد.
#علی_رضا_پنجه_یی

#چامک

قرار تویی
بی‌قراری دل
قرار تو باد
#علی‌_رضا_پنجه_یی
https://t.me/Alirezapanjeei/4783

روزنامه‌ی اعتماد، ادبیات، ۵ دی ۱۳۸۷ص ۱۲ و ۱۳ در گفت و گو با علی‌رضا پنجه‌یی، به نسل شما دروغ گفته‌اند: و نقد لادن نیکنام بر کتاب
پیامبر کوچک با عنوان شعر تصویر یا تصویر شعر
https://t.me/Alirezapanjeei/4739

https://www.instagram.com/p/C8cMXDoKLl9/?igsh=MTd1ODYyeHdxdGl2OA==

از بام جهان (برای بیژن کلکی) از خاموشی به غوغایی صورت افکندن این‌جا مردگان ظفریافتگان آسایش‌اند و خستگی موج از تلاطم دریا تا به ساحلی متروک دروغ‌های تلخ لبخندهای آواز به دستم اگر عطر هشیاری جهان بود در سایه‌ی غبارین آفتاب روح را به آسایش نیلی آسمان می‌سپاردم…

غربت

دستی بر بازوانم
به نشانی لبخند
دستی میان سینه‌ام
به جست‌وجوی آنچه
عشق می‌ورزد

چنان به رفتار آب می‌مانم
که آویشن‌هایم
به پایکوبی دستان آشنا
خوانده‌اند

ـ «چه می‌خوانی ای غریب سرزمین خویش
در وقت مرگ؟
به پرچم کدام سرزمین تو را کفن کنند
و به نام کدام صدایت زنند؟»

دستی بر بازوانم
به‌ نشانی لبخند
دستی میان سینه‌ام
به جست‌وجوی سرزمین من است!

#علیرضا_پنجه_ای
?بُرشی از ستاره‌ی هذیانی (رشت، ۱۳۷۰)

@Baghe_bi_bar_gi