الان به کرولین گفتم برام این متن ایتالیایی رو میخونی که ضبطش کنم و گوش کنم تا لهجه‌م خوب شه، و برام کلش رو خوند.
و من تمام مدت داشتم به این فکر می‌کردم که قبلانا هیچوقت توی مخیله‌م هم نمی‌گنجید که یه‌روزی وقتی می‌خوام ایتالیایی یاد بگیرم بتونم یه personal tutor ایتالیایی تمام وقت گوگولی داشته باشم:»»

صبح با بی‌حوصلگی بیدار شدم، خودم رو مجبور کردم برم باشگاه. بعد یک ساعت و نیم برگشتم دوش گرفتم، تخم‌مرغ‌آب‌پز با آب‌لیمو خوردم. الانم پالتوی مشکی بلندمو پوشیدم، این آهنگ رو گوش می‌دم و با اعتماد بنفس تمام راه میرم. دارم میرم پیش دوستام که باهم ناهار بخوریم. بعد هم بریم کتابخونه‌ی موردعلاقم. و باورم نمیشه همین چندتا جمله‌ی ساده باعثِ “ساینای خیلی خوشحال بودن”َم بشه:)))

خواستم بخوابم دیدم کَرولین در اتاقش را باز گذاشته. جدیدا صحبت‌هایمان در صبح‌بخیر و شب‌بخیر و لطفا صدای فیلمت را کم می‌کنی خلاصه شده. مانع فرهنگی خود به‌اندازه‌ی کافی اذیت‌کننده هست، چه‌برسد به مانع زبانی. آن‌هم زبانی که زبان سوم من و اول طرف‌مقابل باشد! بوی عطرش همیشه همه‌ی خانه را پر می‌کند. انقدری که دلم می‌خواهد بغلش کنم. رفتم جلوی اتاقش ایستادم. با تمام وجودم می‌خواستم بگویم می‌شود بغلم کنی؟:) ولی بعد چند بار مِن‌مِن گفتم شب‌بخیر. اشکالی ندارد، تصمیم گرفته‌ام امشب در اتاقم را باز بذارم. مثل هرشبِ اتاق سبزم در ایران. اینطوری لااقل حس می‌کنم خانه‌ام. می‌دانم لااقل صدای بشقاب و قاشق از بیرون خواهد آمد. درست است مامان الان اینجا نیست، ولی صدای بشقاب‌ها همان است.

Btw today I unlocked yelling in Italian at an Italian guy! =>>

بیرون رفتن من و آرزو این‌شکلیه که: ته اون کوچه یه نوره. ببینیم چیه.
نیم ساعت بعد توی تئاتری که درباره‌ی پسری که قبلا دختر بوده و مشکلاتش توی ازدواج! درحال خوردن بستنی‌زمستونی و لواشک!

یکی‌از ذوق‌هام برای رسیدن به ایتالیا اینه که کتابهایی که بهم هدیه دادین و ته چمدونم چیدم رو بخونم:))

روی تختم دراز کشیدم، بستنی میخورم و پتو رو یکمی بیشتر میکشم روی خودم. یه سریال جدید پیدا کردم.the law according to Lidia poet.‌ ایتالیاییه. یکی از بازیگرهاش توی سریال مورد علاقم بازی میکنه. مامان در فاصله‌ی ده‌قدمیم خوابیده. خوشحالم. کاش میشد این لحظه رو منجمد کرد.
29 October