🥁جیگی جیگی نه نه خانم
4⃣قسمت چهارم(پایانی)

بستگان آن تاجر پس از انجام مراسم خداحافظی جنازه با منزل و انتقال وی به حرم مطهر برای گذاشتن او در آرامگاه ابدی از پیش خریداری شده در کنج ایوان طلا به منظور وداع آخر ؛ كفن را از روي صورت او پس مي زنند اما به صحنه ای غیر قابل باور روبرو می شوند. آنان می بینند جنازه اي كه تاکنون به عنوان پدر حمل می کردند جنازه “جيگي جيگي ننه خانم” است .
اين افراد ابتدا به گلشور مراجعه مي كنند و وقتي از دفن پدر خود مطلع می شوند تنها راه را گرفتن مجوز نبش قبر از مراجع تقلید حاضر در مشهد می یابند.
برهمین اساس به سراغ آيات عظام سبزواری و میلانی مي روند اما هر دوي اين بزرگواران با خواسته آنان مخالفت کرده و می گویند دفن جیگی جیگی در حرم خواست خدا و امام رضا(ع) بوده است و بدین گونه اين مطرب بدون خانواده براي هميشه در ایوان شمالی صحن انقلاب که به ایوان عباسی شهرت دارد، ساکن شد.

تمام
📚Mashhad Encyclopedia
🔅دانشنامه مشهد
رسانه تخصصی هویت ، تاریخ و گردشگری مشهد
@mashhadEnc

🥁جیگی جیگی نه نه خانم
3⃣قسمت سوم

مردم محله نوغان خوب به یاد دارند روزی را که به دلیل غیبت چند روزه این نوازنده با سرکشی از خانه اش با جسد بی جان او روبرو شدند.
آنان با ديدن اين صحنه ، جنازه را به غسالخانه شهر كه در میدان طبرسی قرارداشت منتقل كردند. جنازه جیگی جیگی بدلیل مشخص نبودن بستگانش شبی در غسالخانه ماند و پس از آن با توجه به عدم مراجعه خویشاوندانش بنابر رسم آن دوران قرار شد توسط ماموران شهرداري در قبرستان گلشور كه قبرستان عمومي شهر بود ،به خاك سپرده شود.
همزمان با انتقال جسد جیگی جیگی به سردخانه ؛ جنازه یکی از تجار معروف آن زمان مشهد ( احتمالا حاج حسن تاجر معروف و متمول شهر ) برای نگهداری شبانه به غسالخانه منتقل میکنند .
صبح روز بعد خویشان آن مرد تاجر با حضور در غسالخانه جنازه را تحویل گرفته وبرای انجام مراسم ابتدا راهی خانه و سپس حرم مطهر برای دفن می شوند .
از سوی دیگر کارگران شهرداری نیز جنازه جیگی جیگی را برداشته و برای دفن به قبرستان عمومی شهر می برند و چون وی آشنایی نداشته مراسم کفن ودفن به سرعت انجام می شود.

ادامه دارد👇

📚Mashhad Encyclopedia
🔅دانشنامه مشهد
@mashhadEnc

🥁جیگی جیگی نه نه خانم
2⃣قسمت دوم

همچنین او ، احترام ویژه ای برای ساحت مقدس امام رضا(ع) قائل بود به گونه ای که هر روز پس از خروج از غار خود ابتدا به ثامن الحجج(ع) سلام می داد و سپس کار روزانه را آغاز می کرد.
این حسن ادب و احترام جیکی جیکی به نمادها و مصادیق دینی و مذهبی تا بدانجا بود که بنا بر گفته برخی از روحانیون مشهدی، شامل آنها نیز می شده و «جیگی جیگی ننه خانوم» حتی با دیدن روحانیون نیز با مخفی کردن تنبکش دست از آوازه خوانی بر می داشت و پس از احوال پرسی و چاق سلامتی و عبور از آنان شروع به تنبک زنی و آوازه خوانی می کرد.

پنهان نماند که این تنبک زنی و آوازه خوانی وی به لهو و لعب نبود بلکه متاثر از صفای باطنی اش به منظور شادمان کردن مردم و با هدف امرار معاش صورت می گرفت و همین باعث می شد تا تنبک زنی و آوازه خوانی اش بر دل مردم بنشیند

ادامه دارد👇

📚Mashhad Encyclopedia
🔅دانشنامه مشهد
رسانه تخصصی هویت ، تاریخ و گردشگری مشهد
@mashhadEnc

باران روستای تاریخی کنگ
فیلم : طرقبه

www.mashhadEnc.ir
?Mashhad Encyclopedia
?دانشنامه مشهد
رسانه تخصصی هویت ، تاریخ مشهد
@mashhadEnc

غروب زیبای ۲۶ مهر ۱۴۰۳ و نمایی از میدان تختی مشهد

〽️
www.mashhadEnc.ir
?Mashhad Encyclopedia
?دانشنامه مشهد
رسانه تخصصی هویت ، تاریخ مشهد
@mashhadEnc

〽️
www.mashhadEnc.ir
?Mashhad Encyclopedia
?دانشنامه مشهد
رسانه تخصصی هویت ، تاریخ مشهد
@mashhadEnc

?رویداد حماسه مردم مشهد در محدوده تاریخی الندشت خیابان کوهسنگی

اهالی مشهد و همین‌طور زائرانی که به قصد تفرج راهی منطقه کوهسنگی می‌شوند، حتماً در میانه راه از میدان «اَلَندشت» عبور می‌کنند؛ نامی کهن‌سال که در دل خود، یادواره‌ای از حماسه‌های ناگفته مردم مشهد دارد؛ حماسه‌هایی که در دل تاریخ گم شدند و کمتر کسی از آن‌ها یادی می‌کند. «الندشت» که در متون قدیمی آن را «علمدشت» هم ذکر کرده‌اند، باغی بزرگ در جنوب مشهد بود که امروزه بقایای آن، به همین نام، در حاشیه خیابان کوهسنگی این شهر وجود دارد. این باغ مصفا که از دیرباز و به دلیل داشتن منابع آب مناسب، یکی از کانون‌های اصلی کشاورزی اطراف مشهد محسوب می‌شد، در کنار دشت زرگران بیشتر این اراضی، موقوفه حضرت ثامن‌الحجج(ع) است. گستره زمین‌های باغ بزرگ الندشت تا مکان کنونی بیمارستان امام رضا(ع) بود و حتی برخی معتقدند که این مرکز درمانی مهم شهر مشهد، بر اراضی باغ الندشت بنا شده‌است. بنابراین، آن‌چه امروز به نام باغ الندشت می‌شناسیم، محدوده‌ای بسیار کوچک از آن باغ بسیار مصفا و بزرگ بود که بخش معتنابهی از آن، به زمین‌های کشاورزی اختصاص داشت.

?سفر به 3 قرن قبل

با این مقدمه و پس از آشنایی با «الندشت» و تاریخ آن، می‌خواهم شما خوانندگان عزیز را به صحرای الندشت، در مردادماه سال 1107 خورشیدی ببریم؛ حدود ۲۹۷ سال قبل. شش سال از سقوط اصفهان و انقراض دودمان صفویه می‌گذرد. آشوب و بلوا همه ایران را فراگرفته است. معدود سردارانی چون نادر شاه افشار، به خدمت تهماسب‌میرزا، فرزند شاه سلطان‌حسین صفوی درآمده‌اند تا شاید بتوانند اوضاع را آرام کنند. در این بین، شهری چون مشهد که به دلیل قرار داشتن مضجع شریف رضوی، هم از جمعیت فراوان و هم از ثروت سرشار برخوردار بود، موردطمع آشوبگرانی قرار گرفت که بنا داشتند از نمد هرج و مرج در ایران، برای خود کلاهی دست و پا کنند. به این ترتیب، اوایل تابستان سال 1107، پای یاغیان افغان مناطق شرقی ایران، به دشت میان دو کوه بینالود و هزارمسجد باز و اطراف مشهد، عرصه چپاول و غارتگری آن‌ها شد. در چنین شرایطی بود که مردم مشهد، تصمیم به پایداری در برابر مهاجمان گرفتند ، اوایل مردادماه 1107، با وجود نداشتن تجربه لازم در نبرد، به مصاف با خیل مهاجمان رفتند.

?یا مرگ یا پیروزی

هنگامی که خبر نزدیک‌شدن طاغیان از سمت جنوب مشهد، به گوش بزرگان شهر رسید، در جلسه‌ای که باباکریم ریاست آن را برعهده داشت، تصمیم به صف‌آرایی مقابل غارتگران، در صحرای الندشت و زرگران گرفته‌شد. نیروهای مردمی، مسلح و از شهر خارج شدند تا در برابر هجمه‌ای که از جنوب، شهر مقدس مشهد را تهدید می‌کرد، ایستادگی کنند. با وجود اطلاع دادن قضیه به نادر شاه افشار، او چنان درگیر جدال با آشوبگران در ایران مرکزی بود که نمی‌توانست لشکرش را به سوی مشهد حرکت دهد. مدافعانی که از شهر خارج شدند، می‌دانستند که بازگشتی در کار نیست، مگر در پرتو پیروزی. محمدکاظم مروی، نویسنده «عالم‌آرای نادری» که خود از شاهدان عینی این واقعه جانگداز بود، فرمانده طاغیان را میرابوالقاسم تونی معرفی می‌کند و پس از اشاره به عدم رخصت بازگشت به مدافعان شهر، می‌نویسد: «اگر درهای شهر گشاده می‌شد، جماعت طاغیان متعاقب داخل می‌شدند. در آن روز قریب چهار هزارکس به قتل رسیده‌بودند و معدودی که بعداً توانستند داخل قلعه شوند، مجروح و زخم‌دار بودند.» طاغیان که عموماً به رزم و جنگ آشنایی کامل داشتند، توانستند با ضربات مکرر، صفوف به هم فشرده مردم مشهد را بشکنند. به این ترتیب، قتل‌عام آغاز شد. اجساد بسیاری از کشته‌شده‌ها را به داخل قنات‌ها و جوی‌های پُرتعداد الندشت انداختند. اما با این همه سلاخی و بی‌رحمی، دروازه‌های مشهد بر مهاجمان بسته ماند و حریم قدس رضوی به گام‌های پلید آن‌ها ملوث نشد.

?روایت غم‌انگیز تدفین مدافعان

روایت غم‌انگیزتر، ماجرای تدفین مدافعان درخون‌غلتیده شهر بود. محمدکاظم مروی می‌نویسد: بیل‌داران زمین را حفر می‌نمودند و اجساد کشتگان را در آن میان جمع نموده، چند کوزه آب بر سر مقتولین می‌ریختند و بعد از آن بر ایشان نماز می‌نمود و خاک بالای آن ریخته، دفن می‌نمودند و جمعی دیگر از علما به همین امر اشتغال داشتند.» ظاهراً مراسم تدفین مدافعان، تا چند روز و در صحرای الندشت ادامه داشت. حملات طاغیان، چند بار دیگر تکرار شد؛ اما آن‌ها از این غارتگری طرفی نبستند. نادر شاه افشار، پس از پایان نبردها در ایران مرکزی، اواخر ماه ربیع‌الثانی سال 1143، حدود شش‌ماه بعد از آن واقعه دردناک، خود را به مشهد رساند و توانست با حملات سخت به طاغیان، آن‌ها را تار و مار کند و از حریم شهر بتاراند

www.mashhadEnc.ir
?Mashhad Encyclopedia
?دانشنامه مشهد
رسانه تخصصی هویت ، تاریخ مشهد
@mashhadEnc