وقتی به یکی می‌گم خنگ، یعنی واقعا دوسش دارم. و به نظرم هم‌زمان هم باهوشه و هم بانمک.

موضوعات را می‌برم پیش استاد. لیست کسانی که باید با آن‌ها مشورت کنم را تکمیل می‌کنم. یک قدمی شروع، به این فکر می‌کنم هنوز مانده تا بنویسم. هنوز کتاب‌های زیادی مانده تا بخوانم. اندیشه‌ام هنوز خام است. نمی‌نویسم و با حد مطلوب یک چیز را خواستن، درجا می‌‌زنم.

من فکر می‌کنم، یحیی سنوار حالا در آغوش امیرالمؤمنین است‌.

"مادرانِ چند فرزندیِ محصل در مقطع ارشد یا دکترایِ همزمان شاغلِ کارآفرینِ فرهیخته‌ی کتاب‌خوانِ فعالِ حوزه‌های مختلف اجتماعی" .

این تعریفِ قشر وسیعی از زنان مذهبی‌ از #زن_تراز است
و بی شک یکی از مسببین این نگاه کمال‌گرا ، الگوی گزینشِ مدعوین دیدار زنان با رهبری‌ست.

[آن‌جا که صید از پی صیاد می‌دود]

و در نهایت ما ادامه می‌دهیم، با تمام بی‌مهری‌های چرخ گردون. و لله الحمد.

بچه‌ها جدی این ساعت‌هایی که سر کلاس نشستم و خزعبل گوش می‌دم جزء عمرمه.

من کتابی بودم که به کتاب‌خانه برگشت، تا زیپ حجیم چمدان بسته شود‌.

‏«مثل این که پاییز دارد می‌آید. گوش می‌دهی چه می‌گویم؟ نمی‌گویم پاییز حتماً می‌آید، من عادت کرده‌ام که با خاطرجمعی منتظر هیچ‌چیز، حتّی آمدن تابستان و زمستان هم نباشم.»

- ننه دلاور و فرزندان او؛ برتولت برشت.