زمان میگیره یکی یکی قهرماناتو.

I was laying in bed last night thinking and this thought just popped in my head
And I thought, wouldn't shit just be a lot easier
If you dropped dead? I would feel so much better

If you just dropped dead

انگار همه ی چیز های جذاب دنیا تموم شدن؛ دیگه هیچ رنگی نیست، هیچ صدای ارامش بخشی نیست، هیچ بوی خوبی نیست، هیچ احساس خوبی دیگه وجود نداره، هیچ ادم مورد اعتمادی نیست، همه چیز کدره، تاریکه، ماته و من نمیدونم وسط این همه تاریکی باید چیکار کنم.

نباید انقد به خودم سخت بگیرم، امام زمان هم جای من بود دوباره غیب میشد.

جدی حس میکنم به بعضیا حقوق میدن که رو مخ باشن

بهم تکست نده، زنگ نزن، نزدیکم نیا. برو همون قبرستونی که تا الان بودی.

درس خوندن تا وقتی شروع به خوندن نکردی اسون ترین کار دنیاست.

چه انتظاری داری واقعا؟ من به حال روز خودمم گند زدم. چطوری حال تورو خوب کنم؟