︐ ? این پیـام و یکی از پسـت‌های مورد علاقـه‌اتون از اینجـا رو فور کنیـد، پستي که می‌خوایـد رو ازتون فور کنـم، و با وایبـش بهتون موسیـقی بدم.

وقتي که دست‌های گرمت، رو از دست‌هام جدا کردم و با بوسه‌ی سردے روی لب‌هات بدرقه‌ ـت کردم؛ زمستون بود. چهار فصل دیگه گذشت و شادے درخت‌ها برای استقبال از شکوفه‌های آلـو، طعم شیرین گیلاسـ، ریختن برگ‌هایے که با حوصله و صبر‌ رنگ آمیزے شده بودن و نفس کشیدن زیر دونه‌هاے برفی که درست مثل چشـم‌هات زلال بودن رو دیدم. همه‌چیز عوض شد و من می‌تونستم ادامه بدم و ادامه بدم و ادامه بدم و ادامه بدم. مـن؛ درست جایی از قلبم، گوشه‌اے دنج و آروم، تو رو ادامه می‌دم… تو، توی تصوراتم، خیلی واضح و روشني، طوری که انگار اینجایے و درست مثل اولین روزی که زیر بارون چترت رو روی سـرم گرفتي؛ به من لبخند می‌زنی. از تمام خاطراتے که توی قلبم ذخیره‌ ـشون کردم؛ اون‌هایی که به تو مربوط می‌شن رو جمع میکنم و به هم وصلشون میکنم. مثلِ یه گردنبنـدِ مرواریدے! لازم نیست که خـوب باشه؛ چون من، هنوز هم می‌تونم با خاطرات تو، قشنگ‌ترین رویاها رو نقاشے کنم؛ اما… فقط ای کاش همونطور که بودی، پیشـم میموندی.

‌ ︐ کلماتے ڪہ براے تـو به یادگـار گذاشتم.
۴ ژوئـیہ ۱۹۷۵.

​​جایے، توی آسمـون قلب مـن،
تبدیـل به ستارهـ شدے.

این و پیام پایینیش?

︐ ? این پسـت، متنِ پائیني ـش و این پیـام رو فوروارد کنیـد، پستي که می‌خواید رو فـور کنم، چند ساعتي بمونه.

نفریـن بر آن ماهِ سیاهے ڪہ نگذاشـت، ثانیه‌اے، از لـبِ شیرینِ تـو خورشیـد، یا ڪہ بوسہ بچینـم.