✅ چطوری تنظیم هیجانات در کودکی می‌تونه سلامت روان رو پیش‌بینی کنه؟

🔎 بچه‌ها از سنین خیلی پایین شروع می‌کنن به یاد گرفتن اینکه چطور احساساتشون رو نشون بدن و مدیریت کنن، ولی این روند توی همه‌ی کودکان یکسان نیست. بعضیا زودتر یاد می‌گیرن، بعضیا هم بیشتر توی این مسیر گیر می‌کنن. این تحقیق آمده بررسی کرده که آیا رشد تنظیم هیجان ها بین ۳ تا ۷ سالگی می‌تونه پیش‌بینی کنه که کدوم بچه‌ها توی ۷ سالگی بیشتر درگیر #بیش‌فعالی نارسایی توجه ، مشکلات رفتاری یا اضطراب و افسردگی می‌شن.

📝خب ببینیم که این پژوهش چطوری انجام شده؟
این پژوهش روی ۱۴۶۴۷ کودک (۷۱۹۰ دختر و ۷۴۵۷ پسر) انجام شد و توی سنین ۳، ۵ و ۷ سالگی وضعیت #تنظیم_هیجان و سلامت روانشون بررسی شد. برای ارزیابی این موارد، از دو تا پرسشنامه استفاده کردن
پرسشنامه توانمندی‌ها و مشکلات (SDQ): برای سنجیدن مشکلات رفتاری، بیش‌فعالی و اضطراب.
پرسشنامه رفتار اجتماعی کودک (CSBQ): برای بررسی توانایی بچه‌ها توی مدیریت احساساتشون، از جمله #نوسانات_خلقی، تحریک‌پذیری و #تکانشگری.
بررسی کردن که تغییرات تنظیم هیجان توی این سنین چجوری پیش می‌ره و این تغییرات چه تأثیری روی سلامت روان بچه‌ها داره.

💡حالا نتیجه چی شده ؟

✅تنظیم هیجان توی بیشتر بچه‌ها بهتر می‌شه، ولی نه توی همه به یه شکل توی این بازه‌ی سنی، اکثر بچه‌ها یاد می‌گیرن که چجوری احساساتشون رو مدیریت کنن، ولی بعضیا سریع‌تر این مهارت رو یاد میگرن و بعضیا هم کندتر.

✅پسرها بیشتر از دخترها با مشکلات تنظیم هیجان درگیرن. یعنی هم سخت تر می تونن هیجان های خودشون رو بشناسن و مدیریت کن و هم پیشرفت‌شون توی این مهارت کندتره.

✅بچه‌هایی که توی ۳ سالگی مشکلات هیجانی بیشتری داشتن و این مشکلات با سرعت کمی بهتر شد، توی ۷ سالگی بیشتر دچار بیش‌فعالی، مشکلات رفتاری و اضطراب شدن. حتی اگه مشکلات اولیه‌شون توی ۳ سالگی در نظر گرفته بشه، باز هم مسیر رشد تنظیم هیجان می‌تونه این مشکلات رو پیش‌بینی کنه.

🫥این تحقیق نشون می‌ده که اگه یه کودک توی کنترل احساساتش مشکل داشته باشه و این مشکل به مرور زمان بهتر نشه، احتمال اینکه توی ۷ سالگی با چالش‌هایی مثل بیش‌فعالی، مشکلات رفتاری و اضطراب روبه‌رو بشه، بیشتره. پس اگه بتونیم کودکانی که توی این زمینه ضعیف‌ترن رو زودتر شناسایی کنیم، می‌تونیم با کمک‌های زودهنگام، از مشکلات جدی‌تر توی آینده جلوگیری کنیم.

🔍 برای تحقیقات آینده چه پیشنهادهای شده؟

✅بررسی روش‌هایی که بچه‌ها برای کنترل احساساتشون استفاده می‌کنن.
✅بررسی تأثیر رشد تنظیم هیجان توی سال‌های بعد، مثل دوران نوجوانی.
✅طراحی برنامه‌هایی که به بچه‌ها کمک کنه تا بهتر احساساتشون رو مدیریت کنن و در نتیجه مشکلات کمتری رو داشته تجربه کنن .

🫥 حالا این پژوهش چه محدودیت‌های داشت
این تحقیق بر اساس گزارش‌های والدین انجام شده که ممکنه زیاد دقیق نباشه.
فقط سه مقطع سنی بررسی شده، که شاید برای تحلیل‌های دقیق‌تر کافی نباشه.
و نکته مهم تر این تحقیق نشون می‌ده که این دو عامل به هم مرتبط هستن، اما ثابت نمی‌کنه که مشکل در تنظیم هیجان، مستقیماً باعث مشکلات بیشتری می‌شه.

https://t.me/Shaparakpsychcenter

🔥 نتیجه‌
رشد تنظیم هیجان توی کودکی می‌تونه یه سرنخ مهم برای پیش‌بینی آینده‌ی سلامت روانی بچه‌ها باشه. بچه‌هایی که توی این مهارت کندتر پیشرفت می‌کنن، احتمال بیشتری داره که درگیر مشکلات ببشتری بشن. پس توجه به رشد این #مهارت و طراحی برنامه‌هایی برای تقویتش، می‌تونه کمک کنه که در آینده، بچه‌ها زندگی هیجانی سالم‌تری داشته باشن.

🔗Credit:Development and Psychopathology

✅ این عادت غذا خوردن می‌تواند نشانه اولیه زوال عقل باشد

زوال عقل پیشانی گیجگاهی با طیف وسیعی از عادت‌های غیرمعمول غذایی مانند پرخوری، تمرکز روی یک نوع غذا و حتی خوردن اشیای غیرخوراکی مرتبط است

مطالعات نشان داده‌اند که بسیاری از کارهای روزمره مانند مسواک زدن یا نحوه بالا رفتن از پله، می‌تواند نشانه‌هایی از زوال عقل را در مراحل اولیه آشکار کند. اکنون به نظر می‌رسد که نحوه غذا خوردن نیز می‌تواند نشان دهد که آیا فرد به زوال عقل از نوع پیشانی‌‌گیجگاهی مبتلا است یا نه.

بر اساس گزارش مرکز زوال عقل بریتانیا (Dementia UK)، این نوع نادر از زوال عقل حدود یک نفر از هر ۲۰ بیمار مبتلا به زوال عقل را درگیر می‌کند. زوال عقل پیشانی‌‌گیجگاهی (Frontotemporal dementia) اصطلاحی کلی برای نوعی از زوال عقل‌ است که عمدتا لوب‌های پیشانی و گیجگاهی مغز یعنی بخش‌هایی را که مسئول شخصیت، رفتار، زبان و گفتارند، درگیر می‌کند و برخلاف سایر انواع زوال عقل، مراحل اولیه آن همیشه با از دست دادن حافظه یا کاهش تمرکز مشخص نمی‌شود؛ بلکه یکی از علائم آن می‌تواند رفتارهای وسواسی یا تکراری باشد که می‌تواند به نحوه غذا خوردن نیز تسری یابد. 

زوال عقل چگونه بر عادات غذایی تاثیر می‌گذارد؟

بر اساس یک مقاله در این زمینه، «زوال عقل پیشانی‌‌گیجگاهی با طیف وسیعی از رفتارهای غذایی غیرعادی همراه است، از جمله پرخوری، تمرکز وسواسی روی یک نوع غذا و حتی خوردن اشیای غیرخوراکی».

افراد مبتلا به این بیماری ممکن است از خوردن هر غذایی غیر از یک غذای خاص خودداری کنند. برای مثال، در این مقاله از زنی با عنوان «بانوی موز» یاد شده که ماه‌ها قبل از مرگش فقط موز می‌خورد و فقط شیر می‌نوشید و پس از کالبدشکافی مشخص شد که به زوال عقل پیشانی‌‌گیجگاهی مبتلا بوده است.

علاوه بر این، برخی بیماران ممکن است اشیای غیرخوراکی بخورند یا از بشقاب دیگران غذا بردارند. ماریلنا آیلو، پژوهشگر که در یک بررسی سازمان‌یافته درباره این نوع از زوال عقل شرکت داشت، می‌گوید: «این رفتارها نه‌تنها از نظر اجتماعی مشکل‌سازند، بلکه برای سلامتی بیماران نیز پیامدهایی دارند، زیرا باعث افزایش وزن می‌شوند. البته پیامدهای این رفتارها برای تمام بیمار یکسان نیست و بسته به فرد می‌تواند متفاوت باشد. مثلا برخی دیگر به دلیل محدود کردن رژیم غذایی‌شان به چند غذای خاص، وزن کم می‌کنند.»

چرا این اتفاق می‌افتد؟

آیلو می‌گوید: «ما مطمئن نیستیم چون منشا ناهنجاری‌ در رفتارهای غذایی در اثر زوال عقل پیشانی‌‌گیجگاهی احتمالا به عوامل متعددی مرتبط است. این موضوع ممکن است ناشی از تغییر در سیستم عصبی خودمختار (بخشی از دستگاه عصبی که عملکردهای غیرارادی و حیاتی بدن مانند ضربان قلب، تنفس، هضم، فشار خون، گرسنگی و سیری را کنترل می‌کند) باشد که ارزیابی سیگنال‌های گرسنگی، سیری و اشتها را تغییر می‌دهد. آسیب به هیپوتالاموس هم می‌تواند به از بین رفتن سیگنال‌های بازدارنده منجر شود و در نتیجه رفتارهایی مانند پرخوری ایجاد کند. علاوه بر این، احتمالا عوامل حسی و شناختی نیز می‌توانند این وضعیت را پیچیده‌تر کنند. برای مثال، در بیمارانی که اشیای غیرخوراکی می‌خورند، شاید در درک معنایی اشیا و تشخیص عملکرد آن‌ها مشکلی وجود داشته باشد.»

آیلو خاطرنشان می‌کند که وسواس شدید روی برخی غذا‌ها و خوردن اشیای غیر خوراکی منحصر به زوال عقل پیشانی‌گیجگاهی نیست و این ناهنجاری‌ها ممکن است در افراد سالمی که عادات غذایی نامنظمی دارند نیز‌ــ هرچند با شدت‌های متفاوت‌ــ دیده شوند. برای مثال، هرزه‌خواری یا پایکا (Pica)، یعنی میل به خوردن اشیای غیرخوراکی مانند خاک رس، می‌تواند در دوران بارداری اتفاق بیفتد.

برخی مبتلایان به اوتیسم هم ممکن است روی غذاهایی خاص تمرکز وسواسی داشته باشند، اما اگر این رفتار با سایر علائم زوال عقل پیشانی‌‌گیجگاهی همراه باشد، احتمال ابتلا به این بیماری بیشتر خواهد بود.

برخی دیگر از این علائم زوال عقل پیشانی‌‌گیجگاهی عبارت‌اند از:

ــ تغییرات شخصیتی و رفتاری؛ مثل رفتارهای نامناسب یا تکانشی، رفتارهای خودخواهانه یا فاقد احساس، غفلت از بهداشت شخصی، پرخوری یا بی‌انگیزگی.

ــ مشکلات زبانی؛ مثل صحبت کردن به طور آهسته، مشکل در بیان آواها هنگام تلفظ کلمات، به هم ریختن ترتیب کلمات یا استفاده نادرست از کلمات.

ــ مشکلات در قدرت ذهنی؛ مثل حواس‌پرتی راحت، مشکل در برنامه‌ریزی و سازماندهی.

ــ مشکلات حافظه؛ این علائم برخلاف انواع شایع‌تر زوال عقل مانند آلزایمر، معمولا در مراحل بعدی بیماری رخ می‌دهند.

ــ مشکلات جسمی‌؛ مثل کند یا دشوار شدن حرکات، از دست دادن کنترل مثانه یا روده (معمولا در مراحل بعدی)، ضعف عضلانی یا مشکل بلع.

https://www.huffingtonpost.co.uk/entry/eating-habits-frontotemporal-dementia-signs_uk_67aa0517e4b0cced3687a742

✍️ ScientificDialectics

THE VITAL QUESTION
WHY IS LIFE THE WAY IT IS?NICK LANE    2015📘
در این کتاب موضوع حیات بررسی می شود. ما نمی دانیم که چرا زندگی پیچیده به این شکل است، یا، در این مورد، زندگی ابتدا چگونه آغاز شد.
نیک لین، نویسنده و بیوشیمی‌دان برنده جایزه، در کتاب «مسئله حیاتی»، تاریخ تکامل را به‌طور ریشه‌ای چارچوب‌بندی می‌کند و راه‌حلی برای معماهایی ارائه می‌کند.
https://t.me/Shaparakpsychcenter

✅ تکامل قشر مغز

فناوری نور در درمان ام.اس : گامی نوین با  فوتواکتو

مترجم: نسرین_امامی_زاده

دانشمندان MIT موفق به ابداع پلتفرمی شده‌اند که امکان ساخت دستگاه‌های پوشیدنی برای اعصاب را فراهم می‌کند. این دستگاه‌ها قادرند به دور تارهای عصبی پیچیده و به عنوان حسگر یا مدولاتور فعالیت عصبی عمل کنند. این فناوری نویدبخش پیشرفت‌های چشمگیر در مطالعه و درمان بیماری‌هایی مانند ام‌اس است.

چالش اصلی در این حوزه، ساختار پیچیده و ظریف تارهای عصبی بوده است. تاکنون، ساخت دستگاهی که بتواند به طور ایمن و موثر به دور این تارها پیچیده و به عنوان حسگر عمل کند، دشوار بوده است.

محققان MIT با استفاده از پلیمرهای قابل کنترل با نور، این چالش را حل کرده‌اند. این پلیمرها به صورت ورقه‌ای در کنار تارهای عصبی تزریق می‌شوند و سپس با استفاده از نور به دور تارها پیچیده می‌شوند. شدت نور، میزان پیچش و قطر نهایی پلیمر را کنترل می‌کند.

این فناوری هنوز در مراحل اولیه آزمایش در محیط آزمایشگاهی است. اما محققان امیدوارند که در آینده ای نه چندان دور بتوان از آن برای مطالعه و درمان بیماری‌ ام.اس استفاده کرد.

اهمیت این فناوری در این است که می‌تواند به عنوان یک رابط عصبی همزیست عمل کند. این رابط‌ها قادرند سیگنال‌های مختلف (الکتریکی، نوری، حرارتی و ...) را به نورون‌ها و سایر سلول‌ها ارسال و دریافت کنند.

در آینده، محققان قصد دارند از این فناوری برای مطالعه بیماری‌های دژنراتیو مانند ام‌اس استفاده کنند.  به عنوان مثال، می‌توان از این فناوری برای ایجاد یک لایه عایق مصنوعی شبیه میلین استفاده کرد که می‌تواند به درک و درمان بیماری‌های تخریب میلین کمک کند.

به طور خلاصه، این فناوری نویدبخش گامی بزرگ در جهت توسعه ابزارهای نوین برای مطالعه و درمان بیماری‌های دژنراتیو است. این دستگاه‌های پوشیدنی می‌توانند به عنوان حسگر، مدولاتور و حتی ابزار انتقال دارو به اعصاب عمل کنند و درک ما از سیستم عصبی و درمان بیماری‌های مرتبط با آن را متحول کنند.

@soulpower3

آخرین تحقیقات و داروها برای ترمیم میلین و وضعیت آنها:

ترمیم میلین، که به عنوان رمیلیناسیون شناخته می‌شود، یک حوزه تحقیقاتی فعال در زمینه علوم اعصاب است. هدف آن یافتن راه‌هایی برای بازسازی غلاف میلین آسیب‌دیده در بیماری‌هایی مانند ام‌اس و سایر اختلالات دمیلین‌کننده است.

در حال حاضر، هیچ دارویی برای ترمیم کامل میلین در دسترس نیست، اما پیشرفت‌های چشمگیری در این زمینه حاصل شده است. برخی از آخرین تحقیقات و داروهای امیدوارکننده عبارتند از:

ادامه مطلب

✅ دو فرد مبتلا به آسیب نخاعی پس از کاشت الکترود در مغزشان، مسافت کوتاهی راه رفتند.

در درمان فلج حرکتی، علاوه بر درمان‌ نخاع یا سیستم عصبی، ترمیم و احیای مغز نیز نقش حیاتی دارد

دو بیمار فلج‌شده پس از کاشت الکترود در مغزشان، توانستند مسافت کوتاهی قدم بردارند و حتی دوباره از پله‌ بالا بروند. هر دو بیمار آسیب‌های نخاعی شدید داشتند و قبل از این عمل، تنها به کمک ویلچر می‌توانستند حرکت کنند. 

به گزارش اسکای‌نیوز، محققان برای اولین بار در جهان از روشی به نام تحریک مغزی عمیق استفاده کردند تا فیبرهای عصبی خوابیده در نخاع را «احیا» و کنترل عضلات پا را دوباره برقرار کنند.

کمر ولفگانگ جیگر ۵۴ ساله سال ۲۰۰۶ در یک سانحه اسکی دچار آسیب‌دیدگی شدید شد و شکست و او مجبور بود نشسته از پله‌ها پایین برود. اما پس از کاشت الکترود در مغز او در دو سال پیش، پیوسته با فیزیوتراپیست‌ها تمرین کرد تا حرکت اندام‌هایش را بازیابد.

او در مصاحبه با اسکای‌نیوز گفت: «اگر بخواهم می‌توانم چند قدم بردارم، از پله‌ها بالا و پایین بروم یا اگر قرار باشد در آشپزخانه برای کاری بایستم، می‌توانم آن را انجام دهم. فناوری روز‌به‌روز بهتر می‌شود و فکر می‌کنم در آینده، دیگر به ویلچر نیازی نخواهیم داشت.»

ولفگانگ افزود: «راه طولانی است، اما فکر می‌کنم رویای ما تحقق پیدا می‌کند.»

این پیشرفت پس از آن به دست آمد که دانشمندان علوم اعصاب موسسه فناوری فدرال سوییس در لوزان برای نقشه‌برداری از تمام نورون‌های مغز که در کمک به موش‌ها برای راه رفتن دخیل بودند، از هوش مصنوعی استفاده و در کمال تعجب، ناحیه‌ای از مغز به نام هیپوتالاموس جانبی را که معمولا بر نقش آن در برانگیختی و انگیزه تمرکز می‌شود، به‌عنوان ناحیه‌ای که در راه رفتن نقش دارد، شناسایی کردند.

این نتیجه آنقدر غیرمنتظره بود که سایر دانشمندانی که نسخه اولیه مقاله را برای انتشار در مجله پزشکی طبیعت (Nature Medicine) تایید کرده بودند، درباره آن اظهار شک و تردید کردند.

تیم تحقیقاتی سوییسی پس از آزمایش‌‌های موفقیت‌آمیز روی جوندگان، الکترودها را در هیپوتالاموس جانبی انسان‌ها جاگذاری کردند. این تکنیک که در حال حاضر به‌طور گسترده برای کنترل لرزش‌ در بیماران مبتلا به پارکینسون استفاده می‌شود، در حالی اجرا می‌شود که بیمار کاملا بیدار است، زیرا تنها در این صورت است که جراح می‌تواند اطمینان حاصل کند به نقطه صحیح در مغز با شدت مناسب برای تحریک رسیده‌ است.

پروفسور جوسلین بلوخ که این جراحی‌ها را در بیمارستان دانشگاه لوزان انجام داد، می‌گوید: «وقتی الکترود در جایش قرار گرفت و تحریک آغاز شد، بیمار اول بلافاصله گفت: پاهایم را حس می‌کنم.» و اضافه کرد: «وقتی تحریک را افزایش دادیم، او گفت: حس می‌کنم که اشتیاق شدید به راه رفتن دارم.»

دانشمندان معتقدند هیپوتالاموس جانبی سایر بخش‌های مغز را به‌ کار می‌گیرد تا به فیبرهای عصبی که پس از آسیب نخاعی سالم باقی مانده‌اند، سیگنال‌هایی ارسال کند.

درمان مغز هم مهم است

پروفسور گرگوار کورتین، سرپرست تیم تحقیقاتی، می‌‌‌‌گوید در درمان فلج، علاوه بر درمان‌ نخاع یا سیستم عصبی، ترمیم و احیای مغز نیز نقش حیاتی دارد. 

او افزود: «ما کشف کردیم که چگونه می‌توان به منطقه‌ای کوچک از مغز که پیش‌تر نمی‌دانستیم در راه رفتن نقش دارد، دسترسی پیدا کنیم و از طریق آن، اتصال سلول‌های عصبی باقی‌مانده را فعال و روند بهبود آن‌ها را تقویت کنیم.»

باید یادآوری کنیم که این دو بیمار با این روش به طور کامل درمان نشدند و تنها می‌توانستند در مسافت‌های کوتاه به کمک عصا یا واکر راه بروند. اما تیم تحقیقاتی لوزان قبلا نشان داده بود که با استفاده از کاشت ایمپلنت‌ در نخاع، می‌توان حرکت را بازگرداند. 

آن‌ها امیدوارند که با تحریک هم‌زمان نخاع و مغز در آینده، روند بهبود بیماران را تقویت و به آن‌ها کمک کنند سریع‌تر و در مسافت‌های بیشتری راه بروند..

✍ ScientificDialectics
https://news.sky.com/story/paralysed-patients-able-to-walk-after-having-electrodes-implanted-in-their-brains-13265412
https://t.me/Shaparakpsychcenter

✅ نتایج تحقیق تازه: خواب نامنظم می‌تواند خطر حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش دهد

دانشمندان با انجام یک مطالعه تازه دریافته‌اند که خوابیدن و بیدار شدن در ساعات مختلف و الگوهای خواب نامنظم می‌تواند خطر حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش دهد، حتی در افرادی که ساعات خواب توصیه‌شده را رعایت می‌کنند.

بخش عمده تحقیقات قبلی، تأثیر مدت زمان خواب بر سلامت انسان را مورد بررسی قرار داده‌اند و به همین خاطر اطلاعات کمتری درباره عوارض خواب نامنظم بر بدن وجود دارد.

برای پاسخ به این سؤال دانشمندان داده‌های فعالیت حدود ۷۳ هزار نفر را که بین ۴۰ تا ۷۹ سال سن داشتند و تاکنون دچار حملات جدی قلبی-عروقی نشده بودند، به مدت هفت روز بررسی کردند.

در این مطالعه، «شاخص منظم بودن خواب» (SRI) برای هر فرد محاسبه شد به نحوی که در آن امتیاز بالاتر نشان‌دهنده خواب منظم‌تر بود. این افراد سپس به مدت هشت سال زیر نظر گرفته شدند تا محققان بتوانند وقوع مرگ‌های قلبی-عروقی، حملات قلبی، نارسایی قلبی و سکته مغزی را در آن‌ها پیگیری کنند.

نتایج نشان داد که افراد با الگوی خواب نامنظم ۲۶ درصد بیشتر در معرض خطر وقوع این خطرات قرار داشتند.

در این مطالعه همچنین مشخص شد افرادی که الگوی خواب منظم‌تری دارند، بیشتر احتمال دارد که میزان خواب توصیه‌شده روزانه (۷ تا ۹ ساعت برای افراد ۱۸ تا ۶۴ سال و ۷ تا ۸ ساعت برای افراد بالای ۶۵ سال) را دریافت کنند.

حدود ۶۱ درصد از افراد با خواب منظم این میزان خواب را داشتند، در حالی که این رقم در میان افراد با خواب نامنظم به ۴۸ درصد کاهش یافت.

پژوهشگران در این تحقیق گفته‌اند که منظم بودن خواب احتمالا از مدت زمان خواب مهم‌تر است.

دکتر ژان-پیر چاپو، نویسنده ارشد مطالعه و استاد کودکان در دانشگاه اتاوا کانادا، در این باره می‌گوید: «تحقیقات نشان می‌دهد که بی‌نظمی در خواب ممکن است پیش‌آگاهی قوی‌تری برای خطر مرگ‌ومیر نسبت به کمبود خواب باشد.»

وی اضافه کرد: «برای کاهش خطرات قلبی-عروقی، تنظیم فشار خون اهمیت بالایی دارد و خواب منظم می‌تواند نقش مهمی در این زمینه ایفا کند.»

وی توصیه کرد که افراد هر شب ۷ تا ۹ ساعت خواب داشته باشند، زیرا خواب نامناسب می‌تواند به فشار خون بالا منجر شود.

دکتر چاپو با بیان اینکه زمان خواب و بیداری هر روزه باید در فاصله ۳۰ تا ۶۰ دقیقه از شروع برنامه معمول روزانه حفظ شود تا ریتم طبیعی بدن بازگردد، گفت: «تغییرات کوچک مشکلی ایجاد نمی‌کنند اما الگوهای خواب منظم کیفیت خواب را بهبود می‌بخشند، خلق‌وخوی را تقویت می‌کنند، عملکرد شناختی را افزایش می‌دهند و خطر بیماری‌هایی مانند بیماری قلبی و دیابت را کاهش می‌دهند.»

وی همچنین هشدار داد که جبران کمبود خواب در تعطیلات آخر هفته نمی‌تواند اثرات منفی کمبود خواب در طول هفته کاری را به‌طور کامل جبران کند.

به گفته او، «خواب بیشتر در آخر هفته می‌تواند به‌طور موقت خلق‌وخوی و عملکرد شناختی را بهبود بخشد، اما الگوهای خواب نامنظم می‌توانند ریتم شبانه‌روزی بدن را مختل کرده و در بلندمدت به مشکلاتی مانند چاقی، دیابت و بیماری قلبی منجر شوند.»

تحقیق جدید با در نظر گرفتن عواملی مانند سن، فعالیت بدنی، مصرف الکل و سیگار انجام شد. با این حال محققان می‌گویند نمی‌توان با اطمینان گفت که رابطه علت و معلولی میان این دو برقرار است و الگوی خواب نامنظم را باید مستقیماً عامل افزایش این خطر دانست.

دکتر نوید ستار، استاد پزشکی قلب و عروق متابولیک در دانشگاه گلاسکو، که در این مطالعه دخالتی نداشت با تایید این مطلب گفت که عواملی همچون مصرف الکل در ساعات پایانی شب، ممکن است بیشتر از خود چرخه خواب بر نتایج سلامتی تأثیر داشته باشند.

نتایج مطالعه تازه در نشریه علمی «اپیدمیولوژی و سلامت جامعه» منتشر شده است.

✍️ ScientificDialectics

Journal of Epidemiology & Community Health
Sleep regularity and major adverse cardiovascular events: a device-based prospective study in 72 269 UK adults
Background This study examines the associations between device-measured sleep regularity and the risk of major adverse cardiovascular events (MACE), and aims to determine whether sufficient sleep duration attenuates or eliminates the effects of irregular sleep on MACE risk.

*✅ کمال گرایی چیست؟ کمال گرایی چه آسیبی به شخصیت ما می زند؟*

?اگر احساس می‌کنید کارهایی که انجام داده‌اید به اندازه کافی خوب نیستند و شما را هیچ وقت راضی نمی‌کنند،‌ اگر فکر می‌کنید کارهایتان مثل دیگران پیش نمی رود،‌ اگر انجام دادن کارها را با هدف انجام دقیق آنها به تعویق می‌اندازید و یا از انجام دادن آنها طفره می‌روید و همیشه به انتظار بهترین و بی‌نقص‌ترین‌ها هستید، متاسفانه باید به شما بگویم که در واقع یک فرد کمال گرا هستید و به جای حرکت در مسیر موفقیت و پیشرفت در یک تله شخصیتی مهلک گیر افتاده‌اید.

? کمال گرایی چیست؟

➕ کمال‌گرایی یا بی نقص‌گرایی به افکار و رفتارهای مخربی گفته می‌شود که هدف آنها رسیدن به اهداف به شدت افراطی و غیرواقع بینانه و آرزوی کامل شدن است که احساس رضایت و آرامش را از فرد می‌گیرد و او را در معرض ناکامی‌ها و شکست‌ها قرار می دهد. یک فرد کمال گرا نگرش‌ها و افکار غیرمنطقی دارد و در نتیجه اهداف و انتظارات غیرواقعی از زندگی دارد. او انتظار دارد در هر کاری کامل و بی‌نقص باشد و موفقیت را معادل عدم اشتباه و خطا می داند. از نظر یک کمال گرا کسی موفق و پیروز است که اشتباهی از او سر نزند. او فکر می کند یا باید در کاری موفق بود یا باید آن را اصلا انجام نداد.

?  کمال گرایی چه آسیبی به شخصیت ما می زند؟

➕ فرد کمال‌گرا قادر نیست خود را با همه عیب و نقص هایش بپذیرد و همیشه خود را بی‌ارزش،‌ بی‌لیاقت و بی‌کفایت می داند و در نتیجه احساس عزت‌نفس و اعتماد به‌نفس در وی به وجود نمی‌آید.

➕ فرد کمال‌گرا به دلیل اینکه همیشه دنبال انتقاد کردن و ارزش‌گذاری بر روی دیگران است، هیچ وقت ارتباط و تعامل خوبی با دیگران ندارد و اگر کسی نیز از او انتقاد کند، آن را نمی‌پذیرد. افراد کمال گرا همیشه در تصمیم گیری دچار تردید و دودلی می شوند تا از بین گزینه های موجود، بهترین گزینه را انتخاب کنند و همین مسئله باعث می شود همیشه کارهای خود را به تعویق بیاندازند تا بلکه بی نقص ترین ها بر سر راه آنها سبز شود.

➕ فرد کمال گرا علاقه‌ای به انجام کار گروهی ندارد، چون از نظر او هیچ‌کس به اندازه او قادر به درست انجام دادن کار خود نیست. در نتیجه این افراد همیشه کارهای خود را یک تنه انجام می دهند و از دیگران کمک نمی خواهند و همیشه خسته و مضطرب هستند.

➕ از نظر این افراد همیشه باید شماره یک بود و به دلیل همین انتظارات نابه‌جا همیشه احساس گناه، نارضایتی از خود، بدبینی، پایین بودن عزت نفس و اعتماد بنفس، فقدان انگیزه، بی تحرکی و افسردگی دارند و هیچ وقت احساس لذت، شادمانی، آرامش، آزادی و خوشی در زندگی نمی کنند.

?ریشه کمال‌گرایی از کجا آب می‌خورد؟
اگر بخواهیم ریشه های این درخت کمال گرایی را در بیاوریم به موارد زیر بر می خوریم:

1️⃣ والدین قدرت طلب:
◀️  سبک والدینی قدرت‌مندانه باعث به وجود آمدن انتظارات نادرست از کودکان می شود. همین انتظارات نابه‌جا از کودکی باعث به وجود آمدن معیارهای سطح بالا در بزرگسالی می شود. چون ما در کودکی هر کاری کردیم به چشم پدر و مادرمان نیامده و آنها همیشه توقع بیشتری از ما داشته‌اند.

2️⃣ والدین کمال‌گرا:
◀️والدینی که خودشان کمال‌گرا هستند، موفقیت‌های فرزندانشان را کوچک می‌شمارند و همیشه انتظار بهترین‌ها را از آنها دارند. این نوع والدین در کارهای خودشان نیز با دقت و وسواس بیش از حد عمل می کنند و همین حس را نیز به فرزند خود منتقل می کنند.

3️⃣ افکار غلط فردی:
◀️مثل این باور اشتباه که همه افراد مهم زندگی من از جمله والدین، همسر، بچه‌ها و همکارانم باید مرا تایید کنند و دوستم بدارند.

4️⃣ انتظارات بیش از حد از خود داشتن:
◀️مثل اینکه اگر من در همه زمینه‌ها موفق نباشم، فرد بی‌ارزشی هستم.

?کمال گرایی چند نوع است؟
تا به حال سه گونه کمال گرایی کشف شده است:

1️⃣ کمال گرایی خودبینانه

این کمال‌گراها از شکست خوردن می ترسند و همیشه انتظار بهترین ها را می‌کشند.در تصمیم گیری دودل هستند و همیشه کارهای خود را تا رسیدن به نتیجه مطلوب به تعویق می اندازند.

2️⃣ کمال‌گرایی دیگرمدارانه

این نوع از کمال گراها نه تنها خودشان را اذیت می کنند، بلکه باعث آزار دیگران هم می شوند. معیارهای سطح بالا، توقعات بی‌جا و انتقاد کردن‌های بی‌پایان از دیگران، آنها را هر چه بیشتر از خانواده و محیط اجتماعی شان دور می کند. چون هیچ‌کس قادر نیست توقعات بی‌پایان آنها را جواب بدهد.

3️⃣ کمال‌گرایی جامعه مدار

خیلی وقت‌ها توقعاتی که یک جامعه از افراد دارد، باعث به وجود آمدن کمال گرایی در آنها می شود. توقع اینکه همه باید در هر شرایطی به بهترین نحو عمل کنند و خطا و اشتباهی از کسی سر نزند، باعث به وجود آمدن معیارهای سطح بالا و انتظارات نابه‌جا می شود.

✍ Science Magazine
https://t.me/Shaparakpsychcenter
Science channel, videos and articles - international project