متاسفانه برخلاف میلم، طبیعتم درونی تر شده. به دنبال فرار از تعمقی هستم که پشت چشمانم قرار داره و همچنین رابطه ی پر نفرت و عاشقانه ای که با آدمی دارم. بازهم متاسفانه اما اشکال اینجاست که کلیشه ی باریک بودن مرز نفرت و عشق، حقیقی هست.
آرزو دارم برای یک بار هم که شده، انسان باشم نه فکر.

جالبه بدونید جمجمه سنجاب بر خلاف دیگر حیوانات زیر نور UV به رنگ صورتی می‌درخشه.

اگر مایل بودید، این پیام رو فوروارد کنید تا بنویسم از گناهی که در دوزخ به‌خاطرش مجازات می‌شید. اگر دوست داشتید، می‌تونید اون گناه رو خودتون انتخاب کنید و پایین این پیام بنویسید‌؛ اگر نه، انتخابش بر عهده‌ی من خواهد بود.

پی‌نوشت: سعی می‌کنم خیلی طول نکشه.
فقط محتوا داشته باشید و اندکی صبر.

چقدر از قشر جامعه شناس متنفر هستم.

It is not the sun rising, but our sins.

یه روزی این کاپیتالیسم منو میکشه.

تعجب هم می‌شه که چرا به انواع روش ها تحت کنترل قرار گرفتن.