چقدر از قشر جامعه شناس متنفر هستم.

It is not the sun rising, but our sins.

یه روزی این کاپیتالیسم منو میکشه.

تعجب هم می‌شه که چرا به انواع روش ها تحت کنترل قرار گرفتن.

یک مشت روح اسیر و خرفت. ارواح رقت انگیز زمین.
با اون چشمهای غمگین و قلب های لجنبار به هیچ جا نمی‌رسید. حق همین هست که تا ابدیت زار بزنید و در فک لگد بخورید.
غولی از کثافت و فاضلابید. قلاده ی شما رو باید تا توان هست محکم کشید، اگرنه همه چیز به گند کشیده خواهد شد.

مورد نیاز ۴ و ۱۰۰

لطف دارید.