بارون میومد و برام خوند: «تو بارون که رفتی، دل باغچه پژمرد، تمام وجودم توی آینه خط خورد، هنوز وقتی بارون تو کوچه می‌باره، دلم غصه‌داره، دلم بی‌قراره، نه شب عاشقانه‌ست، نه رویا قشنگه، دلم بی تو خونه، دلم بی تو تنگه.»

کاش پاییز هیچ‌وقت تموم نمی‌شد.

حواست فقط به من باشه که می‌بوسمت توی این جهنم.

از زندگی‌ام که باخبری،
هنوز همان است که بود؛
دوست داشتنِ تو.

-پابلو نرودا

کارم فقط شده درس خوندن و استراحت در جهت درس خوندن بهتر. واقعا دانشِ چه جویی؟

وحشت از عشق كه نه
ترسم از فاصله‌هاست
وحشت از غصه كه نه
ترسم از خاتمه‌هاست
ترس بيهوده ندارم
صحبت از خاطره‌هاست
صحبت از كشتن ناخواسته‌ی عاطفه‌هاست
كوله‌باری‌ست پر از هيچ كه بر شانه‌ی ماست
گله از دست كسی نيست
مقصر دل ديوانه‌ی ماست

-قیصر امین‌پور

اگه دیگه هیچ‌وقت ذوق‌اش رو نداشته باشم چی؟