اینکه من حوصله‌ی هیچ‌کس را ندارم، دلیل بر دوست نداشتن آدم‌ها نیست!
اتفاقاتی بر من گذشته و مشغولیت‌هایی داشته‌ام و مسیرهایی را پیموده‌ام که خسته‌ام، همین!
آدم‌ها دو نوع خسته می‌شوند، یکی خستگی جسمی، یکی هم خستگی روانی و ذهنی.‌
خستگی جسمی را می‌توان با استراحت و مدارا بهبود بخشید، اما امان از خستگی‌های روانی و امان از وقتی که هر دوی این‌ها برای یک نفر، باهم اتفاق می‌افتند.

???

‌‌
گفت اینجوریم نمیشه که ما همش حرف بزنیم اون گوش بده، رادیو که نیستیم، والا رادیو هم اول روشنش میکنن، بعد اون‌ بیل‌ بیلکشو میچرخونن بیاد روی یه موجی که میخوان تا صدایی که ازش میخوان در بیاد، حالا ما شدیم رادیوی خودکار، شانسی باید روی یه موج حرف بزنیم که آیا خوشش بیاد یا نه، حوصله داشته باشه یا نه، مام که کلا تک‌ موجیم دیگه، همش داریم قصه شب پخش میکنیم، راستم میگه دیگه، کی این‌ روزا که هیچی، کی این شبا حوصله‌ی قصه‌ی تکراری گوش دادن داره دیگه...
‌
‌

به کلی ناامید هستم. من چه‌طور می‌توانم بدون امید زندگی کنم؟ اما مانع مهمی نیست که جلویِ نوشتنِ تو را بگیرد. چرا گهگاه خبری از تو دریافت نمی‌کنم؟ از من دلخور هستی؟ من چه می‌توانم بکنم؟ می‌دانم که حتی صدای واقعی فرشته‌ای آسمانی هم نمی‌تواند مرا سرحال بیاورد؛ تا به این حد در اندوه فرو رفته‌ام.

شمس تبریزی یه نصحیت فوق العاده بهمون میکنه و میگه؛ "به جای مقاومت در برابر تغییراتی که خدا برایت رقم زده است، تسلیم شو!
بگذار زندگی با تو جریان یابد، نه بی تو...
نگران این نباش که زندگی‌ات زیر و رو شود، از کجا معلوم زیرِ زندگی‌ات بهتر از رویش نباشد؟!"

-

قصه اینجاست که شب بود و هوا ریخت بهم
از بد حادثه ، ابروی تو آویخت به هم
تو سر مهر نداری ، دل من تنگ شده
دل من از خم ابروی تو میریخت بهم

#سیمین_بهبهانی

اَزَش دِلگير بودَم.
بَرگشته بِهم ميگه: "دِلِت رو باهام صاف كن تا بيام هَمديگرو بِبينيم كه خيلى دِلم بَرات تَنگ شده."
اين جمله رو كه بِهم گفت ديگه دِلگيريم رَفع شد.
خواستَم هَمون موقع ببينمش؛
دَستاشو بگيرم تو دَستام
و
بِگم تا عُمر دارم كنارِتَم.
تو غَمِت نباشه.
مِثل كوه پُشتِت ايستادَم و نميذارم آب تو دِلت تكون بخوره.

#طاها_رحيميان

هیچ گلی...
به فکر رقابت با گلهای دیگر نیست
فقط شکفته می‌شود
در پیمودنِ راهتان
بر دستاوردهای دیگران تمرکز نکنید
فقط به خود بیاندیشید

آدمها بالاخره یک روزی یک جایی،
در یک لحظه تمام میشوند...!
نه که بمیرند، نه!
جوهر احساسشان تمام می شود...

#ناظم_حکمت

باید رو پنجه‌ی پاهامون بایستیم
و آرزوهامونو بگیریم تو مشتمون،
اگرم نشد تهش میگیم من همه‌ی
تلاشمو کردم ولی قدم تا همینجا
می‌رسید این خیلی جمله‌ی گرونیه که
بتونیم بگیم: من همۀ تلاشمو کردم!

من یه عمره بازنده‌ام و همیشه خواستم دیگران برنده بشن ، فکر میکردم خوشحالی اونا خوشحالی منه ، همین برام کافی بود ، کور شده بودم ، اینقدر غرق این حس شده بودم که نمیفهمیدم خوشحالی من خوشحالی اونا نبود ، هیچوقت نبوده! اونا هیچوقت خوب منو نمیخاستن چون ″دیگران″ بودن ، این زندگی حقِ یه بازنده نیست...