‌‌
یلدا: یه کلمه‌ سریانی هست به معنی «میلاد» در عربی، چون شب یلدا رو با میلاد مسیح تطبیق می‌کردن.
نقل کردن کنستانتین قیصر روم، تولد مسیح که نامعلوم بود رو در روز کریسمس کنونی قرار داده که از همون موقع جشن گرفته میشه.

[ شب اول زمستان، اول دی، نقطهٔ انقلاب شَتَوی، شبی بلند؛ اهل احکامْ آن را شبی نحس می‌دانند. گویند شب تولد عیسی است. يلدا به معنی سیاه و تاریک و دراز و عمیق نیز آمده است؛ (خاقانی) ]

گر آن كيخسرو ایران و تور است
چرا بیژن شد این در چاه یلدا؟

[ دراز‌ترین شب سال که در اصطلاح عمومی آن را شب چلّه نیز می‌گویند، چون زمستان عملی را دو ماه می‌دانند که ۴۰ روز اول آن را چلّهٔ بزرگ و ۲۰ روز آخر آن را چلّهٔ کوچک می‌نامند.
ظاهراً نخست میلاد ایزد مهر بوده و با انتقال بعضی از آداب مهرپرستی به مسیحیت، جشن میلاد مهر به کریسمس تغییر صورت داده و جای آن اندکی گشته است. ]

[ تاریکی نماینده اهریمن بود و چون در طولانی‌ترین شب سال، تاریکی اهریمنی بیشتر می‌پاید، این شب برای ایرانیان نحس بود و چون فرا می‌رسید، آتش می‌افروختند تا تاریکی و عاملان اهریمنی و شیطانی نابود شده و بگریزند. ]

🍉 یلدا مبارک

📌 منابع من برای این مطلب:

• حاشیه دکتر معین بر برهان قاطع
• کتاب برهان قاطع
• فرهنگ اصطلاحات نجومی
• شرحِ شوق نوشته دکتر سعید حمیدیان

#دونستن
‌

‌Hircanian Forests - Jahan Nama Protected Area - Golestan Province
Nov 24

برانکاردو‌ بیارید
فلیکو‌ توش بذارید

رقابت از رقابت ترامپ و هریس نفس گیر تره

مشهد نصب کنید. هواش خوبه

Cry, Night, Sorrow
Telegram
Spotify

احتمالا تنها کسی بودم که توی اتوبوس تموم شب رو بیدار موندم. هرچی به صبح نزدیک تر می‌شد؛ هوا سردتر می‌شد. یه جاهایی هم دونه های خیلی ریز برف رو می‌دیدم که میان پایین.
احتمالا تغییرات اقلیمی اونا رو به این روز انداخته. جلوتر یه لایه سفیدی ملایم رو زمین دیده می‌شد. نزدیکای گرگ و میش هوا، مه رو می‌دیدم و هوا که روشن‌تر می‌شد هم به حجم مه اضافه می‌شد.
مثل دیوونه ها از دیدن این صحنه ها یه لبخند ریز گوشه لبم بود و داشتم فکر میکردم که احتمالا حکمت نخوابیدنم، دیدن این صحنه‌ها بود و خب حیف دوربین ندارم برای ثبتشون. اما با لنز چشمام به خوبی ثبتشون کردم. جلوترها یه پراید رو کنار جاده دیدم که کاپوت رو داده بود بالا. احتمالا صاحبش توی این هوای سرد و مه؛ خودشو بداقبال ترین آدم روی زمین می‌دونست و من داشتم به این فکر میکردم که من از دیدن این منظره لذت می‌برم و اون احتمالا داره به همین منظره لعن و نفرین می‌فرسته.
دوست دارم آدمی باشم که توی اون موقعیت هم از منظره لذت ببرم.

#ص‍

نمی‌دونم کی به این نقطه رسیدم که با آهنگ هایی مثل این، قابلیت گریه کردن پیدا کردم. آهنگ هایی که درام و طبل و سنج هاشون با شدت تمام نواخته میشن. درحالیکه مقوله گریه کردن، یه واقعه نرم و عاطفی محسوب میشه و اینجاست که این تناقضِ احساسی رقم می‌خوره.
شاید خشمِ نهفته در وجودم، چنین می‌طلبه که با این شدّت و حدّت تخلیه بشه. یا بخاطر تمام شبهایی که بخاطر مرد بودن گریه نکردم؛ حالا اینطور شده. نمی‌دونم. اما اینو می‌دونم که خوب چیزیو پیدا کردم. سیرِ سازها و نواها و گام‌ها توی پست راک، طوری پیش می‌ره که آروم آروم تموم هورمون های مورد نیاز ترشح میشه و در نهایت همه احساساتت باهم تخلیه میشن. نمی‌دونم چطور میشه که بعد از جمله‌ی وسط آهنگ، شوری که سازها ایجاد میکنن؛ باعث غلیان غدد اشکم میشه اما هرچی که هست بخاطرش به انتخابم آفرین میگم.
این پست راک محشر و غمگین رو ذخیره کنین برای شب هایی که نیاز به گریه داشتین.
اسم گذاری، سازها، نُت و فضای موسیقی، ریتم و آکسان گذاری، سوپرانوی نرم و تک جمله ای که در 3:01 گفته میشه؛ مثل همون چاقوییه که توی بدنت مدفون کردی. آه...

I feel like, I'm just not enough ...

#ص‍ | آخرین دقیقه شبانه روز