سلام، من تصمیم گرفتم یه چنل برای نقاشی‌ـام بزنم و توش آموزش طراحی چهره/فیگور هم می‌ذارم، اگه دوست داشتید یه سر بزنید?
‌ ‌ ‌ ‌ @jinxartist

‌بهم بگو برای کی صبر کنم؟ برای کی تحمل کنم؟
حتما میخوای بگی برای خودت ولی من حتی به خودمم امید ندارم، نمیتونم وقتی هیچکس نبود به خودم تکیه کنم چون نمیتونم با کسی که ازش متنفرم، تنها بمونم. من همیشه خودمو ناامید کردم و به تنهایی کافی نیستم. حالا بگو ادمی که تو این دنیا حتی خودشم نداره، چطور باید دووم بیاره؟

Telegram

attach 📎

‌ ‌★ ‌ کـلکسـیونِ سِـتارـهــای گُـمشـده?ׁㅤ

از سـتـاره ی غمگینِ وسط کـهکشـان، برای کاغذ های کاهیِ مچاله شده و آغشته به اشک می‌نویسـم.
این‌ روز ـها رشته های نازکی منو به این دنیـا متصل کردن، با هر حرکت قـلم روی کاغذ و گذاشتن هدفـون روی گوشم، برای پلی کردن دوباره ی قاصدڪ ـها، تلاش می‌کنم رشته ها رو محکم تر کنم و پاهامو روی زمین نگـه دارم. خودمو از بالا نگاه می‌کنم و می‌بینم که چطور تنـها میشم، گریـهـ های زیر پتو، شـب هایی که روی دفتر طـراحـی با صورتِ خیـس از مرواریـد ـهای چشمم خوابم می‌بُرد رو می‌بینم.
صفحات دفتر خاطراتمو برای هزارمین بار ورق میزنم و لا به لای کاغذ ها دنبال خودم می‌گردم. من چی ام؟ گرد و غباری که به راحتی از حافظه ها محو میشه، یا ستـاره ای شکسته که با زخـم های عمیـق روی بدنش توی کهکشان سرگردونه. روزـهای گرم تابـستـونی گذشت و پاییـز رسید. توی گودال پر از آب میپـرم و به انعکاس مـاه نگاه می‌کنم. هیـچ تعلـقی به دنیـا و ایـن آدمـ ـها ندارم، گـاهی حس می‌کنم دیوونـه ام، احساساتم با افکـار درهم برهم ذهنم توی هم پیچ و تاب میخورن و منو با خودشون درون سیاهچاله فرو میبرن. گوشهـ ی اتاق تاریـک کز میکنم و سرمـو روی زانوهـام می‌ذارم، من تهِ همه چیز رو می‌دونم، تهِ تنها بودن یا نبودن، گریه ها و خنده ها، تهِ ادامه دادن و زندگی کردن و برای فرار از این چرخه ی تکراری، با خودم میجنگم. می‌خوام تمام احساسـاتـم رو بالا بیارم یا شاید منتظـرم دستی به پنجره ی اتاق کوبیده بشه و این ستـاره ی گـمشـده و تـنهـا رو بغـل کـنه.
‌ ‌ ‌ ‌ تـولــدت مبـارڪ