هیونگ! خیلی دلم می‌خواد درست مثل قبل صفحه‌ی چتمون رو باز کنم و از روزمرگی‌هام برات بنویسم، از ترس‌هام بهت بگم و تو از پشت اون گوشی لعنتی من رو در آغوشت بکشی و آرومم کنی.
تو با همه برام فرق داشتی یونگی هیونگ، تو مکان امن نامجونت بودی، تنها مکان امنش...
اما؛ نمی‌دونم چی‌شد یا اصلاً چرا این‌جوری شد؛ ولی... انگار دیگه نخواستی من رو.
شاید همیشه درد داشتنم خسته‌ات کرده بود، شاید همیشه ضعیف بودنم خسته‌ات کرده بود، شاید هم...
نمی‌دونم، فقط... بدون دل نامجونی خیلی برات تنگ می‌شه.

جین هیونگی، وقتی می‌گم از همه خسته شدم.
می‌خوام همه رو بندازم دور، وقتی می‌گم دلم می‌خواد از همه فرار کنم.
تو "همه" نیستی.
یونگی‌ت اگه بخواد فرار هم کنه، دست‌های تو رو می‌گیره و بعد فرار می‌کنه.

می‌دونی یونگیا، تو تنها هیونگی بودی که همیشه باهام جوری رفتار می‌کرد که انگار من تکیه‌گاهشم.
تو بهم اجازه دادی حس کنم تکیه‌گاه بودن چه‌جوریه.
تو من رو بزرگم کردی، بهم پروبال دادی و برام عاشقی کردی‌.
اما چرا الان نیستی؟ چرا نیستی تا نامی کوچولوت رو در آغوشت بکشی و بگی چیزی نیست، هیونگ کنارته:)

504 روز تا بازگشت پسرک پنبه‌ای‌مون به خونه?? 131 روز تا بازگشت هیونگ‌نیم‌مون به خونه?? 258 روز تا بازگشت ویتامین‌مون به خونه ?? 494 روز تا بازگشت لیدرمون به خونه ?? 494 روز تا بازگشت ته‌ته عسلی‌مون به خونه ?? 495 روز تا بازگشت پسرک سکسی‌مون به خونه?? 495 روز…

2:28

564 روز تا بازگشت پسرک پنبه‌ای‌مون به خونه??

ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﯾﻮﺍﺷﮑﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ...#namgi

571 روز تا بازگشت پسرک پنبه‌ای‌مون به خونه??