қарашаның басынан бастап аптасына кемі екі-үш рет жауатын қар әр кезде өзінше әдемі

осы үшін мақаббат қалам ғой Астана

дәл қазір. жым-жырт жатақхананың қараңғы бөлмесінде ұйқысыз көздерімді төбеге қадап, ойыма әлдене бір түсіп, ыңылдап құстар қайтып барадыны айтыып жатырғам. ойыма бұрынырақта апамның ұйқыға жатқанда маған жабысып жатып алып, “ән айтып берш, ұйқтап қалайын” дейтіні есіме түсті. жиірек табылдының әндерін сұрайтын. кейде көңілім түсіп шын жүрекпен айтқаныммен, көбіне қырсығып айтпай қоятын едім. тап қазір ауылдағы ылғи бірге ұйқтайтын күндер қайта келсе, тап қазір ән айтуға дайын тұрғанымды түсіндім де өзіме күлкім келді. бірақ қырсықтығым да апама бір еркелігім шығар.

«топогрАфиялық анатОмия деген ең қиын, ең қорқынышты сабақ!»
Болат ағай: топочка✨?

бүгінгі күннің сыйлығы – астананың ауа райы??

архив ақтарса сағаттап сүңгіп кететін тек мен ғана емес шығар?!

миыңды сансыз ойлар мен күрмеуі қиын мәселелер жайлағанда қорытуға әлі қалмаған ми “ұйқтап қалайықшы” деп сигнал беред.

жалғыз амал қақап тұрған күнде терезе ашу??

3 минуттық күту кезінде темекі шегіп, жеткенше иісімен өкпеңді улап баратын таксисттерді не істейміз?

2гистегі Алдиктің даусы керім енді