رفتم که باز گردم،از یاد رفته بودم…

می روم گم می شوم در خاطراتت صبر کن
از همین امروز تا روز قیامت صبر کن…

گیرم که نمی ریزد، همراهی کج تا کی؟

تماشا می کنم نیم پر لیوان خالی را…

شبيه قاصدك هاى رها در دشت ميدانم
لبت بر باد خواهد داد روزى دودمانم را…

تو دور بوده ای از من، من از تو دور نبودم…

درختم، سردىِ تو علت بى بار و برگيمه
نه خوشحالم نه غمگينم نمی‌دونم چه مرگيمه…

تویی که واسطه ی هر دعای من بودی
دعا بکن که نگیرد به دامنت آهَم…

امشب زیباتر از همیشه می تابیدی!

من دارم غرق می‌شوم، فکر می‌کنم غرق شدن اول‌هایش سخت باشد، آنجایی که دست و پای بیهوده میزنی و سعی میکنی آب نرود توی شش‌هایت، بعد از کنار آمدن با آب و پذیرفتن، وقتی که جزیی از اعماق دریا شده‌ای زیبایی تازه شروع می‌شود…