اون بخش از عمرتون که در حال تجربه کردن چیزهایی هستید که دوسشون دارید را بهش میگن زندگی...

بقیه عمرتون را دارید از دیگران نصیحت میشنوید و تاوان اون لذت را پس میدید.... که اهمیتی نداره.

این خستگی ما تمومی نداره...

هر انسانی شایسته آن است که در آغوش کشیده شود..
به وقت غم، به وقت عصیان و به وقتی شادی

ذبیح بیداری؟ میشنوی صدای بارونو ؟؟ شلوار و لباس و جوراب رو زیر سرش جمع کرده یه دست زیر سرش یه دست به زیر سیگاری که رو سینه اشه خیره شده به ترکای سقف امشبم مثل شبای دیگه هوای حوصله ابریه اما ذبیح یه مدتیه بی حرف شده دیگه نه با من حرف میزنه نه با عکس سه…

ذبیح
بیداری؟
میشنوی صدای بارونو ؟؟
شلوار و لباس و جوراب رو زیر سرش جمع کرده
یه دست زیر سرش
یه دست به زیر سیگاری که رو سینه اشه
خیره شده به ترکای سقف
امشبم مثل شبای دیگه
هوای حوصله ابریه
اما ذبیح یه مدتیه بی حرف شده
دیگه نه با من حرف میزنه
نه با عکس سه در چهار ننه اش
غصه ام میشه نگاش میکنم
اون از منم تنها تره
من حداقل خودمو کنارم دارم
اون خودشم داده رفته
میزنم به بازوش
زنده ای؟؟؟
بی قصد و غرض
سیگارش تکونده میشه و خاک سیگار
پخش میشه رو سینه اش
نیم خیز میشه و میشینه
علی دیوونه شدی ، چی میگی؟
میگم هیچی
گفتم بارونه
هوای حوصله ی ما هم ابریه
ابراش جمع شده زیر سقف
الاناست که بباره
لااقل تو بام حرف بزن
نذار جمع شه تو گلوم غمباد بشه
میگه چی دوسداری بشنوی
میگم ذبیح تو هرچی بگی من میشنوم
فقط حرف بزن نذار سکوت غالب بشه
سیگار رو میذاره گوشه ی لبش
لباش از خشکی ترک خورده
به زور از سیگار کام میگیره
میشمارم یک دو سه چهار نرسیده
دود رو میده بیرون
باز دلم خوش میشه
دود تو ریه هاش حبس نمیشه
مثل غم تو سینه اش
همینم جای شکر داره
بعد دقیق میشم و منتظرم حرف بزنه
میگه علی آدميزاد چه روزایی رو به چشم میبینه
رفتن عزیزاشو
مهاجرت دوستاشو
از دست دادن عشقشو
بی حس و سر شدن وجودشو
بی معنی شدن خواسته و هدفشو...
دیگه دلخوشی واسه آدم نمی مونه
چشم باز میکنی
میبینی تو موندی و کلی روز های استفاده شده
از تقویم که فقط حسنش زنده موندنت بوده
دیگه نه رمق ادامه دادن داری
نه حوصله ی ساکن بودن
معلق می مونی
بین عالم و آدمی که قرار بوده باشی و هستی
روزات به بلا تکلیفی میگذره
سنت بالا تر میره و
همینجور تنها تر میشی
رفیقات از کنارت میرن
خواسته هات دیگه رنگ و لعاب قبل رو نداره
عزیزات درگیر زندگی شدن و موهاشون
دیگه نیازی به رنگ و دکلره نداره
علی زندگی سخته
فکر میکنی خیلی وقت داری اما اینطور نیست
همینجور که داری روز هارو به تباه ترین
حالت ممکن میگذرونی
اون روز ها تو پنهونی ترین حالت دارن میگذرن
بعد به خودت میای میبینی یکسال تموم شد رفت
راستشو بخوای خسته ام
اما این خستگی هم دوست ندارم
دلم نمیخواد اینجا بشینم و تنها حرکتم
روشن کردن سیگار و تکوندنش باشه
من بیرون این تن
کلی رویا و خواسته دارم
دوست دارم کاری کنم براشون
حیفم میاد منتظر من بمونن و
من جونشو نداشته‌باشم خودمو بهشون برسونم
تو کمکم کن
بهم یاد آوری کن که داره دیر میشه
خودم حالیم نیست
اصلا سیگارامو قایم کن
جای عرقیجات هام رو عوض کن
نذار هرشبم اینجوری بگذره
من خودمو با دلبر دادم رفته
تو هوامو داشته باش...
حالم که خوب شد جبران میکنم برات...
لبخند میزنم و میگم
آقا ذبیح این حرفا از شما بود؟
میگه مسخره
زندگی کردن با ما نیومده؟
این همه روزا رو کشتیم چیشد؟
بذار یکم احساس زنده موندن کنیم
میزنم رو شونه اش
نوکرتم هستیم آقا
فقط باس بخوای
زندگی کردن کاری نداره
فقط باید خودتو از ته لیست
بیاری اول
باقیش دومینو وار درست میشه...
میگی نه
امتحان میکنیم...

#عین_کاف
#ذبیح

گوش باشیم
#همگوش