از روح خرد خیزد، از عقل حسد خیزد
هر چه تو برانگیزی از جانِ سبد خیزد

از شر چو بپرهیزی شر از سرِ خیر آید
با خیر چو آمیزی خیر از سرِ بد خیزد

از خیر و شرت وا شو تا ذرّه‌ی دل باشی
چون ذرّه‌ی دل رقصان از رقصِ صمد خیزد

این سنّ و عدد هیچ است، تو گرد زمان گردی
از دوش زمان‌گردان این سنّ و عدد خیزد

خواندند تو را جایی، لیکن تو نمی‌آیی
از روح گریزانی، پس از تو جسد خیزد

تو خاک بلاخیزی، عزمی که سوا خیزی
از عزم سواخیزان دل کوی ابد خیزد

حلمی ز میان پاشید تا ضرب خوشان بشنید
تو بزم خوشان می‌جو تا از تو لحد خیزد

❤️‍🔥 @SNHELMI 🦅

چنان سخن با اهل دل بسیار است که سکوت بسنده‌تر!
برشوید و دستچین کنید بالابلندترین شکوفه‌های آفتابی را در عمیق‌ترین درّ‌ه‌‌های عصر.
مهمان دل‌اید، تا ابد مهمان‌اید بر این سفره‌ی جاویدان‌گستر.

نور چنان به تمنّای تابیدن است
که خاموشی بسنده‌تر!

حال زبان می‌گشایم به خاموش‌ترین سخن‌‌.
بی‌شک این روح که در مهیب‌ترین و معلّق‌ترین ارتفاعات‌ مستی قلم به دست گرفت و کلام‌ راستی نگاشت نه تنها از جاودانگان است، بلکه از بی‌باک‌ترین جاودانگان.

حلمی * کتاب روشنا

#خاموش‌ترین_سخن
#شکوفه‌های_آفتابی

❤️‍🔥 @SNHELMI 🦅

واگذار کن و گوش‌به‌زنگ باش!
بیدار باش و ببین!
در رویاها به سایه‌های خویش نظر افکن!
ردّپای خویش در تاریخ پیدا کن و به دنبال خویش راه بیفت!

راه ساده است.
کلمات ساده‌اند.
بایست دید، بایست شنید.
آنکه می‌بیند و می‌شنود در راه است.

اتاق نورانی، تاریک است.
پرده‌ها را بکش!
در تاریکی روشنایی‌ست.

حلمی * کتاب روشنا

#به_دنبال_خویش
#پرده‌ها_را_بکش

❤️‍🔥 @SNHELMI 🦅

از میان این پیران حتّی یک تن مرد نبود.
همه را گشتم؛ نه حتّی یک تن.
نه آفتابی و نه آیینه‌ای.

جهان را گشتم که عکسی از خویش بیابم‌.
هیچ.

جانی دیدم شبیه،
نامش پرسیدم.
نام خویش نمی‌دانست.
ادای آسمان می‌کرد.

بایست زمین باشی.
زمین باشی،
نام‌ خویش می‌دانی.
ادا‌ نتوانی.

حلمی * کتاب روشنا

#زمین_باشی
#ادا_نتوانی

❤️‍🔥 @SNHELMI 🦅

هر گوشه‌ی افلاکت صد لشکر روحانی
صد عمر بباید تا این قصّه به جان خوانی ‌

خوابی‌ست که تعبیرش این لحظه خرامان است
حال من و دل پیداست؛ شیدایی و حیرانی
‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌
صد قافله‌ی فتنه چشمان تو می‌بارند
زین روست که می‌بینم این مزرع طغیانی
‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌
از غیب خبر آمد این خانه به سامان است
هر چند بسی راندند ارّابه‌ی ویرانی
‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌
از موسقی جانت جان‌ها به میان جستند
در شطّ میان ما هم در کوچه‌ی پیشانی
‌ ‌ ‌ ‌
‌حلمی به چه می‌نازی زین خوف و خطربازی؟
آن سوی خطر بنگر جان‌های سلیمانی

❤️‍🔥 @SNHELMI 🦅

چیست در آن سوی مرگ؟ تو به تبانی بگو
حضرت قدّیس روح هر چه بدانی بگو

تو صنم‌ خفته‌ای در رگ و اندر میان
ساز برون چون کنی در چه دکانی بگو

قفل سکوتی و گَرد خاسته از این نبرد
از چه تباری و‌ هم بر چه نشانی بگو

ساقه‌ی نیلوفری پیچ زده بر دری
ای نفس گوهری از چه جهانی بگو

باز شد از راه هیچ غنچه‌ی دل پیچ‌پیچ
از چه طرف سوی خود راه کشانی بگو

بی‌طربان گرد من، من طرب انجمن
مُردم از اتباع تن، راه امانی بگو

باز فرا جسته‌ام تا طلب از خود کنم
با چه شمایل ز خود یار رسانی بگو

حلمی از این خوابگه جست به دیدار شه
نادره‌بختی و هان نام نهانی بگو

❤️‍🔥 @SNHELMI 🦅

پنج قاره زیر پا افکنده‌ام در خدمتت
بنگر این سفره کجا افکنده‌ام در خدمتت

خدمت عشقت جنابا تا همه هفت آسمان
رفتم و طبل و نوا افکنده‌ام در خدمتت

سوی مجنونان و جان‌شوریدگان هر گوشه‌ای
حلقه‌ی نام و عطا افکنده‌ام در خدمتت

شامگاهان آن دمی کز روح در تاب و تب است
عطرهای جان‌فزا افکنده‌ام در خدمتت

عشق‌بازان، عقل‌تازان، نازنازان فلک
سوی پیغام خدا افکنده‌ام در خدمتت

شاهد معنا شدم آن دم که جانانم شدی
خرقه در نور وفا افکنده‌ام در خدمتت

عقلِ غمّازِ جفااندازِ بدآوازِ زشت
سوی مردان دغا افکنده‌ام در خدمتت

زاهدان سست‌جان و توبه‌کاران قدر
فارغ از خوف و خفا افکنده‌ام در خدمتت

راهبان عشق‌ترس و سالکان شرم‌خوی
هر دو را مست خطا افکنده‌ام در خدمتت

برکت و پیمانه‌ی صوت و غزل را دست‌دست
حلمیا بی‌انتها افکنده‌ام در خدمتت

❤️‍🔥 @SNHELMI 🦅

سِرِ میخانه‌ی ما را به آسانی نخواهی برد
به باد ار سر رود امّا پشیمانی نخواهی برد

درون معبد جانان گِلِ فریاد می‌ورزند
به دل خواهی بجوشانی، به پیشانی نخواهی برد

کلام رمز دوشینه درون جام می‌ریزم
از این پیمانه‌چرخانی پریشانی نخواهی برد

بدین شیخی و خاخامی نمان در خویش و راهی شو
چنین ترکیب دیوانه به دامانی نخواهی برد

به خامشگاه بی‌خویشان بیا و خرقه آتش کن
که ای دردِ سراسیمه تو درمانی نخواهی برد

سخن کوته کن و حلمی به کوی راستمردان زن
چنین با خوی زرتشتی مسلمانی نخواهی برد

❤️‍🔥 @SNHELMI 🦅