گمان کنم که نفهمیده‌ای چه ها کردی
تویی که عشق شدی و مرا رها کردی

همیشه واژه به واژه درون شعر منی
میان سینه نشستی ، ولی خطا کردی

دلم اسیر فریب نگاه پاک تو شد
به چشم هم زدنی رفتی و جفا کردی

بگو چگونه شرنگ شد شراب قصه‌ی عشق؟
چرا گذشتی از این عشق و ترک ما کردی

دلم مگر به هوای کسی بغیر تو بود؟
که اینچنین دل خود بنده‌ی هوا کردی

گذشت از من و رفت ، این نبود رسم وفا
تویی که در همه جا دعوی وفا کردی

#محمدحقیقی
#غزل

@mohhaghi

با بوسه می‌پیچم فقط روی تن تو
تا که بپیچد بر تنم ، بوی تن تو

با تو شب و روزم پر از احوال خوب است
وقتی عزیزم می‌رسم سوی تن تو

مانند پیچک می‌زنم یک حلقه‌ دورت
می‌نوشم از صهبای آهوی تن تو

دل می‌دهم بر عشق‌بازیِ تو هر شب
سیراب گردم از تکاپوی تن تو

باور بکن حتی نمی‌دانی خودت هم
با من چه ها کرده‌است جادوی تن تو

#محمدحقیقی
#غزل

@mohhaghi

اومدم تا تو رو باور بکنم
درد اون زخمای کهنه راهو بست

دنیام انگاری جهنم شده بود
وقتی پلکات چشای سیاهو بست

رفت و رد شد همه دلواپسیام
یه دفعه بدجوری عاشقت شدم

بی تو بودن واسه من سخت شده بود
داشتش از یادم میرفت درد خودم

اما حیف پر زد و رفت روزای خوب
موندم و خاطره‌های خوب تو

دیگه بعد از تو من عاشق نمیشم
منم و حال و هوای خوب تو

تا که اسم تو میاد روی لبام
دلم از غصه‌ی دوری میمیره

تا که یاد تو میاد پیش چشام
یهویی بدجوری گریه‌م میگیره

#محمدحقیقی
#ترانه

@mohhaghi

وقتی تو را دیدم برای اولین دفعه
انگار دنیا را سراسر شور می‌دیدم

در زیر نور افشانی مهتاب افسونگر
تنها درون چهره‌ی تو نور می‌دیدم

آن شب چه غوغایی درون سینه بر پا شد
در کوچه‌ی میعادگاه ما هوا خوش بود

وقتی که بعد از آن قرار ما همانجا بود
باور بکن هر شب همانجا حال ما خوش بود

سودای با تو زندگی کردن ، چه زیبا بود
وقتی که من در تو تمام عشق را دیدم

وقتی پس از آن شب برای اولین دفعه
من بوسه از لبهای گلگون تو می‌چیدم

رفت آن شب و آن روزهای بهترین ما
ناگاه دست باد پاییزی جدامان کرد

هر کس به سویی رفت و دلهامان اسیر درد
گویا که در دنیای پر ماتم رهامان کرد

حالا دگر تنها و پر اندوه می‌گیرم
راهی که در پایان آن عشقی نمی‌بینم

عشقی که روزی آتشش قلب مرا جان داد
امروز خاکستر شده در قلب غمگینم

یک کوچه‌ی خلوت ، من و تنهایی مطلق
این کوچه‌ هم بی تو تحمل کردنش سخت است

دیگر دل من بعد تو عاشق نخواهد شد
یک باغ در دست خزان گل کردنش سخت است

#محمدحقیقی
#چهارپاره

@mohhaghi

دیر شد دیر آمدی بعد از تو سهمم غصه شد
بی تو این انبوه روز و لحظه‌هایم غصه شد

هر شب و هر ساعت و یلدا و هر تحویل سال
بی تو طعمش تلخ شد دنیا دمادم غصه شد

اولش باور نمی‌کردم که رفتی ، بعد از آن
زندگی رو به تباهی رفت و کم کم غصه شد

با تو شبهای خزان و زیر باران شاد بود
بی تو حتی زیر هر باران نم نم غصه شد

شادی عمرم به قدر یک شب با تو نبود
بی تو هر شب قسمتم از خنده‌ها هم غصه شد

وه چه حالی بود  جاده ، پیچ و خم‌های شمال
رفتی و رانندگی در پیچ و هر خم غصه شد

لرزه‌های رفتنت این خانه را ویرانه کرد
خشک گشته اشک شادی ، سیل اشکم غصه شد

#محمدحقیقی
#غزل

@mohhaghi

تو نبودی شبم سحر شد رفت
چشمم از دوری تو تر شد رفت

از سر صبح تا به شب هی بغض
و دعایی که بی‌اثر شد رفت

گفته بودی که با منی تا مرگ
زندگی تلخ و بی‌ثمر شد رفت

آن رقیبی که هی بد ما گفت
از جدایی ما خبر شد رفت

غنچه‌هایی که تازه روییدند
پایشان در دل خطر شد رفت

هر نهالی ز باغبان پرسید
پاسخ پرسشش تبر شد رفت

ای خدا بر گدا روا تو مدار
این گدا لیک معتبر شد رفت

حیف از عشقی که در دلم بود و
پای تو بی‌وفا هدر شد رفت

#محمدحقیقی
#غزل

@mohhaghi

هنوز دیده‌ی من در پی تو حیران است
هنوز خانه پس از رفتن تو ویران است

هنوز بی تو نشد یک شبی به سر ببرم
هنوز چشمه‌ی خونهای پاک جوشان است

اگرچه میکده‌ها یک به یک خراب شدند
هموز نعره‌ی مستانه در خیابان است

چه لاله‌ها که به دستان هرزعلف خشکید
چه دردها به دل من ز داغ آبان است

خراب گشته دل بیقرار من بی تو
اسیر غصه‌ی شبهای تلخ تهران است

دلم نشسته به پایت که می‌رسی از راه
دلم هماره ز خیل خیال بازان است

#محمدحقیقی
#غزل

@mohhaghi

چه کنم بی تو؟ که غرق غم هجرانم من
بی تو پر درد ترین عاشق دورانم من

آتشم بر دل ، و خون می‌خورم از دوری تو
این چه حال است ؟ چنین بی سر و سامانم من

چه شده خانه‌ی دل؟ بعد تو ویرانکده ایست
دورم از عشق تو و زار و پریشانم من

آشتی کن که مرا طاقت تنهایی نیست
تو نباشی به خدا خانه‌ی ویرانم من

غیر تو در دل من خانه‌ی کس نیست که نیست
بی تو در خانه‌ی ویران شده حیرانم من

بس که تلخ از غم دوری تو شد روز و شبم
همچو شبگردِ غمِ شام غریبانم من

#محمدحقیقی
#غزل

@mohhaghi

حق و باطل هردو عریانند ، لیک
فرق حر و خر فقط یک نقطه است

#محمدحقیقی
#تک_بیت

@mohhaghi

از چشمهایت تا به افلاک ، صدها فلک بی نور مانده
هفت آسمان بی نور چشمت ،همچون شب دیجور مانده

آتش بپا میشد شبی که ، پیش دل تنگم نبودی
فهمیده بود انگار دنیا ، دست من از تو دور مانده

ما خوب و دست افشان و پاکوب ، دور از غم و درد جدایی
گویا فقط ما در جهانیم ، چشم فلک هم کور مانده

وقتی که در هر قصه‌ی عشق ، معشوق و عاشق دور بودند
عشق من و تو ، یکه تازی ، در قصه‌ها پر شور مانده

با اینکه شاد و خوب بودیم ، از ما گرفتند آسمان را
در عشقمان انگار زخمی ، از چشمهای شور مانده

این قلب ویران است و خسته ، باور بکن بعد از تو این شد
یک شهرِ آبادی که نابود ، از حمله‌ی آشور مانده

#محمدحقیقی
#غزل

@mohhaghi