همین دو تار که از زیرِ روسَری پیداست...
زکاتِ خرمن مویَت به خوشه‌چینان است

#پژمان_اصلانی

#تک_بیت

@med_poet

طوفان گرفت تا که شبانه عبور کرد
از گیسوی شرابیِ تو آن نسیم مست

از چشم های روشنِ تو می توان گشود...
یک روزنه به سمت افق های دور دست

#پژمان_اصلانی

@med_poet

بنْشین دَمی به ناز تو در سایه سارِ من
ای مویِ تو، قرارِ دل بی قرار من

از دست عشق تو به کجا میتوان گریخت؟
چشم تو بسته است مسیر فرار من

لب های تو شرابِ انار است سنگدل...
رحمی نمیکنی به نگاه خمارِ من؟

کم مانده تا خراب کند کل شهر را...
بارانِ تندِ گریه ی بی اختیارِ من....

#پژمان_اصلانی

@med_poet

بر پا کن از نو شیوه‌ی پیغمبری را
با خود بیاور معجزات بهتری را

در بین این دیوارهای سرد و دلگیر
وا کُن به روی چشم‌های من دری را

دیوانه کن عقل تمام مردها را...
یعنی که بردار از سرت آن روسری را

غیر از هوای شرجی آغوش گرمَت...
در سر ندارم من هوای دیگری را

#پژمان_اصلانی

@med_poet

از غم مگو! تو نمی‌دانی...
عشقَت چقدر خوشایند است

آنقدر در دلم تو بلندی که...
بالاتر از تو خداوند است

#پژمان_اصلانی

@med_poet

#غزل

کشیده‌ام تَنِ خود را به غارِ تنهایی
چقدر خسته‌ام از روزگارِ تنهایی

در آسِمان، دلِ او هم گرفته است انگار...
بخوان به نامِ خداوندگارِ تنهایی

شبیهِ مَرقدِ بی‌زائری به کوهی دور...
نشسته روی دلِ من، غُبارِ تنهایی

بگو به مرگ: کمی زودتر بیاید تا...
مرا رها کند از این حصارِ تنهایی

#پژمان_اصلانی

@med_poet

‍ میان جمعِ من و شعر و بی‌کَسی‌هایم
حضورِ هر‌شبه‌ی چَشمَت اتفاقی نیست

بیا! که بین غزالانِ چشمْ جادویی...
کَسی شبیه تو ای ماه دشت! یاغی نیست

چه حاصل از من و این دست و پا زدن؟ وقتی...
که هیچ‌وقت هوای تو باتلاقی نیست

تو رفته ای و پس از تو هزاره‌هاست گُلَم!
که بر زمین اثری از حیات، باقی نیست

#پژمان_اصلانی

@med_poet

دور از تو از همه‌ی شهر بی‌خبر

تنها و غم‌زده...

هر شام تا سحر...

بی‌وقفه می‌زنم

بر سازِ بیستونِ دلم

زخمه‌ی تبَر

آه ای خیال روی تو هر روز تازه‌تر!

بی تو چگونه آورَم این عُمر را به سر؟

بی تو چگونه آورَم این عُمر را به سر؟

#پژمان_اصلانی

@med_poet

ای که گیسوی تو پایانِ مُسلمانی‌هاست
عشقِ ممنوع تو جُرم همه زندانی‌هاست

سُرخیٍ هر دو لبَت، مثل انار ساوه...
خیسیِ موی تو هم، شرجیِ گیلانی‌هاست

خَم ابروی تو و مُنحنیِ نرخ دلار
نُقل هر محفل و شیرینیٍ مهمانی‌هاست

پدرم گفت که یک مرتبه عاشق نشوی!!!
پسرم! آخرِ این راه، پشیمانی‌هاست

سرِ یعقوب اگر در بغل راحیل است
حاصلِ آن همه بیگاری و چوپانی‌هاست

آه از غربتِ شاعر که شبیهِ یوسف...
شاهِ مصر است، ولی بَرده‌ی کنعانی‌هاست

#پژمان_اصلانی

@med_pom

در پیشگاه شاه کریمی شبیه تو...
از تو به جز تو خواستن، آری گدایی است

تنهایی است فطریه ی عیدهای من
زیرا که قوتِ غالب عاشق جدایی است

#پژمان_اصلانی

#عید_فطر_مبارک

@med_poet