سلام

?? بچه هایی که «دوره  جامع تندخوانی» با تخفیف ۹۰ درصدی دانشجویی رو‌میخوان بهم پیام بدن

? وبینار + ۴۰ جلسه آموزشی رایگان+ گواهینامه

? بن تخفیف محدود

سلام رفیق! ?

لطفا کمتر از ۲ دقیقه وقت بزار
و در نظرسنجی فوق‌العاده باشگاه رسانه‌ای دانشگاهیان شرکت کن! ?

"نظرات و پیشنهاداتت برای ما خیلی مهمه! با کمک تو می‌تونیم دوره‌هایی عالی و دقیقاً متناسب با خواسته‌هات برای امتداد حامیم و مدرسه پاییزه باشگاه ارائه بدیم. ?
نظرت رو توی این نظرسنجی باهامون به اشتراک بذار تا بتونیم بهترین دوره‌ها رو برات آماده کنیم!

? همین الان شرکت کن:https://survey.porsline.ir/s/TCon4o5o "

باشگاه رسانه دانشگاهیان
@bashgah_resane

*✅۱+۳ استدلال برای آنکه چرا رای ندادن خطای فاحش است؟
✍*محمد پور غلامی

?۱. فیلسوفان غرب می‌گفتند انسان حیوانی است سیاسی. این گزاره اگرچه تعریف محدود از ماهیت انسان است، اما حداقل یک چیز را مشخص می‌کند، آن هم اینکه همه‌ی کنش‌های انسان، خودآگاه یا ناخودآگاه، مستقیم‌‌ یا غیرمستقیم، عملی است سیاسی. پس‌ کسی نمی‌تواند ادعا کند که "من سیاسی نیستم" یا "کاری با سیاست ندارم".

?۲. فلاسفه‌ی اسلامی نظیر علامه‌ی بزرگوار طباطبایی و شهید مطهری نیز قائل بودند که "انسان مدنی بالطبع است". یعنی انسان ذاتا موجودی است اجتماعی‌. انسان بدون‌ جامعه معنا ندارد و جامعه بدون انسان.‌ پس "من انسان"، در کنار "ما" است که معنا می‌یابد‌‌. "هویت فردی" انسان درهم‌تنیده شده با "هویت اجتماعی" او. پس به یک معنا، "خیر و شر فردی" او هم گرده خورده با "خیر و شر جمعی".

?️۳. "سیاست عملی" از آنجا که ناظر به میدان حقیقی‌ زندگی انسان است، با "واقعیت" گره خورده نه "رؤیا". البته در حوزه‌ی فلسفه‌ی سیاسی می‌توان رؤیاپردازی کرد و از اتوپیا و جامعه‌ی آرمانی و ویژگی‌های آن گفت و نوشت و برای تحقق آن تلاش کرد، اما کیست که نداند فاصله‌ی وضع موجود تا وضعیت آرمانی، به دلیل "واقعیت‌های حقیقی یا برساخت"،  فاصله‌ی زیادی است. پس، انسان چاره‌ای ندارد جز آنکه واقعیت‌ها را ببیند و متناظر آن، دست به کنش و اقدام بزند.

?۴. با این سه مقدمه، در نسبت با انتخابات پیش‌رو، دو راه پیش روی ما است:
الف: عدم شرکت در انتخابات، به دلیل انتقاد یا اعتراض به وضع موجود.
ب: شرکت در انتخابات، با دیدن همه‌ی واقعیات موجود در میدان عمل.

?انتخاب راه اول (با هر دلیل و ادله‌ی درست یا نادرستی)، کنشی است بی‌حاصل. چراکه رأی ندادن من، به این معنی نیست که دیگران هم رأی نخواهند داد. پس جامعه تبدیل می‌شود به دو گروه "رأی‌دهنده" و "رأی‌ندهنده" (فارغ از نسبت بزرگی و کوچکی این دو گروه). نتیجه آنکه جمعیت رأی‌دهنده، برای کل جامعه، و از جمله رأی‌ندهندگان تصمیم می‌گیرند. و احتمالا هر انسان عاقلی می‌داند که این نتیجه، به مراتب بدتر از نتیجه‌ی تصمیم اول است. واضح است که در این کنش، حتی رأی نصفه و نیمه، یا رأی سفید هم همین نتیجه‌ای را دارد که رأی ندادن.

?️پس به نظر می‌رسد عاقلانه‌ترین کنشی که هر ایرانی برای رسیدن به "خیر فردی و جمعی" می‌تواند انجام دهد انتخاب راه دوم، و شرکت در انتخابات است. و البته این‌‌ به معنای ندیدن واقعیات موجود و مشکلات عدیده‌ای که وجود دارد نیست. اتفاقا برای حل همین مشکلات است که باید در انتخابات شرکت کرد و گزینه‌ای که متصور است بهتر از دیگران باشد را انتخاب کرد.

?️یادمان باشد ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، تا زمانی که در این جغرافیا‌ زیست می‌کنیم، زندگی ما با هم گره خورده است و مسیر "خیر فردی" از دریچه‌ی "خیر جمعی" می‌گذرد.