? تمام ایران عزادارند

جناب دولت! ۵۲ نفر از شریف ترین مردان ایران زمین در انفجار معدن معدنجوی طبس، از دست رفته اند و یا در جدال گاز و خاک مدفون مانده اند و شما فقط در خراسان جنوبی عزای عمومی اعلام کرده اید؟!

جناب دولت! پیش از این مرسوم بوده است قبل از اینکه معدنچیان را به دالان های تنگ و تاریک و اعماق معادن بفرستند، پرنده ای آوازخوان را می فرستادند که اگر رفت و نیامد، بدانند مرده است و خطر در کمین است و بنابر همین داستان واقعی ست که مردم معتقدند آواز قناری محزون است!

حال ۵۲ نفر از عزیزان و بهترین های این آب و خاک ؛ قناری های خاموشی شده اند که هیچ معلوم نیست مسبب این عزای ریخته به جان خانواده هایشان کیست یا چیست!

جناب دولت! این ۵۲ نفر یعنی ایران... یعنی از ایران...

جناب دولت! یک ایران امروز عزادار این کارگران شریفی ست که نه تنها سفره ی مردم را کوچک نکرده اند بلکه در کنار سفره ی کوچک خود با دستان پینه بسته هر صبح و شام، سبب اعتلای کشور بوده اند.

جناب دولت!
در تمام کشور عزای عمومی اعلام کنید...?
نویسنده: ناشناس

? کانال اقتصادبازار
@EghtesadBazar

?‍ خسرانی به وسعت نابودی یک سرزمین

✍ مرضیه حاجی هاشمی
یک اتفاق عجیب و هالیوودی! پیجرهای ارتباطی اعضای «حزب الله لبنان» به صدا در می‌آیند و بعد منفجر می‌شوند، این است ماهیت یک جنگ قرن بیست و یکمی اصیل بدون هیچ نشانی از عناصر جنگ‌های قرن بیستمی و ماقبل آن. در قرن بیست و یکم، قدرت‌های بزرگ با سیاستمداران دوراندیش، کاملا از برپاکردن یا درگیر شدن جنگ هایی که دیگر صرفا ماهیت نظامی ندارند، به شدت پرهیز می کنند؛ چرا که دیگر اهمیت چندانی ندارد، کشور درگیر، مایل ها از میدان جنگ دور باشد یا نباشد، تنها طی چند دقیقه، جنگ می‌تواند، به قلب کشوری نفوذ کند و حتی تردد هوایی، ریلی، شبکه برق و هر نوع ارتباط سایبری را به میزان گسترده‌ای مختل نماید. در جنگ‌های قرن بیست و یکم، دیگر پیروزی و شکست معنا ندارد و نمی‌تواند جنگ موفقی باشد.

به گفته «یووال نوح هراری» در این قرن «اگر کسی فرمولی پیدا کند که با آن بشود تحت شرایط قرن بیست و یک، جنگ‌های موفق به راه انداخت، دروازه‌های جهنم به سرعت باز خواهد شد». از نظر وی این فقط یک «خوش اقبالی ترسناک» بود که روس ها توانستند، در این قرن در «کریمه» پیروز شوند و شاید به همان سودا دوباره هوای حمله به اوکراین کرده و در باتلاق جنگ زمین‌گیر شدند.

این روزها حتی ناسیونالیست‌ترین رهبران دنیا نیز از وارد شدن به جنگ‌های قرن ۲۱ با ماهیتی پیچیده پرهیز دارند و اگر رهبری، کشورش را به ورطه جنگ بکشاند با دیده تحمیق بدان نگریسته می‌شود؛ چرا که حتی به فرض برتری نظامی، تعیین کننده برنده میدان، عامل نظامی نیست و دانش و تکنولوژی غیرنظامی در کنار بنیه‌های اقتصادی و مهمتر از همه سرمایه‌های اجتماعی، توان ادامه جنگ را تضمین می‌کند، چیزی که فرماندهان نظامی درک چندانی از آن ندارند.

با اندکی تامل بر روی ماهیت آنچه در لبنان رخ داده است، می‌توان پی برد که صرفاً سرمایه‌گذاری بر روی ساخت سلاح‌های هزینه بر مادی و معنوی برای ایجاد بازدارندگی یا بالا بردن توان بالقوه نظامی تهاجمی و دفاعی به جای سرمایه‌گذاری و سیاست گذاری حول محور افزایش بنیه‌های حیاتی اقتصادی، اجتماعی، علمی و فناوری‌های پیشرفته روز دنیا به ویژه اگر دسته دوم توانمندی‌ها  قربانی و هزینه دستیابی به دسته اول آنها شود، چقدر می‌تواند موجب خسران باشد، خسرانی به وسعت نابودی یک سرزمین.

? کانال اقتصادبازار
@EghtesadBazar

? سبک خانم رئیس در انتخاب «مدیرکل» در دولت چهاردهمسازمان حفاظت محیط زیست برای تعیین مدیران کل استان‌ها فرآیندی جهت شایسته‌گزینی تعریف کرده است.

در فراخوان این سازمان آمده که «افراد معرفی شده برای سمت مدیرکلی محیط زیست استان‌ها باید دارای حداقل ۱۰ سال سابقه کار مرتبط باشند.»

بر اساس این فراخوان افراد داوطلب خلاصه سوابق حرفه‌ای و علمی‌شان را ارسال‌ کنند که شامل سوابق شغلی،‌ سوابق علمی و پژوهشی موثر، دستاوردهای شغلی و پژوهشی، توانمندی‌ها و مهارت‌های فردی، استان متقاضی خدمت و انگیزه‌نامه در پاسخ به این سوال که به دنبال حل کردن چه مسایلی در آن استان هستید و اولویت‌هایتان چیست؟می‌شود.

تمامی رزومه‌های رسیده از سوی یک کمیته پنج نفره (به انتخاب رییس سازمان حفاظت محیط زیست) بررسی می‌شود. پس از بررسی رزومه‌ها و نمره‌دهی بر اساس شاخص‌های مشخص، برای هر استان حداکثر سه گزینه مشخص می‌شود که برای مصاحبه تخصصی به سازمان دعوت می‌شوند تا از میان آنها مدیرکل استان انتخاب شود.

? کانال اقتصادبازار
@EghtesadBazar

?رانت و رانت‌خواری به زبان ساده

✍ دکتر جعفر خیرخواهان
صنعتگران و بازرگاناني كه در شهر بخارا در مسير جاده ابريشم فعالیت می‌کردند مرتب به رونق و ثروت این شهر می‌افزودند. اما در سال ۱۲۲۰ میلادی، دروازه‌هاي اين شهر به روي يكي از قدرتمندترين سپاهيان گسیل شده از سوي چنگيزخان مغول گشوده شد. مهاجمان به جاي نرمي و ملايمت، ثروت بخارا را تصاحب كرده، نيروي كار مفيدش را به بردگي گرفته و شهر را به تلي از خاك تبديل كردند.

مردماني كه در اقتصادهاي مدرن امروزي ثروت را از ديگران مي‌گيرند با روش‌هايي زيركانه‌تر و ظریفانه‌تر از چنگيزخان عمل مي‌كنند. چنگيزهاي عصر مدرن كلاه‌برداران، رهبران خودكامه، نظامياني كه وارد سياست مي‌شوند، كارتل‌هاي توليدي، دلالاني كه قيمت سهام را دستكاري مي‌كنند، اتحاديه‌هاي فاسد، سياستمداران رشوه‌بگير، تبهكاران، و انحصارگران از هر نوعي هستند.

تصاحب ثروت ديگران به سه روش انجام می‌شود: دزدي و رشوه (جنايي)، يارانه‌ و مقررات گذاري (سياسي) و كارتل و انحصار (قدرت بازاري).

دزدي و رشوه‌گيري:
قابل‌فروش‌ترين دارايي‌ها در بيشتر كشورهاي فقير، منابع معدني هستند. پس از فروپاشي كمونيسم در روسيه در سال ۱۹۸۹ سرمايه‌داران-تبهكاران به غارت و چپاول منابع معدني پرداخته و آنها را به خارج صادر كرده و می‌فروختند. براساس فهرست نشريه فوربس در سال ۲۰۰۳ در بين ۳۰۰ نفر با بيشترين ثروت در جهان، ۲۶ روس وجود داشت كه ۱۱  تاي آنها ثروتشان را از راه فروش نفت گرد آوردند.

پس از اينكه در سال ۱۹۹۵ در گينه استوايي نفت كشف شد، تئودور اوبيانگ حاكم اين كشور و دولتش ۷۰۰ ميليون دلار در حساب‌هاي خصوصي در ريگس بانك واشنگتن دي.سي. سپرده‌گذاري كردند (اين حقايق زماني برملا شد كه نهادهاي نظارتي امریکا اقدام به جريمه بانك به جرم گزارش‌ندادن پولشويي احتمالي كردند.) نمونه مشابه، سسه سكو موبوتو رئيس جمهور كنگو از ۱۹۶۹ تا ۱۹۹۷ بود كه ميلياردها دلار پول‌هاي چايپده شده از كشورش را در حساب‌هاي بانكي سوئيس نگه داشت.

نشريه فوربس هر ساله فهرست حدسي از ۱۰ نفر از ثروتمندترين «شاهان، ملكه‌ها و ديكتاتورها» منتشر مي‌كند. بيشتر آدم‌هاي اين فهرست کسانی هستند که بر كشورهاي نفت‌خيز حكومت مي‌كنند.
برخي مقامات دولتي به جاي اينكه ثروت متعلق به منابع عمومی را بگيرند، مستقیما از شهروندان خصوصي اخاذی می‌کنند. بيشتر قوانين‌ اساسي‌ كشورها، حكومت‌ها را ملزم مي‌سازند كه در صورت گرفتن اموال مالكان خصوصي،‌ خسارت آنها را جبران كنند، اما برخي سياستمداران، خود را فراتر از قانون مي‌بينند. هنگامي كه قدرت بر قانون مي‌چربد، سياستمداران به مصادره اموال شهروندان خصوصي به‌ويژه دشمنان خود بدون جبران خسارت اقدام مي‌كنند.

موگابه رئيس جمهور زيمبابوه، در سال ۲۰۰۰ ميلادي متحدان سياسي خود را تشويق كرد كشتزارهاي شهروندان سفيدپوست را مصادره كنند كه اثرات اقتصادي فاجعه‌باري به دنبال داشت. بيشتر مقامات فاسد و خرده‌پای حكومتي، به جاي دزديدن نفت يا مصادره زمين، مردمی که براي انجام كارشان به آنها نياز دارند را سرکیسه می‌کنند. اين مقامات رسمي ممكن است براي دادن مجوز، انجام يك وظيفه، ناديده گرفتن تخلف از قانون يا بدهي مالياتي، گرفتن يك سند رسمي، انجام يك خلاف، يا برگزاري جلسه دادگاه درخواست رشوه كنند. ماليات فساد يعني هزينه‌اي كه رشوه‌هاي كوچك بر كسب‌وكارها تحميل مي‌کنند رشد اقتصادي را كند مي‌سازد، دقيقاً مانند تاير كم‌بادی كه سرعت خودرو را كم مي‌كند.
.
نشانی "اقتصادبازار" در شبکه‌های اجتماعی:

?https://instagram.com/EghtesadBazar

? کانال اقتصادبازار
?t.me/EghtesadBazar

?ایران، جامعه بی دفاع!

✍ امیرحسین خالقی
رعیت ایرانی مجبور است برای خرید مایحتاج روزمره خود 10 درصد اضافه تر مالیات ارزش افزوده بپردازد؛ قبل از پرداخت حقوقش هم که پول زور دولت (همان مالیات و تامین اجتماعی!) را کسر کرده اند؛ اگر هم برای فرار از تورم بخواهد باقیمانده درآمدش را به چیزی باارزش تبدیل کند باز مالیات چی به سراغش می آید تا جلوی سفته بازی! او را بگیرد. خودرو و ماشین و ملک هم در امان نیست. اینها را بگذاریم کنار عوارض مختلف که اگر از خدمات مشخصی استفاده کرد باید بپردازد. مالیات های بیشتر هم در راهند که حسب مورد دولتی ها رعایا را تیغ بزنند. معمولا پروپاگاندا خالی کردن جیب مردم با گیر دادن به پزشک و طلا فروش و ... شروع می شود و دولت فخیمه نقش منجی فقرا را بازی می کند!

در مورد مالیات توجیهات زیاد تراشیده اند ولی گفته می شود عمده کاربرد آن تامین هزینه های عمومی است، اما سوال اصلی بی پاسخ می ماند، حد معقول این هزینه ها چقدر است؟ علی الاصول وقتی مردم پولی می دهند باید بتواند بر هزینه کرد آن نظارت کنند، چیزی که با این اوضاع صلح مسلح میان مردم و دولت شوخی است! طبیعی است که آدم عاقل بگوید پولم در جیب خودم باشد بهتر است تا آن را در جیب های گشاد دولتی ها بریزم تا برای خوشایند بالادستی هایشان آن را حرام کنند. چرا باید خرج دولتی را بدهیم که هر سال حداقل 40 50 درصد از جیب رعایا با تورم بر می دارد و البته عایدات نفت را هم به فنا می دهد؟ امیدی هم که به آینده نیست و فقط دنبال پول زور است.

سرقت سرقت است و فرقی نمی کند سارقان مردان نقاب پوش باشند یا کت و شلوارپوش های یقه بسته دولت، حاصل کاری یکی است! سوال اینجاست مگر دولت باید بتواند از همه چیز با هر نرخی مالیات بگیرد؟ شاید بشود برای مالیات حداقلی برای انجام وظایف «ذاتی» دولت نظیر امنیت و قضا توجیهی داشت ولی مثلا چرا باید مردم را برای حفظ ارزش مالشان تنبیه کرد؟ وقتی دولتی با سیاست خارجی فشل و مداخله گری حداکثری فضای نااطمینانی را دامن زده چرا باید بتواند مردم را برای این ناکارآمدی تنبیه کند؟

متاسفانه جامعه ایرانی در مقابل موج غارت دولت بی دفاع مانده است؛ دوست گرامی آقای الیاسی در نوشته زیر پیشنهاد کرده اند که جامعه باید بتواند به غارتگری دولت واکنش نشان دهد و از تجربه تی پارتی در امریکا یاد کرده اند؛ نگارنده هر چند به اصلاح امور امیدی ندارد ولی اطلاع از تجارب جهانی می تواند به ارتقای معلومات ایرانی جماعت کمک کند. اگر بناست اصلاحی در قانون اساسی رخ دهد شاید مهمترینش این باشد که دولت نتواند از همه چیز و به هرشکلی مالیات بگیرد؛ الله اعلم.
.
نشانی "اقتصادبازار" در شبکه‌های اجتماعی:

?https://instagram.com/EghtesadBazar

? کانال اقتصادبازار
?t.me/EghtesadBazar

? سر مقاله آخرین شماره اکونومیست درباره نسل Z

Generations Z
Reasons to be cheerful about Young

یک نسل گسترده از جوانان در حال شکل گیری است. به طور جهانی، حدود ۲ میلیارد نفر بین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲ متولد شده‌اند و جزء "نسل Z" هستند. در آمریکا و بریتانیا، این گروه یک پنجم از جمعیت را تشکیل می‌دهند که با جمعیت بومرها رقابت می‌کنند؛ در حالی که در هند و نیجریه، جوانان به طور قابل توجهی بیشتر از سالخوردگان هستند. برای هر نسل، یک روایت ساده وجود دارد: بومرها مقارن با فراوانی پساجنگ و میلنیال‌ها همزمان با تجربه بحران مالی سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹. برای نسل Z، دیدگاه متداول این است که گوشی‌های هوشمند آن‌ها را ناراحت کرده و آینده‌ی تلخ‌تری را پیش روی آن‌ها قرار داده است.

در جوامع غربی، بیشتر مردم معتقدند که کودکان امروزی نسبت به والدینشان در گذشته، شانس بهتری در زندگی نخواهند داشت. جوانان نیز از مسائلی مثل مشکلات در خرید مسکن و تغییرات آب و هوایی نگرانند. علمای اجتماع نگران هستند که نسل Z، که بیشترین زمان خود را در فضای مجازی سپری کرده‌اند، اکنون تحت تأثیر اضطراب و افسردگی قرار دارند. برخی سیاستمداران در آمریکا و بریتانیا به ممنوعیت استفاده از گوشی‌های هوشمند و محدودیت رسانه‌های اجتماعی برای کودکان زیر ۱۶ سال فکر می‌کنند.

همه‌ این موارد می‌توانند باعث شود که به نسبت به نسل Z احساس امیدواری کمتری داشته باشیم. اما وقتی به دنیا و به معیارهای گسترده‌تری نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که جوانان زومر از سرنوشت تلخی رنج نمی‌برند. در بسیاری از جنبه‌ها، آن‌ها به خوبی عمل می‌کنند:

حدود چهار پنجم جمعیت ۱۲ تا ۲۷ ساله جهان در اقتصادهای نوظهور زندگی می‌کنند و به لطف رشد و گسترش فناوری، از وضعیت بهتری نسبت به والدین خود برخوردارند.
اما در برخی مناطق، نگرانی وجود دارد که پیشرفت سریع دهه‌های گذشته ممکن است تکرار نشود. این اضطراب در چین مشهود است.

نسل Z به درستی مهارت‌هایی کسب می‌کنند که قابل بازاریابی هستند. بیشتر از آن‌ها به دنبال مطالعه رشته‌های علوم، مهندسی و پزشکی هستند؛ در حالی که علوم انسانی از رواج خارج شده‌اند.

به طور واضح، نسل Z در حال تحول دادن جهان کاری است. آن‌ها قدرت مذاکره دارند - و این را می‌دانند. بسیاری از میلنیال‌ها در سایه بحران مالی جهانی بزرگ شدند و از درخواست افزایش حقوق اجتناب می‌کردند. به‌نظر می‌رسد که نسل Z کمتر نگرانی درباره ترک شغل برای فرصت بهتر یا زندگی لذت‌بخش دارند.

نسل Z، با توجه به علاقه بیشترشان به مسائل اجتماعی و محیط زیست، ممکن است تأثیرات مهمی در جوامع بگذارند. این جوانان کمتر به سرگرمی‌های شبانه‌روزی و مصرف مواد مخدر توجه می‌کنند و زندگی غیرمسئولانه‌ای ندارند. البته این تفاوت‌ها ممکن است باعث افزایش احساس تنهایی و کاهش ارتباطات حضوری و کاهش روابط جنسی شود. همچنین، نرخ‌های گزارش شده از اضطراب و افسردگی در برخی مناطق در حال افزایش است، اگرچه این افزایش ممکن است ناشی از افزایش آگاهی از مشکلات روانی باشد.

نسل Z به طور چشم‌گیری در جهان کاری و اجتماعی تأثیر گذاشته‌اند. آن‌ها دارای مهارت‌ها و قدرت‌هایی هستند که به آن‌ها امکان می‌دهد نقش مهمی در جوامع و بازار کار ایفا کنند. این جوانان دارای اراده‌ی قوی‌ای هستند و ترجیح می‌دهند از فرصت‌های بهتری در زندگی استفاده کنند. از طرف دیگر، افراد میانسال ممکن است به دلیل تجربیات گذشته‌ی خود نگران شکل‌گیری جوانان Z و تأثیراتی که بر جوامع دارند، باشند. اما در آخر، اگر این تحولات به نفع جامعه باشد و فرصت‌های بهتری برای همه افراد ایجاد شود، آن‌ها هم می‌توانند از این فرصت‌ها بهره‌مند شوند.

نسل Z به طور گسترده‌تری به فضای مجازی و فناوری‌های روزمره وارد شده‌اند. سرعت فراگیری تلفن‌های هوشمند و برنامه‌های رسانه اجتماعی سبب شده تا این جوانان به دنبال راه‌هایی برای مدیریت بهتر و سازنده‌تر از فضای مجازی بگردند. اینکه آیا این فضای مجازی به نفع آن‌ها است یا ممکن است بر روی روانشان تأثیر منفی بگذارد، یک موضوع مورد بحث است. به هر حال، آن‌ها به تدریج به شکل‌گیری روش‌هایی برای استفاده بهینه از فضای مجازی می‌پردازند تا از مزایا و معایب آن به بهترین شکل ممکن استفاده کنند.

در گذشته، فناوری‌های نوین همیشه همراه با مشکلاتی مواجه بوده‌اند. به همین ترتیب، استفاده از فضای مجازی نیز نیازمند تعادل و مدیریت صحیح است.

با انجام اقداماتی مانند اطلاع‌رسانی به جوانان درباره مخاطرات موجود در فضای مجازی، ارائه آموزش‌های مرتبط با مدیریت زمان و تنظیم حدود استفاده از رسانه‌های اجتماعی، می‌توان از بروز مشکلات روانی و اجتماعی جلوگیری کرد و از مزایای این فناوری به بهترین نحو بهره برد.
اکونومیست
.
نشانی "اقتصادبازار" در شبکه‌های اجتماعی:

?https://instagram.com/EghtesadBazar

? کانال اقتصادبازار
?t.me/EghtesadBazar

? خط قرمز
فروش رژ لب چگونه به شاخصی برای یک اقتصاد بحران‌زده تبدیل شد؟

✍️الهام حمیدی
وقتی صحبت از تحلیل‌های اقتصادی می‌شود در کنار انواع و اقسام تحلیل‌های تکنیکال، فاندامنتال و بررسی شاخص‌ها و آمارها، رویکردهای نامتعارفی از تحلیلگران می‌بینیم که در نوع خودشان بسیار جالب توجه هستند. آنها برای پیش‌بینی وضعیت اقتصادی به شاخص‌های عجیب و کمتر شنیده‌شده‌ای متوسل می‌شوند که شاید به‌تنهایی معتبر نباشند، ولی در کنار سایر شاخص‌ها می‌توانند تحلیل نسبتاً دقیقی از وضعیت اقتصادی ارائه دهند. یکی از آنها شاخص رژ لب یا پدیده رژ لب (Lipstick Effect) است.

نام این شاخص را اولین‌بار لئونارد لودر، مالک و مدیر برند لوازم آرایش استی لودر، پیشنهاد کرد. در سال 2001 که اقتصاد آمریکا در حال ورود به دوران رکود بود، آمار فروش محصولات آرایشی این برند و به‌خصوص فروش رژ لب‌های آن ناگهان بالا رفت. تحلیل لئونارد از مشاهده این روند این بود که برخلاف اینکه مصرف‌کنندگان در زمان بحران مالی در خریدهای غیرضروری بسیار محتاطانه عمل می‌کنند اما حاضرند برای تجملات مقرون‌به‌صرفه، پول خرج کنند.

او مدعی شد که میزان فروش محصولاتی مانند رژ لب می‌تواند به‌تنهایی شاخصی برای محک زدن شرایط اقتصادی باشد؛ هرچه اقتصاد بی‌ثبات‌تر، فروش لوازم آرایش به‌خصوص رژ لب بیشتر. البته با نگاهی به پیشینه تاریخی فروش لوازم آرایش می‌بینیم که شاید فرضیه لودر چندان هم بیراه نباشد، زیرا در بحران‌های اقتصادی سال‌های قبل، مانند بحران اقتصادی دهه 30 یا رکود دهه 90 فروش این محصولات بیشتر شده بود.
?تجارت فردا
.
نشانی "اقتصادبازار" در شبکه‌های اجتماعی:

?https://instagram.com/EghtesadBazar

? کانال اقتصادبازار
?t.me/EghtesadBazar

? روند تورم ایران از نگاه بانک جهانی

پیر شدن تدریجی جمعیت کشور، مهاجرت چشمگیر کارمندان با مهارت و نرخ کاهشی تولد، نه‌تن‌ها بر چشم‌انداز رشد اثرگذار است بلکه سیستم بازنشستگی که همین حالا هم درحال تقلاست را تحت فشار قرار می‌دهد.

چالش‌های بخش مالی، ازجمله سرمایه کم در بخش بانکی و کمبود نقدینگی، نیز چشم‌انداز رشد ناشی از بخش خصوصی را محدود کرده است.

به گفته بانک جهانی، اقتصاد ایران در سال گذشته (۲۰۲۴-۲۰۲۳) حدود ۵.۱ درصد رشد داشته که عمدتا ناشی از بخش نفت و خدمات بوده است. ارزش افزوده بخش نفت در سال گذشته بیش از ۱۷ درصد رشد داشته که ناشی از رونق بازار جهانی و موفقیت در بازاریابی صادرات نفت از جمله از طریق تخفیف قیمتی بوده است. بخش غیرنفتی نیز رشد قوی ۳.۸ درصدی را نشان داده است که سبب شده اشتغال در سه ماهه سوم سال گذشته به سطح پیش از کرونا باز گردد، چرا که ایجاد اشتغال حدود ۳ درصد رشد کرد و نرخ بیکاری به کمترین رکورد خود یعنی ۷.۶ درصد رسید.

با وجود کاهش اندک تورم در یازده ماهه ۲۴-۲۰۲۳ تورم همچنان بالای ۴۰ درصد باقی ماند. تحلیلگران بانک جهانی، کاهش تورم را به کاهش انتظارات تورمی، تقویت امید به پیشرفت گفتگو‌های هسته‌ای و سیاست پولی انقباضی نسبت داده‌اند.

تورم کل و تورم هسته ایران در این دوره به ترتیب ۴۱.۶ و ۴۱.۴ درصد بوده‌اند که دلایل اصلی آن قیمت‌های بالای مواد غذایی و هزینه‌های مسکن بوده است. برای مهار تورم، بانک مرکزی ایران اقداماتی را آغاز کرده است، ازجمله محدود کردن رشد ترازنامه بانکی، افزایش ذخایر الزامی برای بانک‌های پرخطر و افزایش سپرده و سود بین بانکی.

در فاصله سال‌های ۲۱-۲۰۲۰ و ۲۳-۲۰۲۲ با بهبود اقتصاد، فقر کاهش داشته است. در طول دو سال، فقر - که با خط فقر ۶.۸۵ دلار امریکا سنجیده می‌شود- به طور کــلی ۷.۴ درصد کاهش داشته است و در ۲۳-۲۰۲۲ بـــه حدود ۲۲ درصــد رسیده است. به طوری که ۶.۵ میلیون نفر از مردم از فقر رها شده‌اند. برای خط فقر ۳.۶۵ دلاری درآمد‌های متوسط پایین، فقر تا ۲.۲ واحد درصد کاهش یافته و به ۳.۸ درصد رسیده است.

براساس پیش‌بینی بانک جهانی، رشد تولید ناخالص داخلی واقعی ایران از سال ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۶ به طور متوسط ۲.۸ درصد خواهد بود. انتظار می‌رود افزایش اولیه در تولید نفت و صادرات در ۲۰۲۳ با اثر سرریز مشابهی در بخش غیرنفتی تاحد زیادی کاهش یابد. عواملی، چون کاهش تقاضای جهانی، ادامه تحریم‌ها، کمبود انرژی، محدودیت‌های نقدینگی، کمبود سرمایه‌گذاری و تنش‌های ژئوپولتیک نیز بیشتر به این چشم‌انداز کمک می‌کند.

در حالی که انتظار می‌رود تورم بیشتر کاهش یابد، همچنان در سطح بالایی خواهد ماند. با وجود برنامه‌های دولت برای تجمیع بودجه در سال جاری، انتظار می‌رود فشار‌های مالی ادامه یابد که منجر به کمبود‌های مالی شده و به مخارج خارج از بودجه اضافه می‌کند. همچنین انتظار می‌رود به دنبال کاهش قیمت کالا‌های پایه و افزایش رقابت جهانی در بازار‌های مهم، مازاد حساب جاری ایران به تدریج کاهش یابد.
.
نشانی "اقتصادبازار" در شبکه‌های اجتماعی:

?https://instagram.com/EghtesadBazar

? کانال اقتصادبازار
?t.me/EghtesadBazar

? مرگ، گشاینده‌ی درهاست

✍️ محمدحسین باقی
در دورانی که مائو بر مسند قدرت بود و عنان چین را در دست داشت، چهره‌های برجسته‌ای مانند چوئن لای و دنگ شیائوپینگ هم در سطوح میانی و بالای قدرت ایفای نقش می‌کردند؛ هرچند زیر سایه‌ی مائو. در روایت «عِزرا ووگل» آمده است که مائو فردی دمدمی‌مزاج بود و در «لحظه» فرد را از عرش به فرش می‌رساند و بالعکس. در یکی از این لحظات بود که دنگ ناگهان خلع و سه سال به جیانگشی تبعید شد تا هم با اندیشه‌های مائو بیشتر آشنا شود (یعنی مجبور به مطالعه‌ی آثار مائو شود) و هم به خودانتقادی بپردازد و دریابد که اشتباهاتش در کجا بوده و چه کرده که به کام «صدر مائو» خوش نیامده است.

در چنین شرایطی، شخصیت‌های سیاسی دست‌به‌عصا حرکت می‌کردند و هر اقدامی را می‌بایست با اندیشه‌های مائو تطبیق می‌دادند مبادا با اندیشه‌های ناب «صدر مائو» زاویه داشته باشد. اندیشه‌های مائو همواره ملاک و معیاری بود که تمام طرح‌های توسعه‌ای و تمام فرامین اداری باید به محک آن زده می‌شد و اگر این طرح‌ها سر سوزنی با آن اندیشه‌ها اختلاف داشت، یا دور انداخته می‌شدند یا با مسئولان مربوطه برخورد می‌شد (تبعید یا کار اجباری).

با درگذشت چوئن لای و به قدرت رسیدن دنگ، مائو همچنان بر جریان امور نظارت داشت. او برای فرار از طرح‌های ویرانگرانه‌ی خود اختیاراتی به دنگ داده بود و دنگ هم برای جلب رضایت مائو چاره‌ای نداشت جز اینکه راه میانه‌ای از لابلای اندیشه‌های ارباب بیابد تا هم دل «صدر» شاد شود و هم راهی برای توسعه‌ی چین و برون‌رفت از بن‌بست توسعه بیابد.

در نهایت، مرگ مائو پرنده را از قفس آزاد کرد و بندهایی که او بر پای چین زده بود یکی‌یکی باز شد. مائو و اندیشه‌هایش به «صندوقچه»ی تاریخ سپرده شدند. چینی‌ها تمایلی به گشودن این صندوقچه ندارند زیرا برایشان یادآور خاطرات شوم انقلاب فرهنگی و کشتارهایی بود که در آن دوران رخ داده بود. فقط در یک مورد یعنی طرح «جهش بزرگ روبه‌جلو»ی مائو نزدیک به سی میلیون نفر کشته شدند.

مرگ‌ومیرهای مربوط به راهپیمایی بزرگ، قحطی‌های گسترده، تبعیدهای منجر به مرگ، اردوگاه‌های کار اجباری و ... بماند.
شاید مرگ بتواند راهگشا باشد و برخی اندیشه‌های ویرانگر را برای همیشه به بایگانی تاریخ بسپارد.
.
نشانی "اقتصادبازار" در شبکه‌های اجتماعی:

?https://instagram.com/EghtesadBazar

? کانال اقتصادبازار
?t.me/EghtesadBazar

? پایان عصر شبکه‌های اجتماعی؟
مقاله اکونومیست

«شبکه‌های اجتماعی دیگر چندان اجتماعی نیستند»؛ این ایده یادداشتی است که هفته‌نامه اکونومیست منتشر کرد که خلاصه آن را می‌خوانید:

بیش از ۲۰ سال از زمانی که فیس‌بوک متولد شد و دنیای جدیدی را خلق کرد، گذشت؛ اما حالا پس از ۲۰ سال از فراگیر شدن شبکه‌های اجتماعی، آن‌ها دستخوش دگرگونی عمیقی شده‌اند که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. جادوی عجیب شبکه‌های اجتماعی آنلاین ترکیب تعاملات شخصی با ارتباطات جمعی بود. اکنون این ترکیب، دوباره به دو قسمت تقسیم شده است. حالا مشاهده آخرین وضعیت دوستان در شبکه‌های اجتماعی جای خود را به ویدیوهایی از افراد غریبه داده است که شبیه تلویزیون است.

پست‌های عمومی به طور فزاینده‌ای به گروه‌های بسته در پیام‌رسان‌ها منتقل می‌شود. شبکه‌های اجتماعی در حال تحول هستند و همین امر اکنون مشکلاتی را ایجاد کرده است. از سال ۲۰۲۰، سهم آمریکایی‌هایی که می‌گویند از انتشار مطالب مربوط به زندگی روزانه‌شان به صورت آنلاین لذت می‌برند از ۴۰ درصد به ۲۸ درصد کاهش یافته است.

از زمان تغییر جهت شبکه به سمت سرگرمی، اخبار تنها ۳ درصد از آنچه مردم آن می‌بینند را تشکیل می‌دهد. در سراسر شبکه‌های اجتماعی، تنها ۱۹ درصد از بزرگسالان داستان‌های خبری را به اشتراک می‌گذارند که در مقایسه با سال ۲۰۱۸ کاهش ۲۶ درصدی داشته است.

چراغ‌های «میدان شهر دیجیتال» در حال خاموش شدن است. البته برخی از نتایج این اتفاق خوشایند است. فعالان سیاسی می‌گویند که برای جلب نظر گروه‌های خصوصی در پلتفرم‌هایی نظیر واتس‌اپ یا تلگرام، باید پیام‌های خود را ملایم‌تر کنند. یک پست تحریک‌آمیز که ممکن است در توئیتر به‌خوبی لایک بگیرد، ممکن است در گروه واتس‌اپی والدین مدرسه دافعه ایجاد کند.

اکنون به‌نظر می‌رسد که گروه‌های تلگرامی یا واتس‌اپی، برای سلامت روان نوجوانان مناسب‌تر باشد چرا که زندگی‌شان در فضای عمومی مورد تجزیه و تحلیل دیگران قرار نمی‌گیرد.علاوه بر این، پیام‌رسان‌هایی نظیر واتس‌اپ و تلگرام از این جهت مفیدترند که پست‌ها را بر اساس ترتیب زمانی نشان می‌دهند نه بر اساس الگوریتمی که ایجاد هیجان کند و این نیز برای سلامت روان بهتر است.

به نظر می‌رسد الگوریتم‌های شبکه باز (توئیتر و اینستاگرام) با هوش مصنوعی و بر مبنای رفتار کاربران هدایت می‌شوند، افراطی‌ترین ویدیوها را پخش می‌کنند تا واکنش مخاطب را بگیرند.

در گذشته، برای اینکه چیزی در یک شبکه اجتماعی وایرال شود، مردم مجبور بودند آن را به اشتراک بگذارند اما اکنون آنها آن را صرفاً با تماشا کردن یک ویدئو، به وایرال شدن آن کمک می‌کنند، زیرا الگوریتم‌های شبکه‌های اجتماعی به محتوایی که بیشترین تعامل را جذب می‌کند، پاداش می دهد.

این شرایط جدید به کسانی مانند تاجران اطلاعات نادرست، سود خواهد رساند چرا که آن‌ها بهتر می‌توانند از مخاطب واکنش بگیرند.
.
نشانی "اقتصادبازار" در شبکه‌های اجتماعی:

?https://instagram.com/EghtesadBazar

? کانال اقتصادبازار
?t.me/EghtesadBazar