لااقل روزی مرا دوست داشتی..

راستش کتابمان را بستم. خسته شدم، مچ‌هایم درد گرفت آنقدر نوشتم و ما به هم نرسیدیم. حالا می‌توانی مرا در فهرست بلند بالای عشاقت جا بدهی و به همگان بگویی به قدر کافی تلاش نکرد. اگرچه که این مدعا با حقیقت فاصله‌ها دارد.
من هم شاید کتاب دیگری را از سر گرفتم، و شاید هم دیگر هرگز دستم به قلم نرفت و هر روز را خیره به کتاب نصفه و نیمه‌ی خودمان که در طبقه‌‌ای از کتابخانه خاک می‌خورد سپری کردم.

Forward this message, and I'll make a mini Autumn playlist for you based on your music taste

در آخرین نامه‌اش به او نوشت:
آخرین امیدم هم نسبت به تو نابود شد.
خیالت راحت شد؟ حالا با خیال آسوده دور شو.

داستان‌هایی که مردم از تو می‌گویند چیست؟