-

سوشال مدیا باعث شده که فکر کنیم کتاب باید خیلی خفن و هیجان‌انگیز و فانتزی باشه.
در صورتی که کتاب‌ها مثل ما آدم‌ها هستند. با هم متفاوت‌اند و همین تفاوت‌ها دنیاشون رو زیبا کرده... امروزه همونطور که آدم‌ها با عمل‌های زیبایی و تقلید از اینستاگرام و بعضاً تلگرام، شبیه به هم شدند دقیقا دارند همین بلا رو سر کتاب‌ها هم میارند... همه ی محتواهای تبلیغی اغلب مثل همن... شاید من و امثال من دلمون بخواد کتاب‌های ایرانی‌نویس رو بخونیم، چرا به سلیقه ی خوانشِ ما توجه نمیشه؟

فردا هم شنبه اس هم اول ماهه هم اول فصله، بنظرم روز خوبی برا انجام کارای جدیده:)))

برای “هوژین“ دختر شاعر و کتاب‌خون که با قلمی از جنس خیال و قلبی پر از عشق به این جهان قدم گذاشته‌ی. تو که از دنیای کلمات و اشعار به اینجا آمده‌ی، بی‌شک رنگ سبز زندگی رو با خود آوردی؛ رنگی که نماد رشد، تازگی و امیده. تو همانند پروانه‌ی هستی که تو جنگل‌های…

برای “هوژین“
دختر شاعر و کتاب‌خون که با قلمی از جنس خیال و قلبی پر از عشق به این جهان قدم گذاشته‌ی.
تو که از دنیای کلمات و اشعار به اینجا آمده‌ی، بی‌شک رنگ سبز زندگی رو با خود آوردی؛
رنگی که نماد رشد، تازگی و امیده.
تو همانند پروانه‌ی هستی که تو جنگل‌های خیال پرواز می‌کنی،
با بال‌هایی رنگارنگ که هر کدام داستانی برای گفتن دارن.
تو دنیایی که گاهی خاکستری و بی‌روح به نظر می‌رسه، تو با حضور سبز و پر از زندگی‌ات، همچون نسیمی تازه و دل‌انگیز، روحیه‌ی تازه‌ی به اطرافیانت می‌بخشی.
نوشته‌هات، شعرهات، و حتی نگاهی که به دنیا داری، همگی نشان از عمقی دارند که تنها تو کتاب‌ها می‌توان یافت.
تو که عاشق شعر و داستانی، بی‌شک می‌دونی که هر لحظه از زندگی، فصلی از یه کتابه که باید با دقت و عشق خونده بشه. شاید تو اومدی تا به ما یادآوری کنی که زندگی نیز همانند یه کتاب، پر از فراز و نشیبه و تو هر صفحه‌ش، درسی نهفته‌‌.
امیدوارم که همچنان با قلبی پر از شور و شوق به نوشتن ادامه بدی و با کلماتت، جهانی زیباتر و پر از رنگ‌های سبز و پروانه‌ای بسازی.
تو الهام‌بخش بسیاری هستی و حضورت تو این دنیا، نعمتیه که باید قدرش رو دونست❊ ֹ

از طرف ریحانا?

بعد از مدتی سکوت بازمیگردم... این کارِ هر فصلِ من است... نبردی از سر میگذرانم، شوقی متولد میکنم و دوباره و دوباره قلم را احیا... هوژینم دیگر... توقعی جز این نیست...

هنرم:)

ورق زدنِ تو و خواندنِ فصل به فصلت اعجابِ هر روزِ من‌ست...غنچه ی باغِ دلم! آنقدر بعیدی که شمردنِ گلبرگ‌هایت آرزویی دیرینه‌ست کنجِ آغوشم ولیکن من، من از این دوردست‌ها حافظم جان تو را... مبادا احساسِ تنهایی کنی..؛

.◝کلماتی مُرده در انتظارِ تو، برای زندگی◜.