**ဖိလစ်ပိုင်နိုင်ငံတွင် မျောက်ကျောက်ရောဂါ ပိုးကူးစက်ခံရသူ (၃)ဦးကို ထပ်မံတွေ့ရှိသဖြင့်  မျောက်ကျောက်ရောဂါ ဖြစ်ပွားသူ ၁၇ ဦးအထိ ရှိလာပြီဖြစ်

ဖိလစ်ပိုင်နိုင်ငံ၌မျောက်ကျောက်ရောဂါပိုးကူးစက်ခံရသူသုံးဦးကိုထပ်မံစစ်ဆေး တွေ့ရှိခဲ့ရာ နိုင်ငံအတွင်း ရောဂါဖြစ်ပွားသူပေါင်း ၁၇ ဦးအထိ ရှိလာခဲ့ကြောင်း ကျန်းမာရေးဝန်ကြီးဌာနက  အတည်ပြုပြော ကြားသည်။

မျောက်ကျောက်ရောဂါ ကူးစက်ခံရသူ သုံးဦးသည် မနီလာမြိုတော် တောင်ဘက် ပိုင်းမှ အသက် ၂၉ နှစ်အရွယ် အမျိုးသား တစ်ဦး၊ အသက် ၃၄ နှစ်အရွယ် အမျိုးသား တစ်ဦးနှင့် အသက် ၂၉ နှစ်အရွယ် အမျိုးသားတစ်ဦး တိုဖြစ်ကြောင်း ဖိလစ်ပိုင်ကျန်းမာရေးဝန်ကြီး တီယိုဒိုရို ဟာဘိုဆာက ပြောကြားသည်။

အဆိုပါသုံးဦးတွင် ယခင်ရောဂါကူးစက်ခံရသည့် လူနာငါးဦးကဲ့သိုပင် MPXV clade II မျောက်ကျောက် ဗိုင်းရပ်စ်ကူးစက်မှုများ တွေ့ရှိရကြောင်း ဟာဘိုဆာက ဆက်လက်ပြောသည်။

နိုင်ငံအတွင်း၌ ၂၀၂၂ ခုနှစ် ဇူလိုင်လမှ လက်ရှိအချိန်အထိ မျောက်ကျောက်ရောဂါ ကူးစက်ခံရသူ ၁၇ ဦးရှိပြီး ယင်းတိုအနက် ကိုးဦးမှာ ရောဂါမှ ပြန်လည်သက်သာခဲ့ပြီး ကျန် ရှစ်ဦးမှာ ရောဂါလက္ခဏာများ ခံစား နေရကြောင်း ဆင်ဟွာ သတင်းတွင် ဖော်ပြချက်အရ သိရသည်။**

MI 35 က တစ်နေကုန်ပျံနေလို့မှမရတာ။ ရဟတ်ယာဉ်တွေကို ဝေဟင်မှာ ဆီဖြည့်တာလည်း မြန်မာနိုင်ငံမှာ မရှိလောက်ပါဘူး။ ? #AungMoeKyaw

ဖုန်းဘေနဲ့ ကြည့်ရတဲ့သူတွေအတွက် အသံသီးသန့် နားဆင်ဖို့ဖြစ်ပါတယ်။
#AungMoeKyaw

အမေ့ပါးပြင်ပေါ်တွင် မျက်ရည်စတွေ စီးကျလာပြီး မပီမသရေရွတ်ကာ ငိုကျွေးနေတော့သည်။

အမေဘာတွေ ပြောချင်နေလည်း ကျွန်တော်သိပါတယ်။ အမေထားချင်တဲ့ဘဝကို ကျွန်တော်မက်မောပါတယ်။ လက်ရှိ အမေနဲ့အတူ ဖြစ်တည်နေတဲ့ဘဝကိုလည်း ကျွန်တော်ခုံမင်ပါတယ် အမေရယ်....။

တစ်ကိုယ်လုံး နာကျင်ကိုက်ခဲခြင်းကြီးစွာနှင့် နိုးထရသည့်မနက်ခင်း။

မိုးသည်ကား ရွာနေဆဲ....

မိုးရေးစက်တွေကို ကျွန်တော် မုန်းမိပါသည်။

သို့သော်လည်း မိုးရေစက်ပေါင်းများစွာ ကျွန်တော့်ကို ခုန်ပေါက် ပက်ဖြန်းနေကြသည်။

အဖြူရောင် သတ္တုချိုင်းထောက်ကို အားပြုရင်း လမ်းလျှောက်နေမိသည်။

ထိုခရီး မည်မျှ ရှည်လျားမည်ကို ကျွန်တော်မသိ။

"ကွမ်းယာတွေရမယ် ကွမ်းယာတွေ"
"အစ်ကိုရေ ကွမ်းယာလေးအားပေးပါဦး"

The End

#aungmoekyaw

"အားပေးကြပါဦး"

မိုးကလည်း သည်းလိုက်တာ အမေရာ.....
ဒီပုံအတိုင်းဆို ဒီနေ့ အဆင်ပြေပါ့မလား မသိပါဘူး
ကိုးရီယားစောင် ညစ်နွမ်းနွမ်းလေးအောက်က ဖျော့တော့တော အမေ့ဆီက တုန့်ပြန်မှုမရှိ။

အာရုံတက်ခါစ အလင်းရောင် အနည်းအငယ်ရလာပြီမို့ ဖယောင်းစက်အထပ်ထပ်နှင့် နို့ဆီဗူးအဟောင်းလေးပေါ်မှ ဖယောင်းတိုင်မီးအတိုလေးကို ငြှိမ်းသက်လိုက်သည်။
ညပိုင်း ထွန်းရန် ကျန်သေးသည်မဟုတ်ပါလား...။

ဆန်ပြုတ်အနည်းအငယ် သောက်ပြီးပြီမို့ အမေသည် နေ့တစ်ဝက်ခန့် ဆာလောင်မှုကို အံတုနိုင်ပေဦးမည်။

မိုးတစိမ့်စိမ့်ကြား အမေ့ကို ထားခဲ့ရမှာ စိတ်မချသော်လည်း အမေ့အတွက်သာ ရုန်းကန်ရဦးမည်မို့ ပလက်စတစ် မိုးကာ အပိုင်းလေး ကျောလုံရုံမျှဖုံး ကျန်သည့်မိုးကာ အစကို ကွမ်းယာ ဆေးလိပ်နှင့် တိုလီမိုလီများ စုပေါင်းထည့်ထားသည့် ဈေးဗန်းငယ်လေးကို ဖုံးအုပ်ကာ မိုးရေထဲ တိုးထွက်ခဲ့ရပါတော့တယ်။
ရုံးတက်ချိန် ဈေးသွားချိန်အမှီ မီးပွိုင့်ကို အမှီသွားရပေဦးမည်။

မိုးသားတိမ်လိပ်တို့ အထပ်ထပ်ကြားမှ ခုန်ပေါက်ဆင်းသက်လာသည့် မိုးပွင့် မိုးစက်တို့၏ ရိုက်ခက်မှုကို ဟောင်းနွမ်းနေသည့် ဦးထုပ်အစုပ်လေးက အကာအကွယ်မဖြစ်လှပေ။

တစ်ခဏလေးအတွင်းမှာ ရွှဲရွှဲစိုသွားသော်လည်း ကျောတွင်ရှိသော ပလက်စတစ်မိုးကာစလေးကြောင့် အနည်းအငယ်မျှ သက်သာရာရပါသည်။
အစိမ်း အဝါ အနီနှင့် ကျွန်တော်နားမလည်သည့် နံပါတ်အချို့ လှုပ်ရှားလင်းလက်နေသည့် မီးပွိုင့်ကြီးအောက်ကို ရောက်ချိန်တွင် ခိုက်ခိုက်တုန်နေရှာပြီ။

တစ်ခါတစ်လေ ထိုမီးပွိုင့်ကြီး မလင်းပါက ကားကြီး ကားငယ် အသွယ်သွယ်တို့သည် ဟွန်းသံတညံညံဖြင့် ပိတ်ဆို့နေတက်သည်။

ထိုအချိန်သည် ကျွန်တော့်အတွက်အကောင်းဆုံး အခွင့်အရေးသာဖြစ်သည်။

"ကွမ်းယာယူဦးမလား အစ်ကို"
လမ်းထိပ်ကွမ်းယာဆိုင်က ကိုဖိုးအေးထံမှ သင်ယူထားသော ကွမ်းယာနည်းပေါင်းစုံဖြင့် မိုးမလင်းခင် ထုပ်ပိုးထားသော ကွမ်းယာများ အားလုံးကုန်အောင် ရောင်းချနိုင်မှသာ သားအမိနှစ်ယောက်၏ ဝမ်းရေးဖြေရှင်းနိုင်မှာဖြစ်ပါတယ်။

ဆေးလိပ်က ထင်သလောက် မရောင်းရပေ။
ယခုကဲ့သို့ မိုးသည်းသည့် ရက်များတွင် ဆေးလိပ်တစ်ဗူးကို တစ်ပတ်မျှ ရောင်းရသည်။ မိုးစက် မိုးပေါက်များ ထိမှန်မှုကြောင့် ပျက်စီးသွားတက်ပြီး အမြတ်မကျန်လှပါ။
"ကွမ်းယာတွေ ဆေးလိပ်တွေရမယ် ကွမ်းယာတွေ ဆေးလိပ်တွေ"
ရောင်စုံ ဆိုဒ်စုံ ကားတွေကြားထဲတိုးဝေ့ရင်း တကြုပ်ကြုပ်မြည်နေသည့် ဝမ်းကို မေ့လျော့နေမိတော့သည်။
"ဟိုကောင်လေး သေသွားချင်လို့လား ကားကွ တိုက်ရင် သေတက်တယ်"
ကားကြီးကြီး တစ်စီးပေါ်မှ ဦးလေးကြီးတစ်ယောက်၏ ဟိန်းဟောက်သံ။
သိမ်ငယ်စိတ်ဖြင့် ဝမ်းနည်းမိသွားသော်လည်း မိမိမော့ကြည့်နေသည့် ဦးလေးကြီးမှာ ခက်ထန်မာကြောစန်အပြည့်။
ခက်ထန်မှု၊ ပြုံးရွှင်မှု၊ အထင်သေးမှု၊ အပြုံးမျိုးစုံ အကြည့်မျိုးစုံကို ရင်ဆိုင်ခဲ့ဖူးသူမို့ မဆန်းတော့ပါ။
အမေ...
ကျွန်တော့်ကို မွေးဖွားခဲ့သည်မှာ ၁၃ နှစ်ရှိမို့ အမေ့တာဝန်ကျေခဲ့ပြီ ဆယ်စုနှစ် တစ်ခုကျော် လောကဓံကို အံတုပြီး အမေရုန်းကန်ခဲ့သည်မှာ ပြီးဆုံးခဲ့ပြီ။

နာကျင်စရာ အတိတ်ဆိုးတွေက ပေးခဲ့တဲ့ ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေကြောင့် ယခုရွာနေသော မိုးစက်မိုးပေါက်များသည် သာမန်မျှသာဖြစ်ပါသည်။

"ကွမ်းတစ်ထုပ်ပေး ကောင်လေး"
အတိတ်ဆိုးတွေက ရုန်းကန်နိုးထရင်း မိုးခိုနေသည့် ခရေပင်အောက်မှ ပြေးထွက်သွားသည်။
ထိုးအသံသည် မိမိအတွက် ချိုမြိန်လွန်းလှသည့် အားဆေးတစ်ခွက်ပင်မဟုတ်ပါလား....။

တီး.....တီး....တီ.....တီ

အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ရှုပ်ယှက်ခက်နေသည့် ကားများကြားမှ တိုးထွက်လာသည့် အငှားယာဥ်တစ်စီး.....
ကျွန်တော့်တစ်ကိုယ်လုံး လေပေါ်လွင့်တက်သွားသလိုခံစားရတယ် ကျွန်တော်ခြေထောက်တစ်ချောင်းလည်း ပူလောင်နာကျင်သည့်ဒဏ်ကြောင့် ဘယ်လိုခံစားရမည်ကို မသိတော့....။

"ဒီကလေးတွေကွာ.... ကားလမ်းပေါ်ဘာတက်လုပ်လဲ မသိဘူး"
"သက်သက် လူတွေကို ဒုက္ခပေးတာ"
ဆဲဆို အော်ငေါက်သံတွေ ကားဟွန်းသံတွေကြား ကျွန်တော့်လောကကြီး မှောင်မိုက်သွားပါတော့သည်။

"အမေ.....အမေ"
အလင်းရောင်တစ်ချို့ မျက်လုံးထဲတိုးဝင်သည်နှင့်ပထမဦးဆုံး အော်ငြီးမိသော အသံ။

နေ့တစ်ဝက်မျှ အိပ်ပျော်နေသည်လာ သတိမေ့နေသည်လားမသိ ခြေထောက်တစ်ချောင်းလုံး ပတ်တီးအပြည့် လက်မှာလည်း အပ်များ စိုက်ထားသည်။

ပူပင်သောကများ အပြည့်ဖြင့် လှုပ်ရှားသက်ဝင်နေကြသည့် ထိုအခန်းထဲတွင် ကြာကြာနေချင်စိတ်မရှိ။

ကုတင်ဘေးက စားပွဲကိုမှီပြီး ထောင်ထားသည့် ချိုင်းထောင့်တစ်ချောင်း....။

ညနေစောင်းတော့မည် ခြေထောင့်တစ်ချောင်းလုံး နာကျင်ကိုက်ခဲနေသော်လည်း တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်မှုမရှိသည့် ချိုင်းထောင့်ကို အားပြုရင်း အမေ့ဆီ အပြေးလေး လှမ်းနေမိသည်။

လေရူးတစ်ချက်တစ်ချက် မွှေနှောက် တိုက်ခက်မှုအောက်တွင် မလုံ့တလုံ ကျူးကျော်တဲလေးမှာ ယိုင်နဲ့နဲ့။

အမေ... ဆာလောင်မှုဒဏ်ကို မပီကလာ ပီကလာဖြင့် အော်ဟစ်ငြီးတွားနေပြီ။
ဆန်အိတ်အဟောင်းလေးအတွင်းမှ လက်ကျန် ဆန်လေး အနည်းအငယ်ကို မီးခိုးမှိုင်းတို့ စွဲကပ်နေသည့် ဒန်အိုးထဲကို လောင်းထည့်လိုက်သည် သစ်ကိုင်းခြောက်အနည်းအငယ်ဖြင့် မီးမွှေးကာ ဆန်ပြုတ်တစ်အိုး မြန်မြန်ကျက်ဖို့ ကြိုးစားနေမိသည်။

ခြေထောက်တွင် ပတ်တီးအဖွေးသားဖြင့် ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေနဲ့ကျွန်တော့်ကို နားမလည်နိုင်စွာ အမေငေးကြည့်နေပါသည်။

သပိတ်ကျင်းကို
သူတို့ရသွားပြီဆိုတဲ့သတင်းမှာ
တတကနဲ့ အခြားတပ်တွေကို
သိမ်းလိုက်တယ်ဆိုတာ
မပါပါဘူး မြို့ပေါ်က
စခန်းတွေ သိမ်းတာဖြစ်နိုင်ပါတယ်။
ဒီအတိုင်းဆို ကျောက်မဲ သီပေါလိုပဲ
တပ်က တပ်ထဲမှာ
ရန်သူက မြို့ထဲမှာဆိုတဲ့
သဘောပါပဲ။

#aungmoekyaw