يادته
همیشه بهم میگفتی تو بچه ای
منم دلم میشکست و میگفتم نه نیستم
حالا که فکر میکنم میبینم حق با تو بود
من خیلی بچه بودم
مثل بچه ها واسه کوچیک ترین چیزا ذوق میکردم
مثل بچه ها دروغ بلد نبودم
مثل بچه ها دلم پاک بود و وقتی میگفتم دوستت دارم، يعني واقعا دوستت داشتم
من مثل بچه ها دلم میشکست و مثل بچه ها ۲ دقیقه بعد میبخشیدمت و مثل بچه ها صبحمو با تو شروع می كردم
آره من خیلی بچه بودم
اما تو خيلی بزرگ بودی
دوست داشتنت، حرف زدنت و خيلی چيزای ديگه
تو مثله آدم بزرگا دروغ بود
تو خيلي بزرگ بودی
خيلی خيلی بزرگ !

دیالوگ های باب اسفنجی که حالتو خوب می‌کنه

همیشه چیزی که قلبت میگه رو دنبال کن مگه اینکه قلبت راه اشتباهی رو بره

با خیال پردازی تو میتونی هر چی که میخوای باشی

ما هیچوقت دوستامون رو از دست نمیدیم فقط یاد میگیریم کدوماشون واقعی هستند

هیچکس نمیتونه یه آدم دیگه رو تغییر بده ولی یه نفر می‌تونه دلیلی برای تغییر اون آدم بشه !

‏میدونی بعد از رفتنت از چند نفر سوال کردم " من آدم بدی ام بنظرت؟ " ‏که شاید یکیشون تایید کنه و به خودم بگم حق داشتی بری؟

عادت هایی که باید فراموش کنیم:

۱- نادیده گرفتن نیازهاتون.
۲- منفی حرف زدن با خودتون.
۳- تخریب شخصیت خودتون.
۴- استفاده از سکوت برای فرار از یک وضعیت.
۵- درگیری با خودتون.
۶- خواب نا کافی.
۷- مقایسه خودتون با دیگران.
۸- تلاش برای تغییر دیگران.
۹- تلاش برای برنده شدن در هر بحثی.

حاجی حال یه ایران بده ‌:)!!!!!!

وقتی یکی غمگینه و حتی حوصله ی توضیح دادن خودشو نداره بهش چی بگیم :
- اگه نمی‌خوای حرف بزنی من زنگ می‌زنم و تو سکوت کن. اونقدر به سکوتت گوش می‌دم تا خالی شی.
- طبیعیه که از اعماق وجود حس بد داشته باشی و دردت اونقدر عمیق باشه که نتونی بیانش کنی. من درکت می‌کنم. بیا بغلم.
- هرکار خواستی بکنی منو در جریان بذار. باهم انجامش می‌دیم. تو تنها نیستی.
- می‌خوای بیام پیشت؟
- می‌تونم بیام دنبالت و اونقد آهنگ گوش بدیم و باهاش داد بزنیم که خالی شی.
- برام اهمیت داری. هم خودت هم حسای بدت. هرچقد بخوای تایم دارم.
- چی‌کار کنم یکم ازین حس بدت کم شه و بهتر شی. بگو. درجا انجامش می‌دم.
- ناراحتی تو صد برابر منو ناراحت می‌کنه. هرچیزی شد بدون منو داری و پشتتم.

من مبتلا به سندروم “قبل بیرون رفتن حتما باید برم حموم” هستم وگرنه پامو از در خونه بیرون نمی‌ذارم.

دلم می‌خواد به هر آدمی که بهم نزدیکه و دوسش دارم بگم:
"ببین من حالم خوب نیست؛
شاید یه مدت نتونم باهات حرف بزنم،
ببینمت یا بغلت کنم یا خیلی سرد به نظر بیام
ولی باور کن ازت ناراحت نیستم
قصدم ندارم که از زندگیم حذفت کنم
به عنوان یه انسان منم گاهی نیاز دارم با خودم تنها باشم تا ریکاوری بشم و انرژیم برگرده ؛فقط همین.
دلم می‌خواد داد بزنم و بگم میشه دست از دوست داشتنِ من بر نداری و صبر کنی تا من با یه حال بهتر برگردم کنارت ؟"
بخدا خیلی خستم.

نمی‌دونم درسته یا نه
ولی آدما فقط تا وقتی که کشفت نکردن براشون جذابی،
دنبال همون نقطه ی تاریک تو زندگیت هستن که کشفت کنن
انگار بعد اینکه کشفت کردن
تیک کنار اسمت رو تو دفترشون میزنن
و میرن سراغ آدم بعدی؛
یه وقتایی نباید حرف بزنی،
نباید کاری کنی،
نباید شناخته شی،
تا نتونن ترکت کنن
همیشه یه چیزی رو،
یه حرفی رو نزده داشته باش
چون تا وقتی مهمی که اسمت تیک نخورده باشه
بعدش فراموش میشی
فراموش ...

به جای محدود کردن و دعوا کردن بهش بگید:
"عاشقم دست خودم نیست به هم می ریزم، که تو هم با دگران خوب شوی هم با من."
قضیه حل می شه.