André François, Chez Le Tatoueur (1950)

گفته بودم باید زودتر از اینجا برم. گفته‌بودم اگر همین روزها نرم، دیگه چیزی از من نمی‌مونه که جای دیگری هم بخواد زندگی‌کنه. همون شد که می‌گفتم.

جنیس از او خواست: "سعی کن اصلاً بهش فکر نکنی." گرچه می‌دانست این خواسته‌ی او آن‌قدر احمقانه است که مثلاً از جزر و مد بخواهد دیگر روی ندهد یا از باد بخواهد که نَوَزد.

- صفحهٔ ۲۳۷ -

«تو هم با من نبودی.»

من گریه‌ام گرفته که آخر
آخر چرا پرنده به دنیا نیامدم؟
-رضا براهنی.