گفت:مگه میشه یه آدم اینقدر لجباز باشه؟

کاش آدم میتونست خودشو بغل کنه سرشو بذاره روی شونه خودش و محکم بغل کنه.

بهم گفت یه چیزی درون تو هست که اونا نمیتونن بهش برسن ، لمسش کنن و اون ماله توئه‌.
گفتم در مورد چی صحبت میکنی؟
گفت: امید.

این روزای‌ سختم تموم میشه،دوباره همدیگه رو بغل می‌کنیم و میخندیم چون که نور هست،امید هست✨

بارون امروز دلیل لبخندم شد.

قطع امید کردی؟ آسمونو دیدی؟ دم صبح دیگه طلوعو نمی خوای ببینی؟ سرخ و زرد آفتاب و موقع غروب، دیگه نمی خوای ببینی؟ شب مهتاب، ستاره ها قرص کامل ماهو دیگه نمی خوای ببینی؟ از بوی کتابا، آرامش طبیعت، مزه ی غذاها، لذت انجام دادن کارای بد، حس درک شدن با موسیقی، بارون، برف، خواب بعد خستگی، طعم کیک نرم وانیلی، حس سبکی بعد حموم می خوای بگذری؟ می خوای چشماتو ببندی و خودتو از اتفاقای خوبی که منتظرتن محروم کنی؟ نگذر. من رفیقتم می گم نگذر.