‍ چه میدانی ز حـال من ، در این شب های ظلمـانی
ولـی دانــم خبـــر داری ، از ایــن احـــوال بحـرانی

که یـک عمــری به دنبـالت ، کشــاندی بیــنوا دل را
دل  بـی غـم  گُســاری که ، به دامـت بوده زنـدانی

در آن دم کـه به زلفان  ، پریشــان میــــزدی شــانه
چو مستـان بی خبر بودی ، از این حــال پریشـانی

که مجنـون وار دل  دادم ، بـه چشمــان سلاطینت
که لیلا در بَــرم باشی ، نه چون سلطــان عثمــانی

ولـــی تو مهــــربانی  را  ، نکــردی منشـاء  مهــرت
وفــا را بُــردی از یادت ، که چــون از بیـــوفـایانی

تو گفـتی میـــروم کُنجـی ، بگیـــرم اعتـــکاف امـا
بجــز مـن با همــه  داری ، قـــرار و  بــزم پنهـــانی

بـرو  ای بیـــوفا حالا ، تو در شــوق شعف با غیــر
وُ من غرقِ غـمِ هجرت ، به سمـت و سوی ویرانی

چـو لب تشنه  لب ساحل ، نشـستـم بی ثمر ، آخـر
جوانــی عمر شیرینم ، در این  ره  گشــت قـربانی

جفــاهـا کــرده ای بـر مـــن ، ولــی انگـار و  انگـار
ستـــم  تا  کـــی روا دارد ، مگـــر تـو نامسلمـــانی

زبـس جور و جفا دیدم ، از این خوی وخصـال تو
زخــود هم  زار و  بیـزام ، که گر چـه تو نمیــدانی

بنالم حال خود دیگـر ، که عمـرم بی ثمر طی شد
جــوانی را تبـــه کـــردم ، به پای رقــص زلفـــانی

همان زلفـان سرمستی که شد ، سر مبـداء حیرت
وُ مقصــد نا معیّـــن  شـد  ،  در آن ایـام حیــرانی

زبعـداز ترک تحمیلی ، کـه از سمت تو تحـدی شد
نه در قلبـم قُـوا ماند و ، نه دیگر اشـک چشمـانی

الهـی لحظـه ای  هـم تو ، دچـار حـال من گـــردی
که شایـد لـرزد آن قلبت ، به ســویم رو بگــردانی

ببــینی کـه چه دردی  را ، تحمـل کردم از عشـقت
که دیگـــر قلـب زارم  را ، در آن آتـــش نســوزانی

هماننـدی نداشـت اینـکه ، تو مهمـــان دلـــم بودی
همــانندت  نمی آیــد ،  دگــر بــر دل به مهمــــانی

تفضـل کــن در  ایــن  پایان  نگاهــی با تبـسـم کن
که زین پس دارم از فرقت دو چشم خیس بارانی

#یوسف_رحمانی
نغمه های عاشقانه
اشعار یوسف رحمانی
@nagmehaiasheganeyosefrahmani

‍ قسم بر تاری از مویت به آن طاق دو ابرویت
به  انـوارِ  مـهِ رویت  به موجِ مستِ گیسویت

حلالم کن که من رفتم

به این اشک و به این ماتم به این لبخند پُراز غم
به  آهِ سـوزِ  پُـر دردم   که با یادت سحر کردم

حلالم کن که من رفتم

به چشم مانده در سویت به رنــدان درِ کویـت
قسم بر آن دخیلی را  که خود بستم به بازویت

حلالم کن که من رفتم

به دستِ بر دعا مانده به ذکری که تو را خوانده
به چشم بی گناهی که  نگاهش پشت سر مانده

حلالم کن که من رفتم

به این احوال افسرده پـریـشان حـال و آزرده
به اشک دیده در راهت به این قلب تَرَک خورده

حلالم کن که من رفتم

به لرزش های  دستانم به اشک چشم  گریانم
به این بغض گلو مانده به پلک خیس مـژگانم

حلالم کن که من رفتم

به اسم و عصمتت سوگند به مهرو عفتت سوگند
به آن حُجب و حیای تو شکوه و شوکتت سوگند

حلالم کن که من رفتم

به قـلب عاشق سرمد  به عـزم راسخ و پُر درد
به عشـق بی وصال تو که  شـد راه بلا مقصـد

حلالم کن که من رفتم
                 حلالم کن که من رفتم

#یوسف_رحمانی
نغمه های عاشقانه
اشعار یوسف رحمانی
@nagmehaiasheganeyosefrahmani

مثال نم نم باران ، دو چشمم اشک خون ریزد

در آن دم که نگاهت بر ، نگاه دیگــــری باشــد

#یوسف_رحمانی
نغمه های عاشقانه
اشعار یوسف رحمانی
@nagmehaiasheganeyosefrahmani

خوش به آن ❤️ که پذیرا  شدی اش

نه به   این ❤️ که به درد آوری اش

#یوسف_رحمانی
نغمه های عاشقانه
اشعار یوسف رحمانی
@nagmehaiasheganeyosefrahmani

گفتم ای جانا دلم را بـرده ای ، جانم مگیر

در نگاهش دیدم او جان از وجودم میبرد

#یوسف_رحمانی
نغمه های عاشقانه
اشعار یوسف رحمانی
@nagmehaiasheganeyosefrahmani

چه میدانی زحال من ، در این شب های ظلمانی
ولی دانـم خبــر داری ، از ایــن احـــوال بُحـرانی

که یک عمـری به دنبـالت ، کشـاندی بیـنوا دل را
دل  بـی غـم  گُساری که ، به دامت بوده زنـدانی

در آن دم کـه به زلفان  ، پریشان میـــزدی شــانه
چو مستان بی خبر بودی ، از این حـال پریشانی

که مجنون وار دل دادم ، بـه چشمان سلاطینت
که لیلا در بَرم باشی ، نه چون سلطـان عثمــانی

ولـی تو مهــربانی  را  ، نکــردی منشـاء  مهـــرت
وفا را بُـــردی از یادت ، که چــون از بیـوفـایانی

تو گفـتی میـــروم کُنجـی ، بگیـرم اعتــکاف امـا
بجــــز مـن با همه  داری ، قـــرار و  بــزم پنهـانی

بـرو  ای بیــــوفا حالا ، تو در شـوق شعف با غیر
وُ من غرقِ غمِ هجـرت به سمـت و سوی ویرانی

چـو لب تشنه لب ساحل ، نشستم بی ثمر، آخــر
جوانی عمر شیرینم ، در ایـن  ره  گشت قـربانی

جفاها کـــرده ای بـر من ، ولـــی انگـار و  انگـار
ستــــم  تا  کـی روا دارد ، مگـــر تـو نامسلمــانی

زبس جور و جفا دیــدم ، از این خوی خصال تو
زخود هم  زار و بیزارم ، که گر چـه تو نمیدانی

بنالم حال خود دیگر ، که عمرم بی ثمر طی شد
جــوانی را تبــه کـــردم ، به پای رقص زلفــــانی

همان زلفان سرمستی که شـــد سرمبداء حیـرت
وُ مقصد نا معیّـَن  شــد  ،  در آن ایام حیــــرانی

زبعد از تــرک تحمیلی که از سمت تو تحدی شد
نه در قلبم قُوا ماند و ، نه دیگـــر اشک چشمانی

الهی لحظه ای  هـم تو ، دچـار حـال من گــــردی
که شایـــد لـرزد آن قلبت ، به سویـم رو بگردانی

که تا بینی چــه دردی را ، تحمل کردم از عشقت
که دیگـــر قلـب زارم  را ، در آن آتـش نســوزانی

هماننــدی نداشـت اینکه ، تو مهمــان دلــم بـودی
هماننـدت  نمی آیـــد ،  دگــر بــر دل به مهمــانی

تفضـل کــن در  ایـن  پایان  نگاهـی با تبـسـم کن
که زین پس دارم از فرقت دوچشم خیس بارانی

#یوسف_رحمانی
نغمه های عاشقانه
اشعار یوسف رحمانی
@nagmehaiasheganeyosefrahmani

‍ بار  دیگـــر  آمـــدی مبهــــوت و  حیـرانــم  کنـی
در ازاء  دیــــدنت  ســــر در گـــریبــــانـــم  کنـی

دل پریشــان تو بـــودم  در تمـــام  عمــر خویـش
باز میــخواهی که آن سـان  دل پریشـانـم  کنـی

دیــده ام  از  بس کشیده  انتظارت  روز و  شـب
قطــره ی اشـکـی نـدارد  گـر که  گـریانــم  کنـی

انتظــار مـن  نه ایــن  بودســت ای  آرام  جــان
خواستــم تـا رو گشــایـی ، رو نمـــایانـــم کنـی

گوشه ی چشمت بس است این عالمم ویران کُنَد
تا بخــواهی با نگــاهت  خـــــانه ویــرانـم کنـی

آنچنــان رنجـور و  بیمـارم  از ایــن فقـدان تـو
آسی ام  تـا بـا نگـاهــت دیــــده درمانـــم کنــی

هجــر طــــولانی و  آه و ، هر دعــای  بــی ثمـــــر
مُلحـدم کــــرده که میخـــواهم پشیمـــانــم کنـی

سجــدگاهــم باشــــد آن آغوش و  آنگـــه در بغـل
در حـــــریم  بـازوان  خــــــود  مسلمـــــانـم کنـی

مست سازی آن لب و چشمانِ نرگـس را ، پس آن
بــر لبـــان مسـت خـود  بر بوســه مهمــانم کنــی

تا به حیرت  آیــم  از  لعـــل لب و چشمــانِ حـور
مسـت گــردانی مــرا  همـــواره  مستـــانـم کنــی

دیـــده بـر حُســن تو بنـــدم  وُ  بـه  استثنـاء تـو
تا نگـــاهِ  نرگســت  پیــوستــه  احســـانــم کنــی

این مبــاهـات و عطــــا هرگــز دریــغ از مـن مکن
تا بـه  آداب  مسلمــــــانـی فـــــراخـوانـــــم کنـی

#یوسف_رحمانی
نغمه های عاشقانه
اشعار یوسف رحمانی
@nagmehaiasheganeyosefrahmani

چه میدانی ز حـال من ، در این شب های ظلمـانی
ولـی دانــم خبـــر داری ، از ایــن احـــوال بحـرانی

که یـک عمــری به دنبـالت ، کشــاندی بیــنوا دل را
دل  بـی غـم  گُســاری که ، به دامـت بوده زنـدانی

در آن دم کـه به زلفان  ، پریشــان میــــزدی شــانه
چو مستـان بی خبر بودی ، از این حــال پریشـانی

که مجنـون وار دل  دادم ، بـه چشمــان سلاطینت
که لیلا در بَــرم باشی ، نه چون سلطــان عثمــانی

ولـــی تو مهــــربانی  را  ، نکــردی منشـاء  مهــرت
وفــا را بُــردی از یادت ، که چــون از بیـــوفـایانی

تو گفـتی میـــروم کُنجـی ، بگیـــرم اعتـــکاف امـا
بجــز مـن با همــه  داری ، قـــرار و  بــزم پنهـــانی

بـرو  ای بیـــوفا حالا ، تو در شــوق شعف با غیــر
وُ من غرقِ غـمِ هجرت ، به سمـت و سوی ویرانی

چـو لب تشنه  لب ساحل ، نشـستـم بی ثمر ، آخـر
جوانــی عمر شیرینم ، در این  ره  گشــت قـربانی

جفــاهـا کــرده ای بـر مـــن ، ولــی انگـار و  انگـار
ستـــم  تا  کـــی روا دارد ، مگـــر تـو نامسلمـــانی

زبـس جور و جفا دیدم ، از این خوی وخصـال تو
زخــود هم  زار و  بیـزام ، که گر چـه تو نمیــدانی

بنالم حال خود دیگـر ، که عمـرم بی ثمر طی شد
جــوانی را تبـــه کـــردم ، به پای رقــص زلفـــانی

همان زلفـان سرمستی که شد ، سر مبـداء حیرت
وُ مقصــد نا معیّـــن  شـد  ،  در آن ایـام حیــرانی

زبعـداز ترک تحمیلی ، کـه از سمت تو تحـدی شد
نه در قلبـم قُـوا ماند و ، نه دیگر اشـک چشمـانی

الهـی لحظـه ای  هـم تو ، دچـار حـال من گـــردی
که شایـد لـرزد آن قلبت ، به ســویم رو بگــردانی

ببــینی کـه چه دردی  را ، تحمـل کردم از عشـقت
که دیگـــر قلـب زارم  را ، در آن آتـــش نســوزانی

هماننـدی نداشـت اینـکه ، تو مهمـــان دلـــم بودی
همــانندت  نمی آیــد ،  دگــر بــر دل به مهمــــانی

تفضـل کــن در  ایــن  پایان  نگاهــی با تبـسـم کن
که زین پس دارم از فرقت دو چشم خیس بارانی

#یوسف_رحمانی
نغمه های عاشقانه
اشعار یوسف رحمانی
@nagmehaiasheganeyosefrahmani

دام نهــادم که شَـــوَی  شکــار قلـب زار مـــن

چشـم گُشودی و شـدم  شکار چشـم  ناز  تو

#یوسف_رحمانی
نغمه های عاشقانه
اشعار یوسف رحمانی
@nagmehaiasheganeyosefrahmani