زندگی ابدی اصلا دیگر زندگی انسانی نیست.

● @freudisalive

تاد می
مرگ
رضا علیزاده

We’re running
all the red lights down
No way that we can stop,
nah nah

● @freudisalive

مالیخولیا چیزی است بسیار متفاوت از بدخلقی و حتی می‌توان گفت که از خوشرویی و بشاشت هم تهی نیست. مالیخولیا جذب می‌کند در حالی که بدخلقی دفع می‌کند.

رنجی است که نه فقط ما را از امور حاضر دور می‌سازد و با زمان حال بیگانه می‌کند، نه فقط ما را سرشار از نگرانی بی پایه از مصیبت‌های آینده و واهی می‌سازد، که موجب خودخوری و خودآزاری به خاطر اعمال گذشته نیز می‌شود. خودبیمار انگاری به صورت جستجوی بی‌پایان در پی اموری آزاردهنده و غمبار به نمایش در می‌آید، و سپس پیله کردن به آن امور و ماتم آنها را گرفتن.

علت آن یک ناخشنودی درونی فراموش شده و یک میل سرکوب شده است و اغلب همراه با نوعی ناراحتی و اندوه مداوم. این ناخشنودی و ناراحتی در حالت نهایی به خودکشی می‌انجامد.

● @freudisalive

آرتور شوپنهاور
جهان و تأملات فیلسوف
رضا ولی‌یاری

برای شخصی که بر اثر فقدان یک عزیز مبتلا به افسردگی شده است، رابطه با آن عزیز باید از اساس از سر خودشیفتگی بوده باشد.

به عبارت دقیق تر، ابژه مورد علاقه در واقع متعلق به فرد مبتلا، دنباله و بخشی از خود او احساس می‌شده است. بنابراین احساس ضعف و تحلیل رفتگی را خود شخص تجربه میکند «من (بدون معشوقم) هیچی نیستم، از هم پاشیده‌ام، هیچ ارزشی ندارم».

جهان برای یک سوگوار عادی جاذبه‌ای ندارد و علاقه او را بر نمی انگیزد؛ اما نزد فرد افسرده این خود است که توانایی تجربه کردنِ علاقه را ندارد.

پ.ن: در سراسر این متن منظور از خود، ایگوی فرد است.

● @freudisalive

پری‌سیلا راث
سوپرایگو
مصطفی نخعی

آنچه ما از شخصی که مرده است با خود داریم واقعاً بخشی از او نیست بلکه ته‌رنگی -گاهی ماندگار- از زیستن او در میان ماست. این ته‌رنگ به ویژه وقتی که فرد به تازگی مرده است، نوعی احساس صمیمیت خاص ایجاد می‌کند.

اما باز باید تأکید کرد که این صمیمیت معطوف به خود آن شخص نیست. او مرده است و دیگر وجود ندارد. این احساس صمیمیت، درست مثل تاثیرات باقیمانده از او، مثل نوعی سایه است که هم از من نشئت می‌گیرد و هم همراهم می‌آید بدون اینکه وجودی مستقل از من داشته باشد.

● @freudisalive

تاد می
مرگ
رضا علیزاده

گاهی اوقات که سوپرایگو بسیار خشن است -هنگامی که هولناکیِ حس گناه خارج از حد تحمل است- مردم آن را به جایی بیرون از خودشان یعنی به شخص دیگری نسبت می‌دهند یا فرافکنی‌ می‌کنند.

این بدان معنی است که برای آنان، منشأ صدای ملامتگر شخص دیگری بوده و آن را در قالب صدایی که از جانب او می‌رسد تجربه می‌کنند. اصلا احتمال دارد شخصی که این نسبت به او داده شده خرده‌ای بر آن نگرفته باشد. نگاهی خاص، اظهار نظری تصادفی یا از دست دادن فرصتی برای تلفن زدن، همگی می‌تواند نشانه‌هایی از خرده گیری و عیب‌جو بودن دیگری تلقی شود.

اینکه فکر کنید دیگری شما را آزار می‌دهد و دنبال یافتن خطا باشید، می‌تواند تجربه‌ای وحشتناک باشد اما هیچ چیز مثل نفرت داشتن از خودتان دردناک نیست زیرا در آن وضعیت، دیگر تسکینی وجود ندارد.

● @freudisalive

پری‌سیلا راث
سوپرایگو
مصطفی نخعی

As the dopamine
begins to light your eyes
There's nothing but the dust
and dirt to keep us up tonight
And my heart is singing,
screaming, "I'm alive"
Oh, darling, if we end it all
at least you're by my side
But we can never die
But we can never die

#دوپامین
● @freudisalive

در واقع یکی از راهبردهای شایع سلطه آن است که عواطف خصم را تحریک کنیم تا فرد نتواند نقشه‌اش را درست اجرا کند. به همین دلیل است که رقیبان در عرصه ورزش برای هم لاف می‌زنند یا جنگ زرگری به راه می‌اندازند.

تهاجمی که با واسطه هیجان و عاطفه ایجاد شود می‌تواند به شکلی افسارگسیخته اوج گیرد. این نوع خشم حساب شده نیست و با واسطه مدار کنترل دوپامینی تنظیم نمی‌شود.

در واقع درست برعکس، وقتی بروز هیجان به دنبال تحریک لفظی مایه تهاجم شود ترشح دوپامین با فعال شدن مدارهای «اینجا و اکنون سرکوب می‌شود و سلامت کسانی که دستخوش چنین وضعی شوند به خطر می‌افتد. چنین فردی ممکن است به خود آسیب بزند یا توسط پلیس توقیف شود یا پس از فرونشستن خشم شرمنده رفتار خود شود.

دانیل لیبرمن، روانپزشک

◇ برای ثبت نام در روی‌داد پیش رو با حضور دکتر لیبرمن با موضوع: یافتن «تعادل بین دوپامین و انتقال‌دهنده‌های عصبی اینجا و اکنون»
که امروز ساعت ۱۷ برگزار خواهد شد به آیدی زیر پیام دهید.
◇ @freudisalive1

#دوپامین

خشونت معمولا دو حالت دارد: خشونت برای رسیدن به هدفی مشخص و خشونت ناگهانی به دنبال تحریک عاطفی.

خشونت هدفدار توسط فرد مهاجم برای رسیدن به منظوری خاص ابراز می‌شود و می‌تواند به شکل کتک کاری و دعوای خیابانی باشد یا ایجاد تخریب گسترده شهرها و اماکن طی جنگ جهانی. در هر حال فرد با راهبرد مؤثر و برنامه ریزی دقیق می‌خواهد به هدف كسب منابع حياتی یا کنترل قربانی برسد. این نوع تهاجم وابسته به دوپامین است و بار هیجانی اندکی دارد و به آن خشونت سرد نیز می‌گویند.

محاسبه دوپامینی و پاسخ غریزی دو سوی یک الاکلنگ هستند وقتی یک طرف بالا می‌آید طرف دیگر پایین می‌رود. توانایی سرکوب عواطفی مانند ،ترس خشم یا برافروختگی شدید در میانه دعوا و درگیری بسیار مفید است. هیجان معمولا مانع بروز کنش‌های حسابگرانه می‌شود.

دانیل لیبرمن، روانپزشک

◇ برای ثبت نام در روی‌داد پیش رو با حضور دکتر لیبرمن با موضوع: یافتن «تعادل بین دوپامین و انتقال‌دهنده‌های عصبی اینجا و اکنون»
که در امروز ساعت ۱۷ برگزار خواهد شد به آیدی زیر پیام دهید.
◇ @freudisalive1

#دوپامین

پاداش‌های غیر منتظره هستند که می‌توانند مایه رهاسازی دوپامین شوند.

دوپامین در واقع نه در پاسخ به پاداش، بلکه در پاسخ به خطای پیش‌بینی پاداش ترشح می‌شود: یعنی پاسخ واقعی منهای پاسخ مورد انتظار.

● @freudisalive

The Molecule of More
Daniel Z. Lieberman

ترجمه محمد اسماعیل فلزی
#دوپامین