دلم یه نوتیفیکیشن میخواد که هی به خودم بگم سبحان الله درست میبینم؟

"آدما خیلی عجیب غریبن...
غم ها و دلتنگی هاشون خیلی زود محو میشن و تنها چیزی که براشون باقی میمونه خاطرات خوش اوناست. انگار بی خیالی بخشی جدانشدنی از وجودمونه."

من را اتفاقي پير كرد كه هرگز انقاق نيفتاد..!

بعدِ همه‌یِ این روزایِ سختی که الان دارم میگذرونم، قراره برایِ همیشه با یه سری آدما‌ خداحافظی کنم و از زندگیم بذارمشون کنار. بعضی از اون آدم‌ها خبر دارن و بعضیا قراره وقتی همه چیز تموم شد، خبردار بشن. من هیچوقت دنبالِ این نبودم که سختی‌هایِ زندگیم رو آوار کنم رو کسی و خودم راحت باشم؛ ولی همیشه بودن کسایی که به تعدادِ انگشتایِ یه دستن، اما بودنشون مساویه با یه دنیا. خودشون مواظبمن بی‌اینکه من بخوام، خودشون حالمو می‌پرسن، خودشون سر من حساسن، خودشون دائماً حضورشون رو تو زندگیم پر رنگ میکنن و میدونن همونقدر که اونا دوستم دارن، منم بی‌نهایت دوستشون دارم. کسایی که تا یه سردردم خوب بشه، بارها بهم پیام میدن، پیگیرِ حالم میشن و تنهام نمیذارن. کسایی که ثابت می‌کنن میتونم از اینجا به بعدِ مسیرم رو با تکیه به اون‌ها، پیش برم. این روز‌هام در عینِ اینکه سخت میگذرن و دو سه نفر بیشتر از منِ واقعی خبر ندارن، قراره بعد‌ها ازشون به عنوانِ قشنگ‌ترین روز‌هایِ عمرم یاد کنم. چون این روزها دارم میفهمم کیا قراره در آینده و موقعِ رسیدن به اهدافم کنارم باشن و کیا قرار نیست حتی چند ماهِ دیگه پیشم باشن. این روزا ساکت‌تر‌ از همیشه یه گوشه‌ از زندگیم وایسادم و دارم آدمایی که تو زندگیم هستن رو تماشا می‌کنم. تلاش نمی‌کنم به کسی بفهمونم که فلانی با من باش، حواست به من باشه، من اینجام! چون وقتی این روزهام تموم بشن، قراره من بی‌سر و صدا، برایِ همیشه از زندگیشون برم.

هوای خواب ندارد دلی که کرده هوایت

یدونه نوتیف از طرفِ تو میتونه توی یک ثانیه کلا مودمو عوض کنه.

غمِ زیاد باعث گریه نمیشه، غمِ زیاد ساکتت میکنه.

همین الان دستامو بگیر،
بعدا دستام زیر خاکه.

هر حادثه‌ای گذشت الّا غم تو:)

.

غایبان در لحظه‌های سخت، باید تا ابد غایب بمانند.