بانمک بودن با بی‌شعور بودن فرق داره ...
رُک بودن با بی‌ادبی فرق داره،
اجتماعی بودن با پررویی و چَتر بودن فرق داره،

زرنگ بودن با "سر دیگران کلاه گذاشتن" فرق داره ....
و مشکلات ما دقیقا از آنجایی شروع شد که این تفاوت‌ها را درک نکردیم!

روزگار غریب

تأثیرات تربیتی اینستاگرام و القای حس ناکافی بودن

اینستاگرام به‌عنوان یکی از پرطرفدارترین شبکه‌های اجتماعی، تأثیرات زیادی بر رفتار و روان کاربران دارد. یکی از مهم‌ترین تأثیرات منفی آن، احساس ناکافی بودن و مقایسه خود با دیگران است. در این فضا، کاربران به طور مداوم تصاویر و ویدئوهایی از زندگی دیگران می‌بینند که معمولاً تنها جنبه‌های مثبت و ویرایش شده آن‌ها را نشان می‌دهند. این تصاویر غیرواقعی باعث می‌شود که فرد احساس کند زندگی‌اش به اندازه دیگران جذاب و کامل نیست.

مقایسه مداوم خود با دیگران در این شبکه اجتماعی، می‌تواند باعث کاهش اعتماد به نفس، اضطراب و حتی افسردگی شود. به‌ویژه برای نوجوانان که در حال شکل‌گیری هویت خود هستند، این احساس نقص و بی‌ارزشی می‌تواند تأثیر زیادی بر رشد شخصیتی آن‌ها بگذارد. در این شرایط، فرد ممکن است از خود انتقاد کند و احساس کند که به اندازه کافی موفق یا خوشبخت نیست.

اینستاگرام همچنین باعث تقویت فرهنگ ظاهرگرایی می‌شود، جایی که افراد بیشتر بر اساس نمایش بیرونی خود ارزیابی می‌شوند تا ویژگی‌های درونی‌شان. این فرهنگ می‌تواند فرد را از درک ارزش‌های واقعی خود دور کند و او را به سمت جلب تأیید دیگران سوق دهد.

با این حال، این تأثیرات منفی قابل مدیریت هستند. آگاهی از این مشکلات و آموزش روش‌های مقابله با آن‌ها می‌تواند به کاهش اثرات منفی استفاده از اینستاگرام کمک کند. به‌ویژه در سنین نوجوانی، مهم است که افراد آموزش ببینند چگونه به‌طور آگاهانه از فضای مجازی استفاده کنند و خود را با معیارهای واقعی ارزیابی کنند تا از احساس ناکافی بودن جلوگیری شود.

عضویت در کانال الفبا 👇

🌼 @alefbaaa

آنکس که چو ما نیست در این شهر کدامست؟ (۳) پیر مرد از همسرش پرسید آیا این امکان وجود دارد که حاکم متوجه اشتباهاتش بشود و از مردم عذرخواهی کند؟ پیرزن گفت آیا شما خود وقتی در خلال یک گفتگو و بحث خانوادگی متوجه اشتباهتان می‌شوید، آنرا قبول می‌کنید و معذرت می‌خواهید…

فرزندانتان را می‌فرستید وسط مملکت کفر و لهو و لعب، بعد اینجا مدعی تداوم ‎فیلترینگ می‌شوید تا بچه‌های مردم را از دسترسی به فضای مجازی احتمالا آلوده به محتوای کفر و لهو و لعب محفوظ بدارید؟
بچه‌های شما نمی‌پرسند: بابا، مامان شما چقدر دورو و ریاکار هستی؟
از این تناقض ترک نمی‌خورید؟/محمد فاضلی

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

دارندگی است و برازندگی!

به جرات می‌توان گفت که تمامی ویژگی‌های فرهنگی ما چه خوب و چه بد آن، به این دلیل که در شرایط ترس و فقر و بی‌عدالتی در ما بوجود آمده‌اند، بسیار متفاوت از و یا در تضاد با ویژگی‌های مردمانی است که  در امنیت سیاسی، اقتصادی و نیز عدالت اجتماعی پرورش یافته‌اند و بسیار واضح است که تا این ویژگی‌های ما تعدیل نشوند یا تغییر نکنند نخواهیم توانست به امنیت و عدالتی که جوامع مدرن دارند دست یابیم.

یکی از این ویژگی‌ها رابطه مستقیم بین آبرو و ثروت و یا آبرومندی و ثروتمندی در میان ما است. واژه ی "آبرومندانه" به هر مراسمی، از جشن تولد، نامزدی، ازدواج گرفته تا تدفین، سوم، هفتم، چهلم و... اطلاق می‌شود که پول فراوانی در آنجا خرج شده و بریز و بپاش در حد اعلی در آنها صورت گرفته باشد. اصطلاح "دارندگی است و برازندگی" از همین جا در میان ما رواج یافته است. روشن گذاشتن چراغ‌های اضافی در منازل، کولرها در تابستان و شوفاژها در زمستان، حتی وقتی که کسی در منزل نیست، باز گذاشتن شیر آب هنگام ظرفشویی یا هنگام آب دادن به باغچه‌ها یا شستن اتومبیل از همین باور غلط ناشی می‌شود بدون توجه به اینکه اسراف کردن باعث کمبود آنها در سایر نقاط محروم کشور و نهایتا به بی برقی و بی آبی کل جامعه منجر می‌گردد.

ناگفته نگذارم که من خود موقعی متوجه این مطلب شدم که به غرب آمدم و مشاهده کردم که چگونه حتی خانواده‌های بسیار مرفه مراقب مصرف آب و برق خود هستند. به خاطر دارم وقتی یکی از آنها تعجب مرا از این مسئله دید، تعجب کرد و گفت برق و آب و گاز سرمایه همگانی است و به تمامی ملت تعلق دارد، اسراف در آنها بی‌حرمتی به حقوق دیگران است. به همین سادگی!

بیاییم از همین امروز از هدر دادن آب چه موقع شستن ظروف، چه هنگام دوش گرفتن یا آبیاری باغچه‌ها و شستن ماشین و .... و از اسراف در مصرف برق با خاموش کردن چراغ‌های اضافی، بستن کولر و شوفاژ وقتی که به آنها احتیاجی نداریم جلوگیری کنیم و علاقه خویش را به کشور و هموطنانمان نشان دهیم که گفته‌اند؛
دو صد گفته چون نیم کردار نیست. 

در اسارت فرهنگ 

https://t.me/Essarat/1991

???

این قانون برای ایران ننگ است

? دکتر امین تویسرکانی، قاضی دادگستری:

? قانون #حجاب و عفاف را خواندم و در بهت فرو رفتم از این حجم نادانی و قانون‌نویسی دم‌دستی و لجاجت و هزار کلمه دیگر که از بیان معذورم. از میان صدها انتقادی که به اساس و جزئیات این قانون وارد است، فقط می‌خواهم از یک نکته بگویم که بیش‌تر از همه غمگین، یا بهتر بگویم، خشمگینم کرد. در این قانون دوازده مرتبه «ممنوعیت خروج از کشور» به عنوان مجازات تعیین شده است. «مجازات» ممنوعیت از خروج از کشور؟! درست می‌خوانم؟

? در قوانین ایران بی‌سابقه است که ممنوعیت خروج از کشور یک «#کیفر» باشد. تا کنون در قوانین، ممنوعیت خروج از کشور یک اقدام مقدماتی برای دستیابی به متهم برای محاکمه یا جلوگیری از فرار متهم بوده که امری قابل‌پذیرش و در دنیا نیز رایج است، اما مگر می‌شود ممنوعیت خروج از کشور را یک مجازات بدانیم؟ متأسفانه آری؛ براساس این به اصطلاح قانون، شما مرتکب جرمی می‌شوید که مجازات آن ممنوعیت خروج از کشور است یا به عبارتی شما مجرمید پس مستحق زندگی اجباری در ایران هستید!

? آقا و خانم نماینده، آیا زندگی در ایران مجازات است؟ زندگی در ایران، سرزمین مادری‌مان، هم‌ردیف زندان و جزای نقدی و شلاق و تبعید و اعدام است؟ آیا شما این‌قدر از ایران بی‌زارید که زندگی بین خلیج فارس تا دریای خزر را یک نوع کیفر می‌دانید؟

? من از آن وطن‌پرستانی نیستم که بگویم ایران بهشت است و غیر آن جهنم، ولی من #ایران را دوست دارم، دوست‌داشتنی از جنس خاطره، از جنس چغازنبیل و گنبد سلطانیه، با طعم گز و قطاب و نان‌برنجی، با رنگ عکس‌های سیاه‌وسفید خرمشهر و آبی فیروزه‌ای میدان نقش‌جهان؛ ولی حالا شما اسم این دوست‌داشتن را گذاشته‌اید مجازات؟ مرا و هم‌وطنانم را به وطن خودمان #تبعید می‌کنید؟

? امیدوارم و از خدا می‌خواهم که به عنوان قاضی هیچ‌گاه مجبور به صدور حکم به استناد این قانون فاجعه‌آور نباشم، اما به فرض محال و خدایی‌ناکرده اگر چنین شد، منِ قاضی باید به متهم چنین بگویم: شما را به لحاظ ارتکاب فلان جرم به دو سال زندگی اجباری در ایران، بزرگ‌ترین میراث مشترک‌مان، مهد زبان قند و شکر پارسی، محکوم می‌کنم!

? آقایان و خانم‌های نماینده که مسئولیت تصویب چنین قانون تأسف‌آوری بر عهده شماست، شاید شما زندگی در ایران برای‌تان مجازات است، ولی من و خیل بزرگی از ایرانی‌ها زندگی داخل این مرزها را دوست داریم و با اراده زیستن در این خاک را انتخاب کرده‌ایم. به ما بسیار برمی‌خورد و برای‌مان خفت‌آور است که زندگی در ایران را که حق و آرزوی ماست، به عنوان مجازات در نظر گرفته‌اید. کاش بفهمید که این قانون برای ایران ننگ است...

www.abdimedia.net
@kherad_Jensi

? ما (من و همسرم و دخترم) هر جا بریم سعی می‌کنیم اون منطقه رو تا جایی که در توانمون هست پاکسازی کنیم.
متاسفانه اکنون مناطق با دسترسی کم نیز از تخریب انسان‌ها در امان نمانده. طی سال‌های گذشته در بحث فرهنگ‌سازی در زمینه حفظ و نگهداری منابع طبیعی و محیط زیست کوتاهی شده است. چه آموزش و پرورش، چه صدا و سیما و ارگان‌های متولی آنطور که باید به این مسائل نپرداخته‌اند. کشورمان بیش از هر زمانی نیازمند فرهنگ‌سازی و آشنایی با مخاطرات محیط زیست در اثر رها کردن زباله‌ها، بریدن درختان، شکار گونه‌های مختلف و ... است.
بیایید بچه‌هامون رو باشعور و حساس به محیط زیست بار بیاریم. چرا که در نتیجه بی‌شعوری و نادانی یک سری، طبیعت ایران در حال نابودی است. هیچ انسان عاقلی به خاطر طبیعت پر از زباله و خالی از درخت و جنگل و ... به دامان طبیعت نمی‌رود.
متاسفانه آدم‌هایی رو می‌بینیم که به هر نقطه‌ای که حتی دسترسی سختی داره، تجهیزات قلیان و منقل و کباب و میوه و تنقلات رو حمل می‌کنند، از سر آبشار تا نوک قله کوه، ولی حاضر نیستند زباله‌هایی رو که خودشون تولید کردند با خودشون برگردونند و همونجا در دامان طبیعت رها می‌کنند. چه بسا جنگل‌هایی که در این سال‌ها با بی‌احتیاطی ما انسان‌ها سوخته و خاکستر شده‌اند، چه بسا جنگل‌هایی که هنوز خاکسترشان داغ است!
به امید روزی که در طبیعت جز ردپای خود، چیز دیگری به یادگار نگذاریم. از خودمان شروع کنیم اگر امکانش هست یک کیسه زباله برداریم و تا جایی که می‌توانیم اطراف‌مان را تمیز کنیم.

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

@LOTUS_98