•https://telegram.me/BiChatBot?start=sc-539121-Mc2LRcI

از این به بعد اینجا فقط ویس میذارم و به وقتش تلاش می‌کنم بیارمش بالا! ولی از اونجایی که یه بخشی از درونم آروم نمی‌گیره که از بعضی روزمره هاش ننویسه و دوران کنکور رو تلافی نکنه، اینجا هم هستم: https://t.me/Thisistida

سرزنش کردن خودمون و گسترش ناامیدی، هدف امروز حکومت برای سرکوب شعله‌ی سالگرد بود.

رفیق و همبازی بچگیام رخت عزا پوشیده و داغ‌ عزیزترینِ زندگیش روی دلشه و من؟ از این غم هنوز توی شوکم. نمی‌دونم باید چیکار کنم، فقط می‌دونم انقدر این روزا تاریک و وحشتناکه که زبونم بند اومده و همش سکوت می‌کنم. می‌دونم که باید کنارش باشم و دستشو ول نکنم‌..همین.

اینو یادتونه؟ الان می‌خوام از تینای آینده به تینای یک سال پیش بگم که خیلی تابستون مفید و خوبی در انتظارته و بهت خوش می‌گذره. هیجانت کاملا به جاست.

هیچ وقت زخم شدن انگشتا برای یاد گرفتن گیتار واسم عادی نمیشه. یعنی من هنوز هیچکاری نکردم! دست میزنم، زخم میشه. واقعا فکر نمی‌کردم انقدر خشن باشه.