‏فرمانده عبدالفرید امیری، فرزند میراحمد، در سال ۱۳۷۳ هجری خورشیدی، در روستای تاجکه‌ای دره‌ای خاووش، شهرستان خوست، استان بغلان، در خانواده‌ای متدین و مجاهد چشم به جهان گشود. از همان دم که پای در این جهان نهاد، سرنوشت او را برای مسیر قهرمانی و حماسه‌سازی برگزیده بود. در دل کوهستان‌های سرسخت و دره‌های پرصلابت شهرستان خوست، او با روحیه‌ای آهنین پرورش یافت، گویی زمین و آسمان از همان آغاز، ایمان و استواری را به او ارزانی کرده بودند.

شهید عبدالفرید دوران کودکی‌اش را در کنار خانواده‌ای گذراند که عشق به وطن و ایمان به حقانیت، تار و پود زندگی‌شان بود. او در سال ۱۳۸۰ هجری خورشیدی قدم به دبیرستان بازار شهرستان خوست گذاشت، جایی که نخستین جرقه‌های روشنایی علم و آگاهی در ذهنش شعله‌ور شد. سال‌ها از پس هم آمدند و عبدالفرید همچنان بر افروختن این شعله‌ها پای فشرد. در سال ۱۳۹۳ هجری خورشیدی، با درجه‌ای عالی از دبیرستان فارغ شد و قدم در مسیری گذاشت که تقدیر برای او رقم زده بود.

او به دانشگاه خصوصی غرجستان در کابل راه یافت، جایی که در آتش عشق به علم سیاست سوخت و به سان آهنی که در کوره‌ای داغ گداخته شود، به جوهر قهرمانی و دانشمندی بدل شد. او در سال ۱۳۹۷ هجری خورشیدی، با موفقیت از دانشکده حقوق و علوم سیاسی فارغ‌التحصیل شد، اما این برای او تنها گامی کوچک در مسیر بلندش بود. او در سال ۱۳۹۸ هجری خورشیدی، وارد اکادمی نظامی پولیس شد و در آنجا با عزمِ راسخ، آموزش‌های نظامی را همچون سلحشوری که به میدان نبرد می‌رود، پشت سر گذاشت.

شهید امیری، پس از فراغت به‌عنوان افسر در وزارت داخله خدمت کرد و سه سال از عمرش را به دفاع از وطن و آرمان‌هایش سپری نمود. اما روزهای تیره و تار سرزمینش از راه رسیدند. شهرستان‌ها یکی پس از دیگری به کام دشمن فرو رفتند و زنگ خطر سقوط نواخته شد. در این لحظات سرنوشت‌ساز، عبدالفرید دو راه پیش روی داشت؛ "یا اسارت را بپذیرد و زیر سلطه گروه طالبان زندگی کند، یا سلاح برگیرد و به سنگر شرف و عزت مردمش بشتابد."

امیری شهید، بی‌هیچ تردیدی، راه دوم را برگزید. همچون شیری غرّان به دیار خویش بازگشت و به کارزار مبارزه پیوست. او از سنگری به سنگر دیگر، با شجاعتی وصف‌ناپذیر ایستاد و در برابر دشمن سینه سپر کرد. او با قلبی که از عشق به وطن سرشار بود، در مسیر مقاومت گام برداشت و هیچ‌گاه قدمی پس نکشید.

سرانجام، در ۲۲ جدی ۱۴۰۱ هجری خورشیدی، در روستای دهنه‌ای خوست، دشمنان او را به اسارت گرفتند. اما حتی در بند، روح بلند و آزادش تسلیم نشد. شش ساعت شکنجه و درد را تحمل کرد، اما نه کمر خم کرد و نه سر فرود آورد. او با غرور و افتخار، شهادت را پذیرفت و خون پاکش، زمین میهن را رنگین ساخت.

شهید عبدالفرید امیری، نماد ایستادگی و مقاومت، با شهادتش تاریخ را نگاشت و در دل‌ها جاودانه شد. نام او همچون ستاره‌ای درخشان، بر تارک حماسه‌ها خواهد ماند و تا ابد، آوازه شجاعتش در گوش تاریخ طنین‌انداز خواهد بود. او با خون خویش، سرود آزادی و افتخار را سرود و به نسل‌های آینده درس استقامت و آزادگی آموخت.

نظری با عزم و اراده‌ای خلل‌ناپذیر، همچنان به مبارزه برای آزادی و عدالت ادامه می‌دهد و به‌عنوان نمادی از مقاومت و امید برای آینده‌ای بهتر برای افغانستان شناخته می‌شود.

علی میثم نظری به عنوان مسئول روابط خارجی جبهه مقاومت ملی افغانستان، در سه‌سال‌ونیم گذشته نقشی کلیدی در جلب حمایت بین‌المللی برای این جبهه ایفا کرده است. او با حضور در محافل بین‌المللی، مصاحبه‌های متعدد با رسانه‌های جهانی و دیدار با سیاستمداران و دیپلمات‌های کشورهای مختلف، توانسته است توجه جامعه بین‌المللی را به مسئله افغانستان و مقاومت در برابر گروه طالبان جلب کند. این تلاش‌ها نه‌تنها بر تقویت جایگاه جبهه مقاومت ملی تأثیر گذاشته، بلکه به افزایش آگاهی جهانی نسبت به وضعیت بحرانی افغانستان نیز کمک کرده است.

نظری با استفاده از استراتژی‌های دیپلماتیک پیشرفته، موفق شده است شبکه‌های ارتباطی قوی با کشورهای همسو ایجاد کند. این شبکه‌ها شامل تعامل با دولت‌ها، نهادهای بین‌المللی و سازمان‌های حقوق بشری است که در راستای حمایت از مردم افغانستان فعالیت می‌کنند. او با ارائه اطلاعات دقیق و مستند از وضعیت افغانستان، توانسته است حمایت‌های سیاسی و انسانی را برای جبهه مقاومت ملی جلب کند.

یکی از موفقیت‌های برجسته نظری، جلب توجه رسانه‌های جهانی به موضوع افغانستان است. او با برگزاری نشست‌های خبری و مصاحبه‌های متعدد، توانسته است روایت‌های رسمی رژیم گروه طالبان را به چالش بکشد و حقیقت مقاومت مردم افغانستان را به تصویر بکشد. این اقدامات به افزایش مشروعیت بین‌المللی جبهه مقاومت ملی کمک کرده و حمایت‌های بیشتری را از سوی جامعه جهانی به ارمغان آورده است.

درخشش علی میثم نظری در این زمینه، باعث شده که توطئه‌هایی علیه او شکل بگیرد. گروه‌هایی که مخالف پیشرفت‌های جبهه مقاومت ملی هستند، با شایعه‌پراکنی و ایجاد اتهامات بی‌اساس، سعی در تضعیف اعتبار او دارند. این توطئه‌ها عمدتاً با هدف کاهش نفوذ او در سطح بین‌المللی و ایجاد تفرقه در صفوف جبهه مقاومت ملی انجام می‌شوند. با این حال، نظری با تکیه بر حمایت هواداران و دیپلماسی قوی خود، همچنان به تلاش‌هایش برای پیشبرد اهداف جبهه مقاومت ملی ادامه می‌دهد.

علی میثم نظری، با اشراف بر ضرورت‌های دیپلماتیک و نیاز به بسیج حمایت بین‌المللی، به‌طور مداوم در حال تقویت جایگاه جبهه مقاومت ملی در صحنه جهانی است. او با مهارتی کم‌نظیر توانسته است ائتلاف‌های استراتژیک جدیدی را شکل دهد که نه تنها به مقاومت در برابر گروه طالبان کمک می‌کند، بلکه چشم‌انداز آینده‌ای بهتر برای افغانستان را نیز ترسیم می‌کند. نظری به اهمیت روایت‌سازی درست و انتقال پیام‌های دقیق از واقعیت‌های افغانستان آگاه است و این مهارت را به‌خوبی در تعاملات بین‌المللی خود به کار گرفته است.

توطئه‌هایی که علیه او طراحی شده‌اند، در واقع بازتابی از موفقیت‌هایش هستند. گروه‌هایی که از این موفقیت‌ها بیمناک شده‌اند، با استفاده از ابزارهای مختلف، سعی دارند تا از تاثیرگذاری او در جامعه جهانی بکاهند. با این حال، نظری نه‌تنها در برابر این حملات مصمم باقی مانده است، بلکه هر توطئه جدیدی را به فرصتی برای تقویت عزم خود و همراهانش تبدیل کرده است.

او همچنان به تلاش‌های خود برای ایجاد یک اجماع بین‌المللی پایدار در حمایت از جبهه مقاومت ملی ادامه می‌دهد، زیرا به‌خوبی می‌داند که آینده افغانستان وابسته به این است که جهان از مقاومت مشروع مردم آن در برابر ظلم و استبداد حمایت کند. نظری با استقامت و پشتکار، راه خود را ادامه می‌دهد، با این باور که عدالت و آزادی ارزش‌های هستند که هرگز نباید به فراموشی سپرده شوند.

برای تحقق اهداف بلندمدت جبهه مقاومت ملی، نظری به شکل‌دهی به استراتژی‌های چندجانبه روی آورده است. این استراتژی‌ها شامل همکاری نزدیک با کشورهای منطقه و جهان و شرکت در کنفرانس‌های بین‌المللی است که می‌تواند به تحکیم موقعیت جبهه مقاومت ملی کمک کند. او با شناخت از اهمیت دیپلماسی عمومی، به تلاش برای جلب نظر جوامع مدنی و افکار عمومی جهان ادامه می‌دهد، زیرا به‌خوبی می‌داند که حمایت مردمی می‌تواند به‌عنوان نیروی محرکه‌ای برای سیاستمداران و تصمیم‌گیرندگان عمل کند.

یکی دیگر از دستاوردهای مهم نظری، توانایی او در مقابله با تبلیغات منفی و اطلاعات نادرست است که توسط رژیم گروه طالبان و حامیان آن منتشر می‌شود. او با تکیه بر منابع موثق و استفاده از ابزارهای مدرن ارتباطی، توانسته است پیام‌های صحیح و واقع‌گرایانه را به جهانیان منتقل کند. این تلاش‌ها به افزایش آگاهی عمومی و خنثی‌سازی تلاش‌های گروه طالبان برای کنترل روایت‌های خبری کمک کرده است.

علی میثم نظری به‌عنوان یکی از چهره‌های برجسته و تأثیرگذار جبهه مقاومت ملی افغانستان، با فعالیت‌های دیپلماتیک خود، نقش بی‌بدیلی در تقویت این جبهه و جلب حمایت‌های بین‌المللی ایفا کرده است. تلاش‌های او نه تنها به مبارزه علیه رژیم گروه طالبان کمک کرده، بلکه به ایجاد تصویری جدید و مثبت از مقاومت مردم افغانستان در صحنه جهانی نیز منجر شده است.

‏علی میثم نظری، مسئول روابط خارجی جبهه مقاومت ملی افغانستان، در واکنش به نامه تیم بورچت به دونالد ترامپ درباره توقف کمک‌های مالی به گروه طالبان، در توییتی از هشدارهای احمد مسعود، رهبر جبهه مقاومت ملی درباره ارسال پول مالیات‌دهندگان آمریکایی به گروه طالبان توسط دولت بایدن یاد کرده است.

نظری روز سه‌شنبه، ۱۸ جدی، با بازنشر تویت قبلی‌اش در صفحه‌ ایکس‌اش نوشته است: «احمد مسعود از سال ۲۰۲۲ درباره ارسال پول مالیات‌دهندگان آمریکایی به تروریست‌های طالبان هشدار داده است. دلگرم‌کننده است که آگاهی عمومی درباره این مسئله حیاتی چقدر افزایش یافته است. اکنون احتمال قوی وجود دارد که ارسال پول نقد ۴۰ میلیون دلاری به زودی پس از بازگشت رئیس‌جمهور دونالد ترامپ به کاخ سفید متوقف شود.»

آقای نظری، همچنین به مصاحبه دو سال پیش احمد مسعود، رهبر جبهه مقاومت ملی با نیویورک سان اشاره کرده است که در آن درباره خطرات کمک به گروه طالبان هشدار داده بود.

این واکنش در حالی است که تلاش‌ها برای متوقف کردن کمک‌های مالی به گروه طالبان، به‌ویژه در میان نمایندگان جمهوری‌خواه کنگره آمریکا، شدت گرفته است.

‏فرماندهان جبهه مقاومت ملی در اندراب به تازه‌گی در پیامی خطاب به مبارزان آزادی‌خواه و مردم افغانستان گفته‌اند: "نوک قلم‌های‌تان را همچون میل تفنگ به سوی دشمن واقعی نشانه روید." در این پیام، آن‌ها تاکید کردند که ماشین تبلیغاتی دشمن با ایجاد بحث‌های انحرافی می‌کوشد مبارزه‌ی آرمان‌خواهانه‌ی مردم افغانستان را تضعیف و به حاشیه براند تا سایه ظلم، خشونت و حاکمیت جابرانه گروه طالبان بر سر مردم استوار بماند.

‏آنان روز دوشنبه، ۱۷ جدی، در صفحه ایکس نوشته‌اند که در میدان دشمن اصلی طالبان است و از مبارزان و مردم افغانستان خواستند که قلم، اندیشه و هر ابزاری که در اختیار دارند را به سلاحی برای مقابله با گروه طالبان و روایت وحشیانه، منفور و مزدورانه‌ی این لشکر جهل بدل کنند.

‏فرماندهان اندراب همچنین افزودند: "بگذارید کلام و عمل شما پژواکی باشد از مقاومت، آزادی، عدالت و ایستادگی در برابر آنان‌ِکه وطن و مردم‌ را به گروگان گرفته‌اند."

‏آنان در ادامه تاکید کردند که هر گامی که در این مسیر پر افتخار و دشوار برداشته می‌شود، نه تنها سرنوشت فردای افغانستان را رقم خواهد زد، بلکه تاریخ کشور را نیز به‌گونه‌ای نوین و شجاعانه در برابر چالش‌ها و تهدیدات ثبت خواهد کرد. این گام‌ها، که در مسیر مقاومت، آزادی و عدالت برداشته می‌شوند، پایه‌گذار فردایی خواهند بود که در آن ظلم و جهل جایی نخواهند داشت و مردم افغانستان می‌توانند با عزت و کرامت زندگی کنند.

‏این پیام را فرمانده جبهه مقاومت ملی در حالی نوشته‌اند که در جریان سه سال‌ونیم گذشته، جبهه مقاومت ملی همواره هدف تخریب و توطئه‌ها قرار گرفته است، که در روزهای اخیر این توطئه‌های سازمان یافته به‌طور چشمگیری تشدید شده است.

شهید محمد هارون، فرزند عبدالعلی، در سال ۱۳۸۲ هجری خورشیدی، در روستای کهزر، دره‌ی چرخ‌فلک، شهرستان خوست، استان بغلان، در خانواده‌ای با اصالت، فرهنگی و متدین به دنیا آمد. او دوران کودکی خود را در کانون گرم خانواده‌ای که ارزش‌های دینی و اخلاقی در آن محوریت داشت، سپری کرد. آموزش‌های ابتدایی‌اش را نزد امامان مساجد فرا گرفت، جایی که نخستین جرقه‌های عشق به دانش و خدمت به مردم در دل او روشن شد.

در سال ۱۳۸۸ هجری خورشیدی، محمد هارون به دبیرستان عالی مولوی محمد نبی شهید وارد شد، جایی که با دنیایی از آرزو و امید به تحصیل پرداخت. او رویای رسیدن به مدارج عالی علمی را در سر داشت و می‌خواست روزی با مدرک دکترا، مرهمی بر زخم‌های ناسور مردمش باشد. نگاه او به آینده پر از امید و تلاش برای بهبود شرایط زندگی اطرافیانش بود، اما مسیر زندگی‌اش در آتش جنگ و خشونت دچار تغییر شد.

با تسلط گروه خونخوار و تروریستی طالبان بر کشور، تمامی آرزوهای محمد هارون در میان باروت و خون، دود شد و به هوا رفت. مدارس، که نماد آگاهی و پیشرفت بودند، به خرابه‌ها بدل شدند و قلم‌ها جای خود را به تفنگ‌ها دادند. محمد هارون، در برابر این ظلم و ستم، خاموش نماند. او به جبهه‌ای پیوست که نیاکانش نیز برای آن جنگیده بودند، جبهه‌ای که با فروپاشی نظام جمهوریت، تحت رهبری احمد مسعود، شکل گرفت و در برابر گروه متجاوز طالبان به‌مبارزه پرداخت.

در این مسیر، محمد هارون به‌عنوان جوان‌ترین سنگردار جبهه مقاومت ملی افغانستان در شهرستان خوست، بغلان، ایستادگی کرد. در کنار برادرش، فرمانده عبدالبصیر اکبری و سایر نیروهای مقاومت، از همان آغاز، علیه گروه متجاوز طالبان مبارزه کرد. او در برابر سختی‌ها سر خم نکرد و با شجاعتی کم‌نظیر در جنگ‌های متعدد شرکت نمود، به امید اینکه روزی آزادی و عدالت به سرزمینش بازگردد.

سرانجام، در حمله‌ی تحاجمی دشمن بر قرارگاه چرخ‌فلک، جایی که نیروهای جبهه مقاومت ملی به فرماندهی بریالی سنگین مستقر بودند، پس از شش روز نبردی سخت و نفس‌گیر، محمد هارون در تاریخ ۵ دلو ۱۴۰۰ هجری خورشیدی، در روستای دره‌ده، دره‌ی چرخ‌فلک، زخم برداشت. به‌دلیل خونریزی شدید و نبود امکانات دارویی، به شهادت رسید و نامش در تاریخ مقاومت افغانستان جاودان شد. محمد هارون شهید، با نثار جان خود، نشان داد که عشق به وطن و آزادی از هر چیز دیگری بالاتر است و یاد او همیشه در دل‌های مردمش زنده خواهد ماند.

خوست‌های بغلان تا همیشه یاد و نام ولی‌جان مرزاخیل را چون پرچمی از افتخار و غرور در دل خود حفظ و قهرمانی‌هایش را برای نسل‌های بعد روایت خواهند کرد.

‏

خوست‌های بغلان، سرزمینی که هر سنگ و هر دره‌اش گواه شجاعت مردانی است که جان در کف گرفتند تا عزت و شرف این خاک باقی بماند، شاهد حماسه مردی بود که نام‌اش با مقاومت و آزادگی گره خورده است. فرمانده ولی‌جان مرزاخیل، فرمانده‌ای که فریادش، پژواک آزادی و خونش، جوهر تاریخ این سرزمین شد، در دل همین خاک ایستاد، جنگید و جاودانه شد.

فرمانده ولی‌جان مرزاخیل از همان آغاز، در میدان‌های نبرد، چون کوهی استوار در برابر بادهای سهمگین ایستاد. در مقاومت اول، زمانی که دشمن می‌خواست آزادی را در غل و زنجیر کشد، او با دستانی محکم و قلبی پر از ایمان، سپر مردمش شد. در نبردهایی چون عملیات‌های شبانه علیه مواضع دشمن و کمین‌هایی که در دل دره‌ها زده می‌شد، نقش ولی‌جان نه‌تنها فرماندهی، بلکه روحیه‌بخشی به نیروها بود. او از دردهای ملت سخن نمی‌گفت؛ بلکه با گلوله و خون، روایتگر آن بود. همان‌طور که چه‌گوارا، انقلابی بزرگ و مبارز آرژانتینی گفته است: "انقلاب، تنها یک مبارزه برای سرزمین‌ها نیست؛ بلکه مبارزه‌ای است برای روح انسان‌ها." ولی‌جان در این مسیر، نه‌فقط برای سرزمین‌اش، بلکه برای کرامت انسان‌ها نیز می‌جنگید. هر بار که دشمن به پیش می‌آمد، ولی‌جان در برابرش صف می‌بست و با خشم غیرت، در دل دشمن هراس می‌افکند.

فرمانده مرزاخیل شهید، همچون بسیاری از رهبران بزرگ تاریخ، از درد و رنج مردم خود نمی‌گفت، بلکه در عمل و با فداکاری‌های بی‌پایان خود، برای آنان می‌جنگید. در دنیای امروز، شاید بتوان گفت که ولی‌جان نمونه‌ای از فلسفه‌های فریدریش نیچه است که در اثر خود به نام "اراده به قدرت" بیان می‌کند: "آنچه انسان را نابود نمی‌کند، او را قوی‌تر می‌کند." ولی‌جان مرزاخیل نیز با تمام سختی‌ها و دردها، همواره به جلو می‌رفت و هم‌رزمانش را به ایستادگی و مقاومت دعوت می‌کرد.

در دوران جمهوریت، او فراتر از یک فرمانده بود؛ پاسدار عدالت و مدافع آرزوهای مردمی که سال‌ها برای صلح و آزادی جنگیده بودند. ولی‌جان شهید با علم به این‌که دشمنان این سرزمین از درون و بیرون در کمین‌اند، هیچ‌گاه از حفاظت از مردم و خاکش دست نکشید. به گواه همرزمان‌اش، او همیشه می‌گفت: "صلحی که بر پایه تسلیم بنا شود، صلح نیست؛ بلکه کابوسی است که باید در برابرش جنگید." این سخن، بازتاب نظریات فیدل کاسترو است که معتقد بود: "صلح بدون عدالت ممکن نیست." ولی‌جان نیز از همین فلسفه پیروی می‌کرد و همیشه می‌گفت که هرگونه صلحی که بر پایه تسلیم به ظلم و فساد باشد، نادرست است.

اما اوج حماسه‌اش در مقاومت دوم نمایان شد، زمانی که گروه طالبان بار دیگر چنگال ظلم خود را بر این خاک فرو بردند. در این دوران سخت، فرمانده مرزاخیل شهید با روحیه‌ای شکست‌ناپذیر، سلاح در دست گرفت و در کنار همرزمان‌اش ایستاد، تا بار دیگر فریاد آزادی در دره‌های خوست طنین‌انداز شود. او با استراتژی‌های درخشان، بارها نیروهای دشمن را در نبردهای چریکی به زانو درآورد و الهام‌بخش جوانانی شد که هنوز به مقاومت باور داشتند.

در این مرحله، ولی‌جان نه تنها به عنوان یک فرمانده، بلکه به عنوان یک الگوی فکری و عملی برای نسل‌های بعدی در آمد. وی نه‌تنها در میدان جنگ، بلکه در صفوف مبارزات فکری نیز می‌ایستاد و همواره با استفاده از منابع موجود، چه در حوزه نظامی و چه در حوزه سیاسی، خود را برای نبردهای که در پیش بود، آماده می‌ساخت. این ویژگی به‌طور دقیق بازتاب تفکر کارل مارکس است که بر اهمیت تئوری در کنار عمل تأکید داشت: "درک جهان برای تغییر آن کافی نیست؛ باید دست به عمل زد."

سرانجام، او در زادگاهش، در دل دره‌های خوست، در نبردی نابرابر با دشمنان زبون و مزدور مردم افغانستان به شهادت رسید. گفته می‌شود که او تا آخرین لحظه، با همان جسارت بی‌نظیر، در برابر دشمن ایستاد و آخرین گلوله‌های‌اش را برای حفظ شرف این خاک شلیک کرد. اما مرگ برای مردانی چون ولی‌جان مرزاخیل، پایان نیست؛ بلکه آغاز جاودانگی است. خون او نه تنها خاک خوست‌های بغلان، بلکه وجدان هر آزاده‌ای را بیدار کرد. فریاد او، که صدای حق‌طلبی و عزت بود، همچنان در دره‌ها و کوه‌های این سرزمین می‌پیچد و الهام‌بخش نسل‌هایی خواهد بود که در جستجوی آزادی‌اند. همان‌طور که رنه دیکارت، فیلسوف معروف فرانسوی گفته است: "چیزی که به آزادی انسان‌ها مربوط است، هیچ‌گاه نمی‌تواند از میان برود." فرمانده مرزاخیل شهید، این آزادی را تا آخرین لحظه زندگی خود جستجو کرد و با خون خود آن را برای آینده به میراث گذاشت.

ولی‌جان مرزاخیل تنها یک نام نیست؛ بلکه حماسه‌ای است که نشان می‌دهد هیچ ستم‌گری نمی‌تواند روح یک ملت را به زنجیر بکشد. امروز، هر کوه و هر دره بغلان، داستان مردی را روایت می‌کند که با شجاعت، آزادی را در دل تاریخ حک کرد.

‏علی میثم نظری، مسئول روابط خارجی جبهه مقاومت ملی افغانستان، روز شنبه، ۱۵ جدی، با نشر ویدیویی در صفحه ایکس‌اش، گفته است که گروه داعش در واقع به عنوان پوششی برای فعالیت‌های تروریستی طالبان و القاعده عمل می‌کند. گروه‌های تروریستی از جمله طالبان و القاعده برای پنهان کردن هویت واقعی خود، حملات تروریستی را به داعش نسبت می‌دهند.

‏مسئول روابط خارجی جبهه مقاومت ملی همچنین گفته است که با این تاکتیک، طالبان و القاعده می‌خواهند اینگونه نشان دهند که از افغانستان تروریسم صادر نمی‌کنند، در حالی که شواهد مختلف از جمله حملات اخیر در ایالات متحده نشان می‌دهند که تروریست‌ها در افغانستان تحت حمایت طالبان آموزش دیده و از این کشور به دیگر نقاط جهان نفوذ می‌کنند.

‏ویدیویی که آقای نظری منتشر کرده است از گروه انصارالله، وابسته به القاعده است و در افغانستان مستقر است. در آن تروریست‌های تاجیکی از ملامنصور، رهبر پیشین طالبان، به عنوان قهرمان یاد می‌کنند و از اهداف خود برای "تصرف تاجیکستان همان‌طور که افغانستان را گرفتیم" سخن می‌گویند. علی‌رغم استفاده از پرچم داعش، نظری تٲکید کرده است که وفاداری این گروه‌ها به طالبان و القاعده است.

‏نظری در ادامه تٲکید کرده است که این ویدیو بار دیگر نشان می‌دهد که طالبان همچنان به عنوان کانون تروریسم جهانی عمل می‌کند و این گروه‌ها باید در سطح بین‌المللی به عنوان تهدیدی جدی شناخته شوند.

‏علی میثم نظری، مسئول روابط خارجی جبهه مقاومت ملی افغانستان، در واکنش به حمله تروریستی اخیر در نیواورلئان، این حادثه را به شدت محکوم کرده و تسلیت خود را به خانواده‌های قربانیان ابراز داشته است.

‏مسئول روابط خارجی جبهه مقاومت ملی چهارشنبه‌شب، ۱۲ جدی، در صفحه ایکس خود نوشته است که در سه‌ونیم سال گذشته، گروه‌های تروریستی مانند گروه طالبان، القاعده، داعش و تحریک طالبان پاکستان، با تحمل و بی‌توجهی جامعه جهانی، توانسته‌اند از افغانستان به عنوان پناهگاهی برای برنامه‌ریزی و اجرای حملات جهانی استفاده کنند.

‏آقای نظری به بیانیه سیف‌العادل، رهبر القاعده، اشاره کرده که در سال ۲۰۲۴ از جهادگران خواسته بود از خاک افغانستان علیه ایالات متحده عملیات کنند و آن را مدرکی آشکار از نقش افغانستان تحت کنترل گروه طالبان در تقویت تروریسم جهانی دانسته است.

‏مسئول روابط جبهه مقاومت ملی تأکید کرده است که جبهه مقاومت ملی افغانستان در این مدت تنها نیروی دموکراتیکی بوده که به صورت مداوم علیه این گروه‌های تروریستی مبارزه کرده و جامعه جهانی را از تهدیدات آن‌ها هشدار داده است. اما، وی افزود که این هشدارها نادیده گرفته شده و سیاست‌های مماشات‌جویانه به گسترش تهدیدات منجر شده است.

‏نظری در ادامه هشدار داده است که ده‌ها هزار تروریست خارجی با دریافت پاسپورت افغانستان توانسته‌اند به آمریکا و اروپا نفوذ کنند. او از دولت جدید ایالات متحده به ریاست دونالد ترامپ خواست تا اقدامات فوری برای مقابله با این تهدیدات انجام دهد و جامعه جهانی را به بازنگری در سیاست‌هایش و حمایت از جبهه مقاومت ملی فراخوانده است.