برای تمام دفعاتی که کنارم وایسادی؛
برای تمام حقایقی که باعث شدی ببینم؛
برای تمام وقتایی که گم شده بودم و پیدام کردی؛
برای تمام لذتی که به زندگیم آوردی؛
برای تمام اشتباهایی که درستشون کردی؛
برای تمام رویاهایی که به واقعیت تبدیل کردی؛
برای تمام عشقی که درون تو پیدا کردم؛
تا ابد ممنونم ??

دلیلش را نمی‌دانم،
‏اما هر چه هست،
‏فکر کردن به تو ‏حالِ مرا خوب میکند...

عزیز ترینم،
من از تو هیچ نخواهم جز نفس کشیدن در هوایت
جز درکِ معنایِ زندگی در میانِ بازوانِ تو!
همه خواب و خیالِ منی...
روزها با امیدِ دیدنِ تو سپری میشوند و شبها با خیالِ تو.

ناراحت کردن یه آدم مثل پرت کردنِ یه تیر به آسمونه
که نمیدونی کجای زندگیت قراره برگرده پایین و
یقه‌ی خودتو بگیره.

به تو قول می‌دهم؛
در زندگی‌ات شبی خواهد بود
که از شدتِ خوشحالی خوابت نمی‌برد.

خورشید روزی ‏برای همه به یک اندازه طلوع خواهد کرد.
شاید ما آن روز را نبینیم امّا زندگی چیزی جز امیدواری‌ نیست…

‏-ناظم حکمت

ولی باور کنید مرگ ترس نداره،
یک بار اتفاق می‌افته و بعدش تموم میشه.
چیزی که ترس داره هر روز مردنه،
چیزی که ترس داره به اجبار زیستنه،
چیزی که ترس داره اینه که تو هر روز نفس بکشی
و هر روز احساس خفه‌گی‌ کنی!
میفهمی چی میگم؟
چیزی که ترس داره اینه که زندگی ای رو تجربه کنی
که احوالت باهاش جور نباشه.
باور کنید مرگ ترس نداره،چیزی که ترسناکه زندگی
تو این دنیا و بینِ این آدماست.

و آغوش تو بهترین مخفیگاه من در این شهر خواهد بود…